269 resultaten.
Engel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 78 Het aardse was je ontstegen
die nacht toen rivieren
buiten oevers traden
jij met natte voeten
hartelijk afscheid nam
van ons satijnen lakenspel:
We hadden niets meer
om over te discussiëren
geen meningsverschillen
geen hemel en geen hel
alleen jouw helderblauwe ogen
en die weemoedige oogopslag
die een droom deed vermoeden.…
De kracht van een vlinder
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 765 Schoonheid van satijn
uit zijden rag geboren
in fladderende vlucht
door wind bewogen
Levend in het veld
waar obstakels je raken
kom je dwarrelend ten val
stort neer ter aarde
Je geknakte vleugels
zijn sterker dan je denkt
ze komen weer tot leven
en dragen je omhoog…
De eerste keer
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 2.020 Het satijn van jouw warme huid
wil gestreeld worden
door zachte toppen van vingers
met voelbaar geluid
De onneembare muren geslecht
met één intieme zoen
die jouw trillende hand
knoopjes open laat doen
Ik huiver
in extase
Een tedere tongzoen
Zo zuiver
deze fase
Laten we het samen doen…
Brabantse schone bruid
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.339 ( Voor Wendy )
handen vol hartjes
strooi ik op de golven
van de tijd
ik schrijf je dromen toe
wensen van vreugde
alles wat je hart verblijdt
lange mooie zomers
vlindervleugeldansjes
liefdesbloemenkransjes
goudspiegelingen
weerkaatsend op de dag
van het kant en wit satijn
dat het gegeven wonder
zal blijven groeien
van het…
Zie ginds komt een dichter
netgedicht
2.0 met 110 stemmen 9.155 Een Piet wilde rijmen
maar miste het woord
hij kon niets bedenken
geen zin werd gescoord
toen kwam er een dichter
die schreef zonder stop
goed klinkende klanken
voor het Pietje op
die danste van vreugde
naar Sint’s magazijn
en pakte een pakje
gestrikt met satijn
kijk lachte de poëet
dit is amusant
van mierzoete letters
heeft Piet…
Osmose
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 171 Ik zag haar bij de bron
duizend schonen in het gras
oase in bloesem en groen
leek het precies zoals het was
water, satijnen waterplas
gedronken liefde zoveel dat kon,
verdroogd, verdronken in de woestijn,
reeds verloren, voordat je het
verlaten moest, tranen getemd
in een ander gezicht, om te zien,
je bestemming in een
osmose van licht…
Jouw ogen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 146 Jouw ogen zo helder
en zacht els satijn.
Jouw glimlach zo mooi.
Jouw lippen zo fijn.
Jouw lichaam als aarde
fijntjes als zand.
Met lieve gebaren
streel jij mijn hand.
Jouw ogen zo eerlijk
oprecht en vertrouwd
vertellen me zachtjes
dat jij echt van mij houdt.…
verlichting
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 453 ik schenk mezelf iets,
door het jou te geven,
zachte woorden van satijn
als eeuwige momenten
van even
zij komen uit
overdadig niets
de eigen pijn verlichten
door de ander
het goede toe te dichten
waar tranen drogen
door een milde lach
zo groeit een droomwens
langs rozenbogen
tot een mooi en
bloeiend mens
en raak ik…
Valentijnsrode kus
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 310 je huid zacht
als satijn
het negligé
bevallig fijn
stilte klopte
in mijn hart
het liefdesrefrein
ogen lachten
licht onderkoeld
toch smeulde
in die blik
het vuur dat
wij geen dag
hebben gemist
jij streelde je haar
jouw subtiel gebaar
voor benaderbaar
ik raakte lippen
die geen weerstand
boden aan onze
valentijnsrode kus…
Zilverwind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 neem me mee hoog
tussen wolkenflarden
dansend op vleugels van
satijn en dons
laat me zweven boven
wereldzeeën
boomkruintjes wiegen
in het woud van donkere bomen
doe me de regenboogbrug
blozend kussen
tot ver over de horizon
waar mijn handen kunnen reiken
waar mijn fluister hoorbaar is
in het zuchten
van jou…… zilverwind…
herfstnachten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 200 overdag kleuren ze de herfstafel
kabouters
met kruiwagentjes
elfjes
met vleugels van satijn
goudgele bladeren
krullen
kinderoogkes
die smullen
en
het zekere weten
oma heeft het zelf gezegd
.........…
Droom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 248 Jouw silhouet straalt bij zonsondergang
gekleurd omwikkeld in oranje satijn.
Mijn getypte zinnen omarmen gedachten
bij jouw hals verstijfde ik door jasmijn.
Regelrecht uit jouw inspirerende hart
betoverd de avondgloed jouw uitstraling.
Jouw silhouet erkent levensecht mijn droom
omdat de klok terug tikt in mijn herinnering.…
Mediteren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 162 Bedekt door passie
voelt de deken van satijn
als de zomernacht
die de herinnering leidt
wat sierlijk is ingelijst.
Transparant verlicht
op de nachtkast naast het bed
is de droom tastbaar
met glinstering in het oog
bedwelmt door geur van jasmijn.…
Onder wassende maan
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 316 Gewikkeld
in nachtblauw satijn
denk ik terug
aan de geuren van de zomer
vol lavendel en rose rozen
droom ik terug
naar de zwoele lange nachten
vol fonkelende sterren
onder een wassende maan
waar ik de slaap niet meer kon vatten
en de ongesproken woorden
nog nagalmen
in de diepte van de nacht
waar dromen samenkomen
adem ik gedachtekracht…
Waarheid van Botten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.126 Mijn lichaam vol verlangen,
liefkozend glanzend in de zon,
Verschijning van de waarheid,
vlees en botten, mijn lichaam,
De waarheid van botten,
oorspronkelijk verborgen,
achter katoen, linnen of satijn
Nee, dat naakte glanzen, dat is fijn
Waarom zo haten naar de kleuren?…
Mei als schildknaap
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.798 Mei, wilt gij mijn schildknaap zijn,
Op het strijdros naast mij jagen,
En mijn wapenkleuren dragen,
Blauw op wit satijn?
Weet, dat ik geen vijand schuw:
Doch de drom der duivelsmachten,
Die aan bocht en kruisweg wachten,
Wijkt alleen voor U.…
Strak omspannen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 158 "alles is liefde"
je omspant de heuvels
en de grot
met zacht blauw
als van satijn
dartel dansen benen
dragen voeten
zand tussen
de tenen
heldere ogen
stralen liefde
warme handen
vingers spelen
lippen strelen
voelen elk zuchtje
van de wind
als een tedere fluister
luister, luister luister…
Mijn Osdorpse troubadour
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 53 Ik gniffelde onder wit satijn en dacht,
Het vergt toch minimaal een luit
wil ik aan het raam verschijnen
Het bewegende gordijn
Een glimp bordeauxrood kant
Zijn overslaande stem, want
hoe kan ik beter
een aubade beantwoorden,
dan met Aubade?
Hoofsheid is een ernstig spel, maar
ik hou niet van spelregels.…
Feest
netgedicht
2.0 met 33 stemmen 7.716 De moeder bindt het logge kind
met de wezenloze blik
een satijnen roze lint
tot een elegante strik
in het vlassig-bleke haar
dat zich nauwelijks laat kappen.
Als het kind met bruusk gebaar
in haar borst probeert te happen
zoent zij het op beide wangen;
speeksel druppelt op de kraag
van haar bloes en blijft daar hangen.…
Laat me verstillen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 366 schermutselingen – al was het maar
de eenvoud die me was beloofd – toch
splijt ik de neergaande dagen en deel
mijn hoop en vrees
Neem nu mijn hart en neem
wat je wilt, want al wat ik heb
is meer van jou – al zijn de lege
kamers wel de longen waardoor ik adem –
Dus laat mijn leven door
de wolken schijnen maar
laat me verstillen wanneer
een satijnen…
Hommels en lavendelblue
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 286 "alles is liefde"
golvend zacht
tilt het water
jou op
in satijnen sluiers
veilig vanuit de moederschoot
geeft het jou uit handen
gedragen in maagdelijk wit
in lavendel blue
het dijbeen gehuld
geleend parelsnoer omhalst
je wankelt niet
al wordt je gedragen
door oude schoenen
nooit weggegooid
omdat je niet vergeten bent…
Ontembaar
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 1.646 Boven een ragfijn geweven
sarong van satijn
draperen glanzend
zwarte haren
haar hals
langs een zoet zachte lijn.
Haar tanden parelen
als de gordel van smaragd
met ontembare kattenogen
donker als de nacht.
Palmbomen wuiven,
stranden verstuiven,
zeeën golven
met man en macht.…
de witte kist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.502 ik weet niet zo goed
hoe het daarbinnen
en daaronder voelt
maar de satijn die
ik je ooit wenste
was die van een bruid
en het huis dat ik je ooit droomde
was licht en ruim
en wellicht is uit het kleine lampje
dat ik heimelijk had verstopt
de warmte al jaren lang uitgeknepen
in je vuistjevol angst
ik weet niet zo goed
hoe…
Bestemming onbekend.
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 3.225 Onbereikbaar zijn de lippen
tot vergankelijkheid geplakt
de dood lijkt nu pas echt te leven
in tastbaar wit satijn verpakt
poedertjes hielpen gisteren niet
ze kleuren vandaag het gelaat
tot een vredig slapend gezicht
dat pijn en verdriet achterlaat
een laatste blik op de scheiding
gelegd door andermans`hand
vaarweltranen gedrenkt in linten…
Doordringende blik
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 80 Haar huid was net satijn,
haar ranke hals was uitdagend.
De film in mijn hoofd legde haar op de gevoelige plaat.
Mijn handen deden de rest,
mijn brein werd getest.…
Mijmeren van geluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 Elk spel gesluierd
vierentwintig uur eerder
onder wit satijn
na het jawoord gegeven
verwarmd op een ijsplateau.
Een kil jaar in beeld
bevroren als illusie
speelt haar gulle lach
als enige souvenir
glinsterend voor het altaar.…
Vertel mij je lichaamstaal...
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.814 Streel mijn verlangen
Laat je passie bloeien
Verwarm mij met vuur
welke altijd zal gloeien
Borduur mijn naam
met draden satijn
Draag mij met je mee
zodat we samen kunnen zijn
Liefste, kus mijn verlangen
in een zinderende droom
Neem mij mee in sereen
en smaak onze liefdesroom
Streel mijn lichaam
naar een zalig gevoel
Laat je vingers…
Naakte lust der begeerte...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.325 De ontblootte lust
ontvangt satijnen parels
die blinken van verlangen
op een fluweelzachte huid...
Ongetemd vleien tongen
verkrampen de zintuigen
in verstrengelde ademnood
die de lucht doen ijlen...
De tederheid sponst
twee lijven in extase
naar het glanspunt
van ultieme bevrediging...…
kon ik maar dichten
netgedicht
5.0 met 20 stemmen 389 kon ik maar dichten
met satijnen woorden
die klinken als stilte
in frisgroene klanken
als bessen en kersen
in klankrijk van lente
de grauwzwarte teksten
van grommende golven
in kabbelend geruis
zou ik verdrijven met
lila woorden van
liefde en passie
ik zou je bedelven
onder kleuren en klanken
van lenige woorden
je neervlijen…
o ,liefde ik zuig je in mijn ogen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 449 o ,liefde ik zuig je in mijn ogen
als muts trek ik je over mijn oren
fameuze klanken besprenkelen
mijn tong – mijn huid in volvoering
als satijn omhul je mijn lichaam
geladen laaf ik mijn dorst
grijpend in deze storm
brand ze gaten in mijn kleren
blijf maar liefde, dring maar binnen
ik geef je wel onderdak
o , liefde drink me
jouw volheid…