1602 resultaten.
Uitgroeien
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 347 naarmate water stijgt
lucht al donkerder dreigt
zie ik graag haren langer
groeien en onkruid
weliger bloeien
niet meer knippen
wieden of maaien
nu is het tijd
krachten te sparen
opstandig lange manen
klittende gewassen
laat ze zijn
als chaosbeeld
vrije natuur weerstaat
en heelt…
verzet was nodig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 269 zonder zonden wierp
je de eerste steen het bloed
dat aan je hand kleeft
maakt je schuldig maar
verzet was nodig niet je
eigen heiligheid…
Baken verzet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 298 Mijn illusies zijn verdwenen
natuur verloor z’n interesse
liet me vallen, en kijkt toe
hoe ver ik freewheelend kom
Er gebeurt iets met de tijd
of met m’n tijdwaarneming
als kind zo traag als stroop
nu ontgaan mij de dagen
Ze gaan te snel om te lezen
de week is de nieuwe ‘dag’
code van zeven witte strepen
labelen m’n nieuwe baken…
na denken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 verberg je maar
in de hel van koude woorden
achter glas van twee
maal twee
maar toch beschermd
tegen zijn wrok
het hemd is nader dan de rok
maar jij betrok mijn beeld
voor altijd onverdeeld
in schuilkelders vol zand
het is de tijd die aan mijn hand
dit leven kwijt aan
jouw verstand…
Het Nederlandse Verzet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 300 Verspreiders, drukkers en mensen
Van het algemene verzet hebben zich
Met hart en ziel voor de vrijheid
Van Nederland ingezet.
Nu nog dagelijks kunnen wij kiezen
Uit een van de voormalige illegale kranten,
Die hun oorsprong vonden in het verzet
Tegen de nazistische opposanten…
Ziende blindheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 Nog steeds wacht ik op de dag,
waarop ik mijn verzet durf staken.
Durf aanvaarden al wat is.
Aanvaarden van de stroom,
waarmee we kunnen drijven.
Sterven van verlangen,
naar wat ik mis.
Het aanvaarden van de wetten,
die niet zijn zoals ik wil.
Het feit van onze eigen dood,
die een feit van leven is.…
Kamp-Vught
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 82 Laat hier de aarde ademen
laat de helden rusten
na hun laatste benarde uren
Geef dit beladen landschap ruimte
bied een bladerdak
voor vogels in de nacht
Laat rozen bloeien voor hen
die het leven lieten voor
jouw vrijheid en die van mij
Bied hier de aarde adem
laat hier de helden rusten
uit eerbied voor hun moed…
Zachtmoedige zullen de aarde beerven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 99 kom sta op,
grote kleine wijze kwetsbare
en grijze mensen kinderen
laten wij onze
vrijmoedigheid niet prijsgeven
verzet tegen het kwade
begint bij zachtmoedigheid
in de leer van onze
Schepper die de Hemel en de Aarde
de apen en de schapen heeft geschapen;
de schapen van Zijn weide
die Gods Naam door de
Gerechtigheid in Jezus Christus…
Zadelpijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Re-
sultaat: geen falingsangst
Op het jaagpad vol weegbree ligt een schapentong
Een bevalling vol weerwil, geen geld voor telecom
Begeerte botvieren als doelwit uiteraard
Betasting op feest als vrijbrief op Instagram
Waar kortom
Vrijdom, dus vrijheid, volmacht
is voor soeverein
Zonder verzet geen vervoering
Slechts zadelpijn…
Bemin en verzet?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 34 waarmee de
adem van de maanden is dichtgesnoerd
een herfstbries onvermoeibaar
zijn adem plaatst over de toppen
van mijn kunnen, momenten waar
mijn dadendrang zich ongestoord
in kan verstoppen, ik blijf dat
wezen waarin ik mijn eigen seizoen
verzin, totdat het groen zich ontvouwd
in een nieuw visioen wat ik bemin
en me tevens tegen verzet…
vocatie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 naderend het tijdstip
maar nooit voortijdig
ligt er een weg in ogenschouw
af te leggen zoals platgrondelijk beschreven
op stafkaart, in dubio, tevens weerlegbaar
hoogpolige grenzen te ontregelen
te doen aanschreeuwen
en hierin afdoende slagen…
de kadans der duizenden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 569 duizenden voeten galmen in de nacht
verschrikte ramen daveren bij hun naderen
trachten zich te ontrukken aan hun sponning
in een roes ongeremd mee te marcheren
beginnen mijn benen onbedaarlijk te trillen
vurig gegrepen door die vreemde kadans
vertrappelen onbeheerst mijn gekoesterde rust
tot ik eindelijk het verzet moe soldatesk vertrek…
valentijn
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 459 valentijn
romantisch figuur
houdt van verrassingen
denkt aan zijn geliefde
vurig…
Triomf.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 110 Parijs, de Eifel
Vurig brandende Liefde
Passie heerst regeert.…
Vurige gedichten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 464 Ook mensen vergaan ooit als hout,
uniek levend naar een vurig licht.
Een foto heeft zijn unieke weg gevonden.
Onmogelijk om zichzelf te herhalen,
of om een identieke fotograaf te vinden.
Gedichten ontstaan als brandend hout.
Vaak uit vurige gedachten.
Soms uit bijna niets.
Zo lijkt het.…
Te vroeg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 160 Vurig verlangen
staat op springen
in de wereld
van liefde en angst.
Niets kan bedaren
wat zo krampachtig
meer wil
dan dat er nu kan zijn.…
ochtend
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 177 vurige vingers
lekken aan de rand
van de wereld
de nacht doet
een stap terug…
Splijt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Zon over Aarde
Vurig licht
Liefdesflits
Verwaait
Diepe wateren
Gespleten zijn
Mijn Zijn…
ik wil de zon weer zien
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 356 in wervelend genot
en vurig minnespel
ontstuimig met jou zijn
tot ver voorbij de einder van de evennachtslijn.…
bloei
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 514 vurige tongen spreken
van weleer.
God laat mij
bloem wezen,
laat mij bloeien
voor een keer.…
tanka zonder titel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 189 ons vurig kussen
verbergen wij in de haast
van ons samenzijn
toch roddelt men over ons
met duizend grage tongen…
Leven op straat
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 108 Alleen en dakloos
steeds buiten door weer en wind
ontroerend verhaal.…
Genoeglijke uitputting
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 3.300 Lichamelijk totaal uitgeput
Door louter geestelijk verzet
Maar ik ben nu waar ik wezen wil
Ik heb het van me afgezet
Geen stap meer te verzetten
Het is ook niet meer nodig
Als je uitrust op de goede plek
Zijn verdere stappen overbodig
Dus zit ik in het licht van boven
En laat me rusten, laat me gaan
Lichamelijk een wrak, geestelijk op…
moedig leven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 169 Kaminsky van
de stomerij
wist alles van
inkt van kleuren
van magische
verdwijningen van
onuitwisbare vlekken
Kaminsky van
het verzet
wist alles van
het minutieus zwoegen
om inkt op te lossen
namen en datums
te veranderen
Kaminsky van
stomerij naar verzet
magiër van het
eerste uur
dag en nacht gebogen
om levens te redden…
Zinloos verzet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 865 Dansen, blijven dansen
vleugels in de storm
lamgeslagen
vleugellam
dansen op het ritme
van brekend water
op scherven onder mijn voeten
knarsend om mijn zinloos verzet
ik dans mijn ronde
op het dek
van het zinkend schip…
Verzettend volume
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 449 Het aflopen van die plaat over Vietnam in vlieggeluid
plaatst de toegift uit een zwarte merel over mijn dak;
oorlog aanstaande laat vogels bijeen van steun verluid,
gelijk uiteen zwermend als de vredesmars over het rak.…
klein verzet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 253 voorbij slingerende
dijken vol wuivende
paardenbloemen
en weelderig gras
houdt haar lichaam
me uit de straffe
wind
volg ik genietend
haar spoor langs
lonkend geel
en groen…
´t verzet
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 951 Om je diep tussen een voegnaad
te wringen
onbereikbaar voor ontelbare omstandigheden
muren bladderen en zitten vol met oneffenheden
in gangen diep en droef vol van verlangen
druipt een druppel verf naar beneden
de zwaartekracht en je leven…
Ik verzet bergen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 293 Onderschat maar onbewogen
Onomstreden, onaantastbaar
Veelbetekenende blikken
Onmacht in een strijd van woorden
Blind starend op een uitzichtloze toekomst
Ogenschijnlijk wezenloos
En geruisloos maar oorverdovend
Schuilt daar de diepgewortelde kracht
Om grenzen te doen vervagen
En bergen te verzetten.…
Eerloos mijn verzet
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 190 ik liet ze binnen
bood ze angsten aan
ze wilden niet beminnen
me nemen en dan gaan
onderliggend janken
eerloos mijn verzet
vaak om woorden bidden
als er weer niets werd gezegd
ik vergrendel slotenloos
mijn ramen zijn gebroken
het uitzicht splintert weg
in een leven zonder hopen
gebarsten is mijn kop
gedachten zijn mijn scherven
mijn…