330 resultaten.
Liefde en Verlangen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 Forceer de liefde maar,
en geluk verandert in damp.
Betaal desnoods voor liefde,
teleurstelling wordt ons loon.
Maak de liefde dan maar zelf,
dan verkruimelt het tot stof.
Bestudeer liefde als u wilt,
en plotseling verdwijnt het.
Onverdiend gelukkig voel ik me,
wanneer jij liefelijk verschijnt.…
Op de fiets
gedicht
3.0 met 42 stemmen 12.840 Wat voedt nog zijn herinnering: de damp
die geurt bij 't uitdoen van een regenpak?
Ging ooit Sebastiaan naar Duivendrecht?
Komt lente, lost de eenzaamheid zich op
in wie hij tegenkomt de Amstel langs:
de fietsers met hun hand omhoog als vrienden.…
Wonen in broekland
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 372 Het peil is stabiel
en de geur
en de dampen
de dood
verwekt lichte walging
is eeuwig
als wroeging
die leven bewijst
als een last
zuur scheidt zich af
uit vochtiger delen
en etst teveel grijs
in dit drama
diep en te breed
als een gang
Broekland bewijst zich
zompig
als spijt
als deuren
knarsend
vallen
in sloten.…
Een betoverend schouwspel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 347 zonnestralen breken
als bloemknoppen in de dauw
ochtendkoele damp
weerspiegelt nevels in de ziel
een bloemklokkenspel
speelt in een gouden regen
toverklanken vol overgave
in sprankelend gevoelszijn
een speelse avondwind
veroorzaakt kalme deining
flonkerend in de maan
als licht in juweel
slaapschaduwen
lonken stil
in…
kruit van liefde
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 373 zwarte strelende wimpers
omringen haar ogen
die ontwapenend blikken
zij schieten kruit van liefde
zoeken mijn lippen te likken
al twinkelend worden
edele rozenblaadjes
naar mij gestrooid
en omringen mijn lijf
als in zachte streling
getooid
mijn rimpels verbleken
als glinsterend damp
in het ochtengloren
zo een minnespel
bevangen…
AFSMEKEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 59 Lieve Hemelse Vader
ik ben me er van bewust
dat al mijn gebeden van eens
bij U verblijven
als opgestegen verdwenen
maar onzichtbaar bestaande damp
waarvoor bid ik?
geeft U mij de moed en kracht
om in het diepste
van mijn hart en geweten
door te dringen
waarvoor zal ik bidden?…
Aan het klavier
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 666 .: De pendule tikt
en koffie staat te dampen.
Geen wanklank wordt vernomen.
In zulke uren knopt ze
open, koppig en ongenaakbaar. Gezeten
op de kruk is het alsof haar een huivering
door de leden voert.…
De Vier Getijden - III
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.265 Laat kranke schijn nu koortsen in mijn lamp
een decadente gloed,
een rode damp,
waarin mijn lamp te sterven staat
in ´t gulpend eigen bloed.
Kleur tot karmijnen lach
de kelke Uwer mond
en dat een morgen rag
zich om Uw ogen rondt;
´k wil dat Uw ogen zijn
als flonkerend juweel in kolenzwarte schijn.
.....…
Johannes Vermeer
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 774 Het licht valt weer op
de juiste plek bij de armsten
verzacht de buskruit dampen
zijn atelier ademt sfeer
het alledaagse houdt op linnen
doet ‘t licht met kleur bestrijken
tot onze verbazing keer op keer
op het gezicht aangebracht
in lichtpunten zonder smoor
zien wij het wereldse schitteren
met een parel aan haar oor.…
Mist
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 454 Mist sliert massaal over de velden
En krult mijn haren jarenver terug
Dampen verdichten zich tot druppels
Door winterse kou op mijn gezicht
Ik fiets een razend snel rondje witte aarde
De snelheid doet mijn spieren spannen
Mijn adem kegelt zich tot witte dampen
Hoe heb ik deze ervaring veel te lang gemist
Door mist en kou schitteren mijn…
Oortjespad
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 805 Dit is het meer
waar zwanen klokslag landen,
waar vroege steigers
dampen in de zon.
Een meerkoetpaar
trekt in het kroos hun sporen
en met een sierlijk halsje
duikt een fuut.
Een vissenschool
verschijnt in helder water,
dat keert als spiegel
kijkers weer omhoog.…
OPLEVEND EN RUSTEND GETIJ
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 De kale akker
is vol damp, die zacht voort schuift
naar natte bomen.
De kastanje valt...
Zal hij wintervoorraad zijn
of een nieuwe boom?…
Zij trappelt geduldig
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 146 Dampen die gretig
Hun weg naar boven
Vinden, walmen die
Het zicht zo waar
Beletten in het
Drukke spitsverkeer
Van deze zon-gegoten
Morgen, en de roek
Die zich van dit
Alles dat wel waanzin
Lijkt niets lijkt aan
Te trekken - zij trappelt
Geduldig op de groene
Aarde van de verkeersheuvel
Die ondanks alles een
Prieel lijkt…
armoede laat nooit los
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 42 de versleten
schoenzolen van
drie straatjongens
hun blote voeten
half zichtbaar
dik onder vuil
en eelt
leer, ijzer en
mensenhuid
verwikkeld
in elkaar
stank damp en
duisternis
tientallen soorten
smog
zwart als de nacht
flessengroen
eenvoudig grijs
geelgroen als
erwtensoep
armoede in
1850 of 2019
laat nooit los…
Gebakken dromen
hartenkreet
3.0 met 44 stemmen 1.741 Mijn hart is als een oventje
Vol met gebakken dromen
Zoet warm en lekker geurend
Waar liefdes dampen uit stromen
Mijn hart is als een oventje
Gevuld met liefde tot aan de rand
Gevoelens die geen ruimte maken
Voor baksels van gezond verstand
Mijn hart is als een oventje
Welke maar blijft smeulen voor jou
Met geuren van hoop en liefde
Gewoon…
Betoverd nu, in winterdood
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.855 Betoverd nu, in winterdood
in laatst verlangen, waterschoot
rust mijn ziel, mijn pijnlijk hart
al was het om de dag te dragen
Mijn zucht, mijn damp als ademstroom
als draden, die de vlinders vlogen
verdwenen in landschapspaden
Enkel wit
het vocht hangt boven aarde
in de slaap, die mijn dood verdrijft
het is de nacht, die naderschrijdt…
bloedheet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 355 boven de lege regenton
wriemelen muggen bloednerveus
in lage luchten, vuig, scabreus
sidderend in de zomerzon
riolen walmluchten hun dorst
hijgend onder ontzielde straten
stadspleinen zuchten doodsverlaten
doorheen een geelverdroogde korst
de huizen dampen gevelbleek
zwetend onder hun pannendak
waarop de ploert de uren bakt
en hen tot…
Vorst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Bevroren wegen
Nevel en kou
Sluiers die voortbewegen
Damp uit een vossenbouw
Een dikke tak kraakt
Een eenzame vogel die de weg is kwijtgeraakt
Sferen van verlatenheid
Rijp over een heidevlakte uitgespreid
De weg langs kale kruinen
Een verlaten wandelaar in de verte aan het struinen
De sferen van verlaten
Maar de vos in z’n hol houd…
Vlammend marmer
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.237 Melkwitte vulva
Veldman, het brandt in uw slaap
Rook waait in, waait uit
Bloedeigen damp, sintels
Wie bewaakt uw stallen
hakt het overjarig stro?
Hartenzeer of zadelpijn
De teugels blijven achter
Geen beugel verwacht een voet
die in marmer reizen moet.
-------------------------------
Uit: 'Vlammend marmer', 1984.…
doellopen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 624 Hun hete tongen duwen vloerwaarts
het dampen van de motoren uit
en de verdroogde stembanden
brokkelen in hijggeluiden af
een stortregen van oververhitting
verlaat het bos dat hun schedels
de zware zon helpt dragen
de poriën wenen hun oogjes leeg
toch zweven de roeispanen
van hun eindeloos lopen
door het macadammen meer…
Vind je eigen ik
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 258 Met trage lome bewegingen verwijder je de damp
van de spiegel met je hand
waar het verborgen leven ligt verscholen.
Ontdek je een zweverig ik,
twee liefdevolle ogen,
dan kijk je naar jezelf
en vindt de liefde
in je eigen blik.…
penseelt rumoerig haar lucht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 260 noorderlicht valt buiïg
je hand penseelt
rumoerig haar lucht
Winden neigen
toch naar luwte
dwarrelen een zucht
het mes schuift
scherprechterlijk
langs kleur
wolken breken
zacht in olie dampen
verdrijven nevelend hun geur
tijd om je palet
en zin te keuren
er moet nog veel gebeuren
met het licht dat de zon
voor…
Saturnus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 Melancholie, discipline en soberheid
zijn de invloeden die hij op levende wezens uitoefent
Terwijl eenzame steenbokken de bergketens verkennen
brengt zijn kleurloze gaslichaam een overvloed aan starheid
om hen te doen volharden in hun langzame klim
tot onherbergzame hoogten
Omringd door dampen en ijsdeeltjes
produceert hij een traag wenend…
Scheiding
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.358 Onzin vult de lucht met dampen
leegt de longen vol van mist
waanzin volgt verleden wetten
onbewogen, onbetwist
Liefde heeft geen kracht te spreken
waarde niet meer recht, noch krom
vriendschap en nog heel veel dieper
dieper dan je heiligdom
Wormen volgen vaak een spoor
gieren maken graag amok
over resten van een held
of het sterven van…
doodshoofdvlinder
gedicht
3.0 met 32 stemmen 14.661 keuren alles
wat haar maag verdraagt
tot zij uit haar jas groeit
kaken malen in het pantser van de kop
zij hult zich in een rode pop
vier vleugels van geel en grijsbruin
loodsen haar voorbij een bries
een inktvlek siert de pijlstaart
zij warrelt rond een lamp
strijkt neer met kleefklauwen
straks is haar lied uit
wordt zij ijler dan damp…
bruidsschat
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 5.114 preek door
ringen wegen in mijn broekzak
op de achterste rij rinkelt de bus
aalmoezen voor 11.11.11
even zijn we het ontroerend eens
je huivert onder het kruisgewelf
ja en ja
over en uit
de herder doopt de kwast in wijwater
besprenkelt het paar met een zegen
je gooit het boeket
in een regen van rijst
blind overboord
witte weken dampen…
Laatste druppel
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 315 Vocht en damp dalen neer
Plots lopen wij door wolken
Voorbij de tijd van wanen
’t Was mooi, maar doet zeer
Vlaag en nat, ze kolken
Druppels wissen tranen
Als de storm is uitgeraasd,
hangt in dat ene straaltje zon
een laatste druppel aan een twijg
Een parel blauw of is het goud?…
het psychiatertje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 267 het psychiatertje
na de zoveelste halve gare in kaart te hebben gebracht,
in het urinoir, bij het terugschroeven van de voorhuid over zijn eikel
en de aldus ontsnappende dampen bewonderend,
vroeg het psychiatertje zich gekweld af,
of deze stomen, samengeperst in de machinekamer van een dinkytoytreintje,
bij machte zouden zijn om dat treintje…
Als Water
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 Herinneringen vallen,
als regen op het land.
Verlangens stijgen op,
tot voorbij de horizon,
alwaar ze verdampen.
Mensen kunnen stromen.
Zijn levendig als stoom.
Schijnbaar dood als ijs.
We zijn levend water.
We zijn druppels.
Zijn oceanen.
Jij en ik.
We komen en we gaan weer.
We zijn zeer veranderlijk.
Tesamen zijn we één.
Zijn voortbestaan…
Ik rook
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 295 Ik rook dus ik verga
teer de wegen zwart
zuig etherische dampen
ver het lijf in en leg plat.
Ik rook dus ik verteer
alle foute moleculen
word sterk en recycle
alles wat mij ontzet.
Ik rook dus ik heb sfeer
steek kaarsen op voor jou
lig aan je voeten en dans
de Vitus en de wals.…