16482 resultaten.
BEGIFTIGD (6)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Ze leerde hoe zich op te laden
Van jutter, Triton, Jan- van- Gent
Ze raakte aan haar taak gewend
En dichtte kieren, scheuren, naden
Zoals ze door het leven waadde
Een Zeeuwse oester, vaak absent
Somtijds geopend en attent
Een werf voor averij en schade
Het werd haar allerlaatste reis
Vertelden haar de lichtsignalen
Van vuurtoren en hemelzalen…
BIJ SPINOZA’S PORTRET
poëzie
3.0 met 4 stemmen 666 Uw geest schiet stralen verder dan men weet:
Gij zelf de zuivere vorm van al dat licht,
Sterk en onschendbaar, boven sterfelijk lot.
Die vol van liefde vóór u staat, vergeet
Uw tijdelijkheid, en ziet in uw gezicht
Het hoog gezicht van ’t Eeuwige, onze God.
-------------------------------
fanal - vuurtoren, lichtbaak…
oesterzwam
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 691 web van schimmeldraden
ik zie een tros van schelpen
met een ingerolde rand
van blauwgrijs tot grijsgeel
ze rusten op een witte steel
op een viltig behaarde voet
gele lamellen dragen lila sporen
als het vlies scheurt glippen ze weg
wind draagt hen naar een toevallige plek
naar pakweg een barst in een voeg
in de ronde muur van de vuurtoren…
The last post
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 387 Geen baken, geen vuurtoren
alles gedoofd met ergens een moeder
bij wie eeuwig gemis wordt geboren.
Waar blijft haar hoeder,
is iedere vrede afgezworen?
Rust zacht mijn broeder!…
In weerkaats
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 94 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
Memento (N.a.v. de aanslagen in België op 22-03-2016)
gedicht
2.0 met 2 stemmen 1.724 Woorden lijken te breken,
op de barricades van terreur,
lijken te verdwijnen,
in de vuurmonden van semi-automatische geweren.
Woorden dreigen te vervallen,
tot een allesvernietigende kracht,
klaar om de aarde verschroeid te maken,
onbruikbaar voor verder leven.
Waarom? Had Hij aan Zijn Vader gevraagd?
maar Die had enkel gezwegen,
slechts…
Zingend hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 51 komt nadert mij
met liefdevolle aandacht
wie lezen kan en wil
't zingend hart
in vreugd en smart
dat schone druppels vangen mag
och zie de sombere
bossen
waarom de ranke bomen zwiepen
de vijver bedekt met
mos en waterlelies
in koele gouden dagen
van juichend welbehagen
de stille ongerepte
plekken dat mij rukt uit
bange overheersing…
de offergave
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 81 de boterlampen
verbannen de duisternis
enig in haar soort…
Avond….
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 54 Een kleurrijk afscheid
van de dag.
Kaal de bomen, het
zicht steeds meer.
De wind houdt nog steeds aan
er lijkt geen einde aan te komen.…
vraag dan
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 503 alleen vandaag
ben ik het kind met ogen, niet
vervloekt
alleen vandaag behoor ik tot de toekomst
en de waanzinnige visioenen die als lichtramen
uit de wind vallen
vraag over morgen
vraag over dromen van duizend keren onschuld
vraag of ik jou wil aanraken voorbij de golven, de meeuwen
de waarheid en de spartelende vuurtoren vol introvert…
linkshandige waanzin
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 244 uitgevouwen
getij
-elk ogenblik beschreven-
geen zoutige analyse
opdat ik zou kunnen genezen van de stilte
of van de watermannen uit jouw sterrenbeeld
die met stukjes spiegelglas de verte
van een rivier nabootsen
wanneer ik blootsvoets
dwars door het requiem van de wind
naar de nacht loop
en naar de allerkleinste trilling
van de vuurtoren…
Vaardigheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 257 Ziet de dichter, vuurtorend
boven zijn knisperend domein
zijn woorden tussen de lijnen,
de letters in het gareel?
Lijden ze geen schipbreuk
tegen de scherpe kantjes van het blad
of vallen in ongenade door stormen
van onberekenbaar cliché?…
Hij zag het licht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 486 Hij zag het licht
Zij zag het ook
Tot hij het knopje
Ineens bewoog
Lopend in donker
Viel ze over iets heen
Maakte ravage
Deed pijn aan haar been
Licht werd aangeknipt
Man zegt; wat nu
Zij zegt; ik lig op de grond
Wel sodeju
Het licht is die nacht
Niet weer uitgegaan
Zij was bang
Opnieuw onderuit te gaan
De blauwe plekken …
De wilde wingerd
poëzie
4.0 met 1 stemmen 383 Een krank en schamel hout,
Het minste van het woud,
Door iedre wind geslingerd,
Reikte ik mijn ranken uit,
Weerstaan, maar nooit gestuit,
Een dorre wilde wingerd.
Geen mens die naar mij zag.
Al waar ik kroop of lag,
Mijn groen ging alles dekken.
Tot in dit woest revier
De goede hovenier
Mij wijs kwam stekken!
Hij plantte me in zijn tuin…
Ruimschoots Verward
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 2.093 stenig,
Geklapper langs mijn dichtgeknoopte warmte vesting,
stormachtig geretourneerde asem van zilte geur,
verstandsverduistering met een schreeuw vanuit de long,
terwijl de zee me vraagt te stoppen met dit zielsgezeur,
In ruimschootse verwardheid verdwaal ik,
op een lange stortbetonnenlaan, tenminste,
dat denk ik nog te weten, daar bij de vuurtoren…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 980 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Geweld op zee
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 504 De vuurtoren brand,en wijst hen de weg,
naar een veilige haven,naar huis.…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
In de tuin
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.283 Gelderse rozen met hun koele
Ballen lichten de hemel toe.
Seringen waaien paarse zoele
Geurige schaduwen, gril en moe.
Aan tengre boompjes, haast nog schuil,
De witte zuiverheid der rozen;
Midden in hun half open tuil
Besluiten zij hun schuchter blozen.…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.181 Iedere morgen na het nachtelijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Gedachten jagen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 165 Als onweerswolken
Vol donder en bliksem,
Dreigend zwart getooid met
Verraderlijk zilveren rand,
Jagen oncontroleerbare
Gedachten door mijn brein -
Ze gaan er met mijzelf vandoor,
Zonder dat ik ook maar een moment
Boven mezelf word uitgetild -
Gedachten jagen,
Gedachten jagen,
En laten mij dingen doen
Die ik van mijn leven…
Nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Het is de nacht
die luister geeft
aan het gefluister
wat zacht
wijkt naar ruimte
en zwicht
voor de druk
van het ochtendlicht…
doel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 154 Ik zie nog wel de vuurtoren,
die mij de weg wijst,
maar mijn hart laat mij niet aanmeren.
Had ik nu maar de moed
mijn anker uit te werpen
en recht op mijn doel af te gaan.
Ik mis altijd die ene zijstraat,
die er mij zou kunnen brengen.
Ooit kan ik misschien met een gerust gevoel
terug keren naar het einddoel.…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 van de man
die zijn simple things
in een etude zingt
voor Jellie maanvlinder
de kunststofkoningin
Vallende engel
uit het noorden
die dichter bij
ons wist te komen
in de stilte ongehoord
was wat ontstond
een scheppingswonder
Dank, Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or…
't lievertje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 kalverstraat/hoek spui
zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen
rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog
plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia
als schaduw van een laat zomerse dag
een vent, een zwerver op afstand kijkt
zij kijkt verlegen weg
zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel
aandachtig, charmant, intelligent…
Wolken schuiven langzaam.....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 120 Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde,
de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht
schuiven donkere wolken langzaam maar zeker
over de stad.
Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen
geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker,
zie jij het ook?…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 4 stemmen 551 Iedre morgen na het nachtlijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Alles tot niets gemaakt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 761 Namen
worden vergeten.
Het bestaan
zal vervagen als een dwalende ochtendmist.
Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen
zullen het zijn van ons wezen terugbrengen
tot iets wat ooit was,
maar nooit meer zal zijn of worden.
Alles wat was
en zou zijn
werd ons ontnomen.
Alles
wat was
werd tot niets gemaakt.…
[ Moeilijke vragen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Moeilijke vragen
zijn niet leuk, je stelt ze niet –
aan jezelf, of wel?…
Gedichtenhemel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Als er een hemel is
waar zielen vertoeven
na de dood of misschien
ook ver van hun lichaam
kan dat alleen maar de poëzie zijn
de ontmoetingsplaats
van levende zielen
met oude zielen
wier pijn niet meer hier
en nu bestaat maar
als evenbeeldig…