6940 resultaten.
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Zeemans herfstlied
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.904 Na 't zwerven en stuurse staren
Over de eeuwige zee,
Na 't eindeloos tumult van gevaren:
De stilte van een vredige stee.
Maar het is anders geworden,
Mijn makkers zijn vroeg gestorven
Of in ander alleen - zijn verzworven.…
De zeeman en de dichter
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 723 De vuurtoren geeft de scheepsman rust
Ziet hij de toren dan is zijn brand geblust
Weldra zal hij weer bij de zijnen horen
Zo niet dan voelt hij zich verloren
Gedichten zijn ook een veilig baken
Voor mensen bedroefd of vol met levenslust
Gevoel en spel met woorden raken
Het eerlijk hart dat graag de waarheid kust
De ruwe zeeman en de dichter…
De sok van de zeeman.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 124 Ondanks de korting
vond je me nogal goedkoop
in de opruiming…
Schril contrast
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.297 Ze loopt met een air
in een truitje van Zeeman
een broek van de markt
en een versleten colbert.
Op slippers van Van Haren
op haar hoofd een knot
onverzorgd, niet opgemaakt
gedraagt zich als een zot
met haar arrogante gebaren.…
Dromenvanger
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 207 trok aan zijn bloed
wilde wateren
wilde hij bevaren
dus hij ging
liet haar achter
met alleen nog dromen
van haar jongen
die een zeeman werd
ver weg van haar
gedragen door de golven…
De Lichten
poëzie
4.0 met 4 stemmen 522 Een leven ligt verbeeld in de enkele gedichten,
Die bij 't verstrijken van de jaren schaars ontstaan:
Zij liggen wijd verspreid, zoals de vuren aan
De kust, die land en zee gedeeltelijk verlichten.…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 117 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.2 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.265 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.650 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 49 Belandt zij zonder
Chicanes aan land
Donderend en denderend
Extravert
Frenetiek de
Gretige gulzige golven
Hoorbaar hongerend
Intimideert zij
Jubelt zij haar
Kolkende klaagzangen
Lyrisch haar landschap
Mooie maanzieke reuzin
Neptunus maant haar tot kalmte
Oeverloos opent ze haar
Panorama’s deze non-
Querulante sterre der zee…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Mannen met baarden op de woelige baren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 390 Mannen met baarden vinden hun huis
op zee, onder het sint Andrea's kruis.
Zij bevaren de zeven wilde baren;
om de Kaap heen zijn zij niet te evenaren.
Hela, hola, hijs de zeilen. Wij weten
van wanten, wij weten van het reilen.
Wij zetten koers om de Goede Hoop.
Ons hart ligt op zee en klopt sneller
op wereld's zilte bloedsomloop.…
Gemerkt
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 479 Hun kinderen naar merken gaan vernoemen
Verwordt vast dit vernoemen tot verdoemen
Want ga de consequenties maar eens na:
Men noemt een kind bijvoorbeeld vlot Armani
Om zo een schijn van stijl te concipiëren
Terwijl het enkel zal stigmatiseren
Die uiterst statushongerige branie
De hoon die zo'n Armanikind zal horen
Wanneer zij voor de Zeeman…
Alles mag je worden
gedicht
3.0 met 93 stemmen 30.925 Alles mag je worden van mij: zeeman,
boswachter, archeoloog. Of -
als je leven ingewikkelder loopt -
gesponsord ontdekker van aangroei
werende stoffen voor scheepsverf,
alleenstaand paddestoelenfotograaf,
pacht- en beestenlijstenonderzoeker
van verdwenen Drentse keuterijen...
Behalve ongelukkig. Beloofd?…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.767 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.…
En hoort uw hart
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.423 En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ?
Daar is de maat waarop uw dagen dansten.
Niet wen gij waart met weelden overlaên
of dronken van een overmoed'ge waan,
stond ge in de rei die blijde tijd omkranste.
Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg
leg op uw hart uw hand, en gij zult horen
al de geheimen die, nog ongeboren,
zich…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 181 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
EEN VRUCHT DIE VALT...
poëzie
4.5 met 2 stemmen 409 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de nacht, maar…
Jenever en liefde.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.678 Jenever beide en liefde
Verblijden een zeeman 't meest,
Verbannen saam de zorgen
En kwellingen uit zijn geest.
Bij liefde en bij jenever
Blijft hoofd noch boezem ooit koel,
En 'k smaakte vaak van beiden
Een bijster prettig gevoel.
Jenever beide en liefde,
Wat zoetheên bieden ze ons aan!…
Geef mij maar van Gogh
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 443 Lalt de dronken zeeman
‘Hij zwijgt als ‘t graf’, zeg ik
‘Wat een kapsones’, hikt hij
‘Geef mij maar Van Gogh
Ik heb hem zojuist ontmoet
Vincent wist ’n ezel te koop
Maar was z’n geld vergeten
En niet te trots om te lenen
Hij is naar huis, geld halen
Om me hier terug te betalen’…
Het breistertje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.753 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Genoeg vissen in de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 340 Tijden van onzekerheid,
Verslagenheid, genegenheid
Verloren en vergeten
Alsof niets en niemand je wat boeit
Niemand anders, geen enkele vis
Voor wie je hetzelfde voelt…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 150 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
Tussen golven en sterren, vreemd aan de aard
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.660 Hem, diep vertrouwd met storm en sterren, spaart
De wijze zeeman; de ander is een klucht
Zijn neergeruiste hoogheid, dat tot vlucht
Hij sart, die hem van de ondergang bewaart.…
Lieve zeeheld,
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 1.000 het herfst, verre dromer
je liefs ligt verregend in de plas
dus mocht er wat warms overblijven
in dit drassige donkere tij
aarzel dan niet dat te schrijven
drijf je zin met de warmte naar mij
en vlot - door je zinnen gedreven -
zend ik, uit het meer voor jou mee
vanaf waar we waren gebleven,
stralend licht voor een uitzicht op zee…