Alle inzendingen over zoemende

Hoe parelt uw licht over mijn gezicht naar benee daar in geen velden de wegen van uw bewegingen te bekennen zijn u bestaat zoals u bestaat doorheen het flierefluiten van verre winden en zonnestreken een morgenstond vol bruisende merels en vlinders u bent een libel zoemend rondom mijn oren u maakt mij doof en blind op tast…

De warmte gloeit na Als regendruppels vallen Slenterend door een bloemenwalhalla Verscheidenheid in duizendtallen Gemoedelijke sferen door geuren Anjers, Dahlia’s, Passiflora’s en Chrysanten Insecten zoemend keuren De kunst van het aanplanten Kleurschakeringen rondom de vijver Zacht dobbert het plompenblad Een laatste kikkervisje als nablijver…

alles in de lente bloeit de zomer binnenschuift en verschroeit tot de herfstwind met tak en blad stoeit en het winterijs ten laatste vervloeit als de lentezon knoppen openbreekt en later de zomerzon venijnig steekt de herfstregen jou en mij doorweekt tot de winter het lijf ruw verbleekt als de lentebloesem openspringt en een zomerbries zoemend…

Je trilt je lijf in bloemen en je geurt snakkend licht Honingzoet meng je smachten met schalks zoemende bijenzang. Je plengende liefdesdaad lest mijn diepste dorst. Ik sta op en schrijf de dag een illusie van verse zinnen.…

Bosranden met vele kruiden Bloemrijk mag op een veelheid van insecten duiden Laat de natuur maar zoemend gedijen Op vingerhoedskruid en wilde aardbeien De roofvlieg kiest er z’n prooien uit Een bladjager die zoekend op z’n gading stuit Onbedachtzame kevers die hij niet vergat Zweefvliegen op een blad Bijzondere landschappelijke voorkeuren…

Weer een dag overwonnen Eindelijk stilte De wereld slaapt Oorverdovend lawaai van mensen overdag Erger dan zoemende bijen Drukker dan een mierennest Wegen slibben dicht Op asfalt en internet Files te land, ter zee en in de lucht Vogels eindigen hun vlucht tegen een windmolen Vissen stikken in een plastic rietje De mens zit…

waarvan zelfs de voegen rood zijn gekleurd op de grens van vertier liggen sloten aan de erfgrens straks achter elke woning een boot heet wonen aan het water als excuus voor de jaarlijkse muggenplaag andere bouwpercelen heten anders vrijstaand aan het water met dezelfde klacht de Citadel is omgeven door een gracht als een vesting vol zoemend…

Tanks liggen als zoemende torren op hun rug, vastgeplakt aan stoffige landwegen. Stof dat daalt als een sluier over opstijgende baby's, neerstortende kinderwagens, rondslingerend huisraad. Het ruist in zijn oren. Vroeger was het alleen zijn eigen bloed dat hij daar hoorde. Nu verstaat hij die taal. Ieder woord. Elke intonatie.…

September drie-en-zestig Zon die te lonken Aan de hemel staat Koeien die dartelen Alsof net het Voorjaar is begonnen En vliegen die Zoemend langs mijn Kinderjaren gaan - Onder goedkeurend oog Van honderden goudsbloemen Die het perk van mijn Jeugd omzomen - September tweeduizend Dertien - loom als toen Die dag - als ik…

Die zilveren deinende schoot, mijn liefste, dit maagdelijk gave net, dit gruwelijk schone huwelijksbed, dit vangzeil van de dood - ik heb het gesponnen tussen de bomen en tussen de zon en de aarde en al waar ik ontwaarde je zoet-zoemende dolersdromen.…

Zacht zuchtend en zoemend zingt mijn ziel alleen al ‘t noemen van jouw naam zet aan het denken beheerst en brengt mij in beroering een wenteling weifelt in het warrige wiel en roffelt ritmisch het melodisch membraan daten brengt mijn lustig leven in vervoering welke kant moet ik kiezen voor mij als -fiel wat is voor mij waardevol en waar…

Daartussen, teer en teder stond trots een zwanebloem libellen streken neder verstrengeld in een zoen Insecten zongen zoemend hun vleugels schreven faam geen taal of teken noemend ontstond er toch een naam Nu wilde ik wat dichter bij het wonderlijk tafereel plots werd het licht veel lichter het geheim viel mij ten deel Alleen nog maar…

Zoemende insecten, dansend om me heen. Vogels kwetterend in de bomen, is het lente, is het zomer? Een vlinder op een verdorde bloem. Een hommel met intens gebrom. Verwarring heerst alom. Lui hang ik in een stoel en voel de warmte van de zon. Op de achtergrond Bob Dylan met mijn favoriete nummer.…

Onder al die millioenen houden centra met koude gangen en zoemende servers ook mij in ‘t oog. Zwemmen kan ik in een oceaan van kennis. Maar nu hoor ik een hommel zoemen: hij komt de kamer in. Ik drijf hem naar het open raam. Ik benijd hem. Ik wil wel met hem mee.…

Die zilveren deinende schoot, mijn liefste, dit maagdelijk gave net, dit gruwelijk schone huwelijksbed, dit vangzeil van de dood - ik heb het gesponnen tussen de bomen en tussen de zon en de aarde en al waar ik ontwaarde je zoet-zoemende dolersdromen.…

Witte wolkenvelden zie ik, waarop lentegeuren verder drijven en dartele bijen die zoemend zingen dat de zomer niet lang meer uit zal blijven. Het wordt zo stil, zo stil... in het verbonden zijn! Geboorte, leven, dood, pijn, vreugde, haat, liefde, scheiden, ontmoeten, dragen, gedragen worden... Zo veel denkbeelden, zo veel beleven.…

. --------------------------------------- kleen: klein suijen: neuriënd of zoemend wiegen…

donzig blond midden in het veld, in rozerood staat kruidig de zuring, op lange steel met bloemenpluim, daar rondom heen vliegt blauwig groen, doorzichtig een waterjuffer heel voorzichtig verderop in wilde orde, omgord met ruigte, staat gewapend met stekelige stengel, de bramenstruik de geurende vrucht, door zon gerijpt lokt hommels in zoemende…

Woudreuzen vol klimopranken stralen strenge zorg uit, willen beschutting geven aan tere bloempjes, die elkaar weven tot één grondtapijt, met zoemende talen. Slingerbeken scheppen schoon moerasmos, omringen sierlijk edele woestheid, laven ree en hangende lovertros.…

Zachtjes hoor je een zoemende bij, en ik voel het warme zand. Zon, jij maakt de wereld mooi, blijf voor altijd stralen. Anders sluit ik mezelf op in een kooi, en word ik aangevallen met kralen. Zon, wij houden van jou, als jij uit gaat gaan wij allemaal dood. Dan zitten we allemaal in de kou, en dan hebben we geen boot.…

Mijn afscheid gaat naar het jaargetij waarin de lucht onbewogen haast bevroren tussen het zoemende vuil van het seizoen trillend doortrokken was met niks liever dan verkoeling vinden in een dag als deze. Belovend van gloren zonder ongewenst zwanger te hoeven zijn van de hitte.…

Waarna een kramp zich onderhuids vertakt Naakt en zoemend troost je me Als was ik Door een verdwaalde kogel geraakt Door een dronken rebel gelost…

<<<<<--------------->>>>> mijn leven dat mijn lichaam draagt, de zoemende koelkast in mijn hoofd, regen of loeiende dagen in de zon, nooit is er beheerstheid onophoudelijk gaat de chaos als een dier tekeer de zwarte sneeuwvlokken van de willekeur gevaar in het verkeer?…

Cirkelzaag zoemende insecten in de pollenlucht. Ik loop met vreemde hoge stappen en wil alleen nog kransen vlechten of loom gaan liggen in het gras. Een dekentje? Nee, dank je, hoeft niet, laat ik me vallen en daar kriebelen al mieren als jouw vingers en voel ik je handen jeuken.…

zoek naar nieuwe wereldzin Wat moet ik doen als fijnbesnaarde Ik ben toch slechts een ongeaarde Kan ik verhinderen dat meerminnen paren In onbegrijpelijk gemengde kring En dan weelderig gedichten baren Die geen enkele vrouw nog verwacht Ik voel mij opgewonden slecht te bedaren als zielvol beschouwer heb ik zin verdacht kleuren zwermen zoemend…

natuur huilen geraniums zich rood in de zinderende zinken goot oh regen blus ons vuur en schotse hooglanders staan niet meer koel maar zijgen neer in het meer hun vliegen drijven weg door pijn en warmte afgestompt wacht ik rustig wat er komt van de voorspelde regen teistering of zegen en net als mijn gedachten zich storen aan zoemend…

lachen extro dweilen we het landschap in mee ons tweetjes, luisteren naar wolken mee plevieren zoiets als een zoemend lief wat bent ge mooi in het licht ik zie geen sproetekes meer nu de maan u heeft betoverd blaas op uw voorhoofd, voel die handen en kijk verlegen muziek brengt ons in extase kent ge nog La pulce d’ Acqua o, alsof…

fijn dit moment een lerend betoog Zoemende geluiden harde kletsen galmen zijn naam als een zee van slaap naar slaap gepekelde ogen vertroebelen het zicht de armen hangen aan slappe touwen als tegengewicht Zo die…

Met potlood, kroontjespen, houtvrij papier Een schetsboek, oliekrijt en tekenschrift HB van Faber, kleur van Caran d'Ache En op de schrijfplank Oostindische inkt Wil hij de regenboog gaan imiteren In bleu royal zachtgeel en karmozijn Doemt langzaamaan een silhouet, amorf Van honingbijen zoemend rond hun korf Turquoise indigo aquamarijn…

mettertijd als het droog is zonneschijn is het fijn rond te scheren rondom de mensen zoemend te azen op de drank in hun glazen met de angel te steken als ze van zich af slaan jazeker, reken maar dat we ons wespje staan we vechten terug doen wat we willen laten ons niet zomaar killen.…