Alle inzendingen over zoutzuur bloemetjes

en als het dan zover is en jij je hand op mijn rug leggen zal we voetje voor voetje zullen schuifelen door een lege lange gang als het dan zover is gekomen en jij niet meer met me praat in de kale kamer met een bedpapegaai boven mij en als het dan zover is en jij mij met opgewekte stem wijst op bloemetjes en zonnetjes daarbuiten dan…

zanderig gele paden waar de gespaakte road gang slavend minibergen uit grootmoeders’ plekje slijt die daar toen ook haar tijd wentelend besteedde maar dan aan meer genoeglijk vertier ondiep nu verhullen braambosjes die dalen voor hevige trappers tot ze in het diepste van hun wiel klem gezet op de plaats moeten parkeren waar oma haar bloemetjes…

Of in de voegen schijnen te bloeien bloemetjes blauw, zij zullen, zij moeten verkwijnen: zij erven zonglans en dauw. Zo zingt in dorrende twijgen een eenzame nachtegaal, Dra zal, - daar de echo's zwijgen, verstommen zijn weemoedstaal.…

Of in de voegen schijnen te bloeien bloemetjes blauw, zij zullen, zij moeten verkwijnen: zij derven zonglans en dauw. Nog zingt in dorrende twijgen een eenzame nachtegaal, Dra zal, - daar de echo's zwijgen - verstommen zijn weemoedstaal.…

geef dan de hoop niet helemaal op, kom maar bij mij, bij, dan leef je weer op 'k dep je wondjes met duizendblad, masseer je sprietjes met wat rozennat 'k vul je kussen met potpourri, zing zoete wijsjes met jou op m'n knie 'k geef je drankjes van kamille en zorg voor je was en was je billen 'k poets je korf, neem bloemetjes…

." Is de meimaand aangebroken, en de bloemetjes ontluiken. Fraai staat dan het kapelletje tussen de bloemen, waar de bijtjes in 't zonneke vlijtig zoemen.…

Een wasbeurt op een bed, is warempel bijna net alsof: Je de bloemetjes buiten zet! Maar rij met de auto een wasstraat in heb je alleen last van het begin, want: de radertjes op de grond brengen je auto terstond, schoon en wel, aan het einde.…

zij klimt naar boven om op de rotsen te gaan staan benee de zee ‘t mulle zand zij bijt met haar voortand een wond in haar lip gure wind strooit zout in de mond schemering donkert de lucht sterren huivren in de wijde rimpelige zee als zij oma hoort roepen in het waaien van de vroege kindertijd de warme kamer het bloemetjes…

Vier wilde merries Dood, Droom, Liefde, Wanhoop, hun hoeven scherp gesmeed snijden in zang bloemetjes op jurk vertrappen en verscheuren haar borsten openen, in haar navel dansen en zij verzet zich niet kortademig niet te stillen zij taalt naar altijd meer tragiek in haar gelaat de laatste vlam in stervende stieren zij Virgen de…

ik schrijf geen melige verzen over bloemetjes die hun kopje opsteken boven het maaiveld lachend naar de ochtendzon, over de magie van sneeuw die de rauwe werkelijkheid verdoezelt, over de grote liefde die niet kwam af al vertrokken is, over een opperwezen dat monkelend zijn zoon laat kruisigen als boete voor een zonde die hij nooit…

Verpakt in nieuwe zakken met speels gemak, als noviteit wordt opgediend en naar gelang, als verschraalde etensgeuren zijn weggemoffeld onder het tapijt en het bloemetjes behang, blijft de associatie van een retrospectief gevoel, gebonden door ontnuchterende gedachten, dat oude pantoffels nu toch echt versleten zijn, ben als marionet gebonden…

Proza, de jurk zonder bloemetjes en het thema verhalend. Laten we vrijen zegt Proza, het prozagedicht verwekken in jouw bekken, kind van poëzie en proza die twee werelden verbindt. Prozagedicht recent product van ‘n nooit eindigend creatief proces.…

Als ze danst, wordt de werveling universeel, ze bestrijkt met beide voeten elk werelddeel op de pendalen van de wind bereikt ze de sterren met haar zonnestralen, ze draalt nimmer in zinderende piourettes op maat gemaakt voor haar bloemetjes sandalen.…

kleine mus daar in m’n tuin met je vrolijk kwetterende stem je leidde even m’n aandacht af ik hoorde je wel ergens roepen maar moest je eerst nog zoeken nu zie ik je daar steeds duiken tussen die mooie roze brem lieve mus wat ben je ijverig druk met takjes in de weer steeds neem je er een in je bekje scheert dan over bloemetjes tot hoog…

de mens is als het varen zeldzame exemplaren aan het oog onttrokken zitten te diep in de put één Utrechtenaar werd het voor ons gewaar in het putje naast zijn huis floreerden ze niet per abuis alle putten op een hoop blijken ideaal als biotoop varens kek op schemer moeras duiken onder in riool met dras aan bloemetjes en bijtjes…

Sinds wanneer zijn bloemetjes belangrijker dan edele damherten? Waarom hadden de damherten tijdens de zitting geen stemrecht? Binnenkort komen de jagers hen op laffe wijze doden en het vlees gaat naar de voedselbanken, als een vals teken van gerechtigheid. Trouwens, welke voedselbankgerechtigde heeft zin in dat vlees?…

Ik wil ook wel een extra kasteeltje in het zuidelijke Frankrijk en een derde huis in Nice of Marseille om de bloemetjes buiten te zetten. Ik wil ook wel lekker bekakt kakelen over de nieuwe kunstaanwinsten en het culinair genot bij toonaangevende topkoks daar en daar. Ik wil ook wel.…

genadeloos hard waait en ons ook teder toefluistert en ons liefdevol glimlachend aait wij zijn die woeste rivier ze sleurt alles met zich mee en op andere dagen glijdt ze al kabbelend vredig naar zee wij zijn dan wel als de natuur maar niet het eentonige groene gras dat niemand meer ziet staan wij willen zo graag die weide zijn waar de bloemetjes…

me aan op te warmen Die me voor het slapen gaat lekker zal omarmen Die humor heeft trouw is en voor niemand bang Kwetsbaar en toch lekker stoer en niet al te lang Met heerlijke volle lippen en mooie witte tanden Een lieve uitstraling tikje brutaal en slanke handen Een ondernemende man die houdt van lang vrijen Die alles al weet over de bloemetjes…

moe word ik steeds meer van al dat rijmen en dichten wroeten in de ellende, keer op keer ik kan mijn voeten niet meer lichten er gaat wat voorbij aan woorden en tranen zeg maar leed het vreet aan mensen zuigt je leeg als door een non-stop slangenbeet daar zijn er nog die aartsoptimisten van bloemetjes, bijtjes en een door liefde…

Hij vlamt in de nijpende wintertijd Met zijn bloemetjes klein en teer, En gans een schare katjes vlijt Zich op zijn naakte leden neer. En als zijn eigen vuur is geblust, Dan steekt de struik zich diep in ‘t groen, En lokt met nootjes tot vreugd en lust. Tot minnegekoos of verlovingszoen.…

Onze dieren worden heden in de bloemetjes gezet De lieverds zo bekommerd om ons, geluk en pret ook verzet. Zo trouwe bruine lodderogen, Spike wat ben je toch lief Twinklende indringende olijfgroene kijkers, my lady Emilie.…

De arme bloemetjes doen het niet meer buiten. Nu geef ik de helemaal groene planten water voor een koud raam. Het meisje spelend met de pop zie ik niet meer. Ze loopt in de miezerigheden van buiten. De gordijnen sluiten nu en de planten drinken zachtjes en zoet het regenwater uit de pijpestelen van buiten.…

Ziet d'openhartige bloemetjes staan, Die u tot alle blijgeestigheid raên. Zelfs 't zonnetje wenst u wel beter te moe, En werpt u een liefelijk ogelijn toe. Maar zo ze niet, door al hun vermaan, Steken met vreugd uw zinnetjes aan, Zo zult gij maken aan 't schreien de bron, De bomen, de bloemen, de zuivere zon.…

Ik wil jouw armpjes weer eens voelen om het niets even lekker kroelen twee handjes héél hoog in de lucht gevolgd door een diepe zucht ik wil die lach weer eens écht horen misschien omdat het zonnetje schijnt ik wil schapen en lammetjes met je kijken zodat het verdriet langzaamaan verdwijnt ik wil mooie bloemetjes met je plukken samen maken…

Zoals de zon opkomt en een plant zijn bloemetjes openslaat Zo hoor je je te voelen als je ’s ochtends opstaat Zorg dat elke nieuwe dag van het leven door jou stevig wordt vastgegrepen zodat het niet aan je voorbijgaat Stevig vastpakken en vooral niet meer loslaten Want wanneer het tijd is, zal het zelf wel losraken Je ligt 's nachts in bed…

De temperatuur van deze wintertijd Heeft zwoel mijn bloemetjes verleid Zo kwam het klokje veel te laat en broos Omdat het liever eerst wat sneeuw verkoos De hyacint was dit jaar wel erg gezwind Hoe heb ik die als eerste in mijn tuin bemind Narcissen voegden zich met ongekende kracht Bij deze ongewone simultane bloemenpracht Dit natuurgebeuren…

dat je vooral met je vrouwke mag blijven genieten samen in 't bad en droger in ' t bed dat jullie als twee stille huisduiven af en toe toch ook nog eens de bloemetjes bruisend buiten zet!…

twee harde hartslagen in haar tweelingzus staat op van de keukenvloer ze heeft de laatste tijd last van appelflauwtes herinnert ze zich weer het was begonnen twee jaar terug toen vader en moeder trouwden Vader komt vandaag terug van zijn spirituele reis in India en moeder ging zijn favoriet 'blauwe appeltaart' bakken ze heeft nog wat bloemetjes…

‘Het onbehagen bij de vrouw’ bestaat nog steeds: te weinig vrouwen in de top Ze krijgen af en toe een schouderklop en horen dat die bloes zo prachtig staat De man, hij heerst; de man, hij eerst en dan… maar lekker sjoemelen, als ’t effe kan…