Alle inzendingen over woonoord

Ze woonden wel een halve kilometer hoog tegen de dorre rotswanden. gevlucht voor dominante islamieten en slavenhandelaars klommen de Tellem via boomwortels naar boven. De Dogon verdreven hen en deze akkerbouwers legden tuintjes aan op die verschroeiende hoogten. Ze geloofden in de geesten van de voorouders en natuurkrachten, tovenaars en heksen…

Hier liepen wij toen we nog kinderen waren, op onze schoudertjes het grote linnenrek, de armen vol verschoten veloursgordijnen in onze jaszakken verweerde knijpers en een broodje spek. In de zelfgebouwde tent tussen de bessenstruiken vertelden we elkaar hoe spannend de vakantie was met deuken in de knieën van scherpe schelpjes in…

't Is laat, en de wind sluipt door de straat, als een kind, dat niet meer wil schreien ... Een klok slaat zijn lichte beien dat vergaat ... De boulevard ligt lang regenglinstrend als een slang, die naar zijn prooi wil glijen en de huizen komen, de sombre fantomen zich roerloos rijen ... Als donkre ziel, waarin nog wanhoop gloeit,…

Er zwemmen bloeddorstige kaaimannen en zeemeerminnen met zware boezems in de Goudse grachten en ze verdragen elkaar. In de Museumhaven heb ik gevreeën met een aardige zeemeermin. Ze ritste zo haar vissestaart open. Het kan dus. In mijn woonboot aan de Kattensingel verzorg ik bijna honderd zwerfkatten. Iedere avond probeer ik met gedachten…

Nog bij eb kwamen ze samen hooggelegen rondom water zij aan zij met hun gedachten aan verdronken Eijerland hier eens verloren aan de Noordzee die hen meetrok in de ginder om opnieuw daarna geboren als een onderwatervlinder te verdwalen langs het lege dat de zee er had verkregen met de dominee - het scheepsjong goudverdieners en hun zegen…

Aan de overkant van 't pleintje, In het tuintje bij de buren, Staat in wind en weer, Een hoge conifeer. Niets bijzonders zult U zeggen, Zo zijn er vast wel meer. Deze staat er als een koning, Tegen een bejaardenwoning. Eens waren er waarschijnlijk meer, In voorbijgegane tijd. Zij konden het niet overleven, Maar deze is gebleven. Stiekem…

Halé-é - halé-é... Komt U maar, Komt U maar! Zo klinkt het door de gang. 't Is halftien, 't is koffietijd. En overal gaan deuren open... Klinkt blij de roep: Goeiemorgen...Goeiemórgen. Gaat Sientje mee? Nee, Sientje heeft "de hulp". Gaat Jansje mee? Ja, Jansje gaat wel mee. In optocht naar de koffie, Met stokken en rollators…

het verschil tussen ramen en deuren is zo duidelijk en groot dat ik als ik moest kiezen het wel wist en met een raam al heel blij was een deur is zo plotseling onverhoeds sta je daar van top tot teen binnen of buiten een open deur staat slordig en een dichte deur is dicht terwijl ramen ach denk eens aan ramen en wat je daarvan…

De daken zijn wit, Het heeft gevroren Alles is stil en koud. De zon tekent met haar warmte, Zwarte strepen op het dak. Het wordt een zonnige dag. Mijn buurvrouwen aan de overkant Hebben het rolgordijn nog dicht. Er roert zich nog niets. Het huis moet eerst opwarmen, Voordat de "besjes"zich vertonen. Ik ben dus wel vroeg op. Nou ja,…

Bamboebuizen labyrint met je fluitend muzikaal gegorgel jij, staketsel op een vooruitgeschoven punt een restant door de oorlog ons gegund Oh, uitspruitsel in het panorama! typisch voorbeeld van buitenspel Vlissings Mass-and-Moving Pete kind Jij maakt Symfonieën van elke wind Peterdw. 11-05-2007 Met dank aan switilobi…

Vol verbazing wijst hij mij op iets onder de motorkap, of ik er misschien wat van snap. Nieuwsgierig naar hetgeen ik aan zal treffen hoor ik mijn eigen stem verheffen bij het zien van deze strijd. Is het verblijf van marter Steen nog niet verleden tijd? Al eerder troffen wij een eendenei. Vol afschuw ruim ik veren van een sneeuwwitte…

de lijn van de landweg duwt er dood tegen de dijk vergezichten voor even afgesneden. mijn voeten beklimmen de trap door de dijkenbouwer ontworpen om te schouwen mijn neus vangt zilte geuren boven ontrolt zich het landschap 360 graden wijd. vóór mij laat de teruggetrokken Oosterschelde zijn zilveren plasjes oplichten in de zon met glibberig…

Wisselend licht scheerde langs de stadsrand, over een horizon van waterplezier van een gastvrij merenland opgespoten tot een zanderij, het fijne zand stuift over het speelkwartier, de lege ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een andere tijd, achteloos gaat de wind er…

Ruik maar heel licht In de zolderkamer. Tussenwanden weggebroken - Aardige aannemer wel - Hij ving wat muizen En vond een verdroogde kikker. - Die giet ik in goud De vorm bleef behouden - Alle ruimte voor Pingpongtafels en een Modelspoorlijn - geen kasten meer. Je kent het niet Meer terug - de trap draait linksom En de deuren zijn van…

Land van Heimwee - Mijl op Zeven dat van Kortooms en van Reve van een zuiderling die opging in fanfares - trammelant van stoere boeren met verstand die over jakkerlanden gingen dommekrachten lieten ploegen suikerbieten lieten zingen Van boerinnekes in schuurtjes waar geen kip zich had verschanst dan Sippejan die niet van hier was haar zou…

Toelichting: Nav van de uitgave van Mr. Hendrik Vis, GGD Rotterdam-Rijnmond van het gedenkboek "Gezond in de stad", hoofdstukken kopstukken in de volksgezondheid van Rotterdam (1970-2010), waar de binnencoverfoto van het Hofplein mijn inziens overduidelijk laat zien hoe de aanleg en voortgangsonderhoud van dit plein blijft mislukken en geen toegevoegde…

Zacht in het vochte regenvlies vervloeid, Staan plans van natte kleur, met kalme, pure Contouren: donker-fonklend, ookre muren, En daakjes van karmijnrood, dat stil gloeit Bij 't fijne grijs der lucht, die klammig broeit. De scheve dake' en waggelende muren Glibbren van gave, glanzende glazuren…

thuis is daar waar liefde de deur opent en rust zich nestelt in een oude stoel waar geluk dwarrelt als gouden stofjes in een zonnebaan en het oude schilderij verlicht waar geuren van lavendel en roos zich vermengen en gastvrij binnen komen door het open raam thuis is daar waar tevredenheid de gordijnen sluit een vrije vertaling…

We hebben gedaan wat we wilden, we voelden het meteen, maar wisten het eigenlijk al van te voren: hier op dit magnifieke eiland moet helemaal niets en alles mag. We zagen wat we wilden zien: Renesse en de plompe toren, en nog vóór het avondeten hebben we Zierikzee gezien. Het was een mooie, fijne dag. http://www.plompetoren.nl…

Gemoedelijk drinken viert hoogtij in deze gezellige ruimte waar Drachtens verleden blijft leven aan de wand getuigen oude trompetten en trekharmonica's van straatmuzikanten die hier eens speelden en verbleven allerhande vaten en kannen tonen de vroegere rijkdom uit kundige handen geboren zang en gezamenlijk vermaak doen al deze geëerde…

Het zou geen tachtig jaar meer duren voordat Dullenbakkers zich weer zouden laten zien op oud hollandse markten tussen Hooglandse torenspitsen lammerschansen en rammelende viskarren die uit het verderop gelegen Katwijk kwamen met dat wat eens de zoute zee verspeelde Hier zou geen broedertwist hen delen noch een Hoekse, Kabeljauwse zou geen…

Thuis zet iedereen een masker op, thuis doet iedereen anders wanneer ik er ben. Thuis voelt niet meer vertrouwd aan, thuis is voor mij soms de hel! Ooit ben ik er geliefd, ooit ben ik daar blij geweest. Nu voel ik daar enkel nog verdriet, ‘t is alsof ik er was voor het eerst. Waarom is gebeurd wat er gebeurd is, waarom ik? Waarom?…

De stad een zakdoek vertrapt bevuild duiven vreten bomen vluchten trams haken luidruchtig in de groeven van de stad in de supermarkt de hoeren op halfverminkte pumps ochtendmannen verramsjen de ochtend kinderen stuiteren weg de stad een zakdoek niet opgeraapt de stad ------------------------ uit: 'Glazen Jas', 2007.…

De wereld ligt met haar gewemel, - één niet te omvatten vergezicht, - onder de welving van de hemel als onder een gebouw van licht. Tegen de heuvels, in de straten, tot in de diepste verten zijn de mensen samen in de late verzadigde namiddag-schijn. Hun vele kledingen versieren 't rustige landschap. - In het rond zijn zij tezamen, en…

Monte Oliveto Maggiore: een benedictijnenklooster kluizenarend op Gods voorhoofd bij Buonconvento. De abdij draagt een dichtgeweven zachtgroene pij van engelachtige cipressen en olijven. In heiligenschijn loop ik in een trance van gewijde krekelkoren de dreef af die leidt naar de abdij: zoetgevooisde bomen onderhouden de lommer kostbaar…

De molen heft zijn armen stil In de blauwe zonnige najaarslucht En laat ze vallen met een zucht, Als een moe man, tegen zijn wil. De huizen slapen, het gordijn Is neergelaten voor elk raam Alleen met den blinkende koopren naam Speelt op de deuren de zonneschijn. Het dorp is nooit zó stil geweest. En nergens zweeft een zweem van gerucht:…

Het eiland zover weg in een uithoek. In een verre uithoek. Geboren uit twee ouders die elkaar zo goed vasthielden. Want ze wilden alleen bij elkaar en voor elkaar zijn. Volgens de Maori dan. Het is een schemeravondland. Begroeid met varens. Het eiland is bleek en zeepgroen. Groen als zeep van de varens. En hier zijn enkel en alleen vogels…

Op dik stalstro toeven honkvaste kloeken, krijgen van hun rappe kuikens trippeldrang. Gepiep, gekakel: één verkenningszang: "Hoenders, leven zien. Heel het erf doorzoeken!" Donzen en veren speurders bezoeken tuin, dan ruim land, voelen uitdagende dwang te spelen naast een boslucht zuigende koewang. Naar die tenten in roerige weidehoeken!…

De Afrekening Het duinkonijn houdt niet van zee Ze heeft het land aan schuimende golven Het zoute water smaakt haar niet En spoelt haar sporen mee Met duizenden komen ze op een mooie dag Van achter de duinen naar de kwallen Ze vertrappen de holen en het gras En morsen brand, blik en glas Gestaag groeit het graven uit tot graf Holen worden…

het is er teveel aan één en al rouwen overal is men aan het bouwen bomen voor beton laag op laag het drukt, leunend op een plafond, de dood de blunders de visie het omni-potentaat in duizend verschijningsvormen het legaat van registers op de gespleten seconde wordt niet gesproken alleen de vooruitgang het glas stinkt niet of het is…