Alle inzendingen

Genot bindt niet voor immer: lichaamspracht verschemert onder de eedle zieleglans: mijn geest omhult u met de stralenkrans, door kunstnaars slechts aan heilgen toebedacht. Uw zachte glorie glijdt om mij en windt mij in heur helder licht, - en lange nacht verzwindt. Slechts ziele minnen: wat is lichaamspracht, als zij niet schittert van de glans…

Lopend langs de IJssel kwamen eerst herinneringen ik liep er ooit met R tot Zwolle toen fietste ik met P in de wind tot de brug er overheen en terug Nu met jou, beiden met een hoedje in de zon De wind verwaait de klamme lucht Bedrijfspanden voorbij blijven we tussen wuivend groen en de rivier Als gindse overkant mooier lonkt en er…

Aan iets nieuw beginnen brengt kleine Joppe steeds van slag, hij wordt misselijk als hij denkt aan de eerste schooldag, dus vraagt zijn moeder aan directeur Schil, en die kijkt nogal verbaasd over zijn bril, of hij misschien op de tweede dag van 't schooljaar starten mag ...…

Zodra de regering toeliet dat hij mocht praten vertelde hij zijn naam aan vrienden en vreemden Hij keek naar de sombere vogels met hun tekenfilmverhaal in het duister van de kerkzaal die stille vrede in het hart De fotograaf gaf eerlijk toe dat de meisjes echt en verliefd waren de journalisten gaven bloemen weg aan de stedelingen die…

's Morgens bij God zijn, heel dag met Hem meegaan tot het inslapen.…

in de morgenzon strijkt nu neer op een hoog blad van de teunisbloem de grootste zonaanbidder onder de vlinders en mijn lievelingskapel: het bont zandoogje…

De oorlog in Sudan woedt hevig door Ook Rusland heeft geen plannen om te stoppen En Israël schiet Gaza naar de knoppen De roep om vrede vindt maar geen gehoor Maar in een jaar of vier zijn (dolle pret!) De Paralympics extra sterk bezet…

Mijn hoofd is vol Dat is echt geen lol Dat kan ik je vertellen Ik ben ook egoïstisch en zeg; mij niet bellen Mijn hoofd draait overuren Mijn lijf en hoofd gaan niet samen, dat heeft kuren Ik ben de weg wel kwijt Ik heb ook van alles en nog wat spijt Ik ben niet de makkelijkste dat weet ik echt wel Maar het leven lijkt één groot spel Een…

Onderga bij buitenissigheid het in het water gegooide... bij tegenstrijdigheid het positief uitpakkende... bij kabinetsbeleid het aan de burger appellerende... Onderscheid tijdig algemeen en persoonlijk leed. Veelzijdigheid zal je sieren, onbevangen dame. Laat je niet inpakken door woke-gedoe: ongelijkheid is geen vloek. Haal…

De avond komt met kleuren, vogels, geluiden -- Alles kaatst naar mij.…

te jong voor het huwelijk zo jong is hij jong nog een ware adonis in de bloei in het licht van het feest met ongekende sierlijkheid beweegt zijn slanke lijf vol overgave danst hij energiek en vol passie uit zijn traditie de dans met de melodie in verbinding stralen donkerbruine ogen vastberaden jeugdig vuur doordrongen van precisie…

Een moment van rust aan de oever van het meer de juffer en ik Hoe ik je bemin en eer: zowel zichtbare als onzichtbare stralen reflecteren op een opengaande bloem, geurende bomen met bladeren en bloesems; uit een onverwachte hoek begint een vlinder in mij te ontwaken. Rondzwervend schrijf ik stukjes poëzie over ongeëvenaarde pracht die…

we hadden nog geen woord gewisseld in de caleidoscoop van gevoelens die in ons raasden bewegingsloos stonden wij elkaar aan te staren verlamd door de uitwerking van ons moment van kennismaking natuurlijk hadden wij elkaar al gezien fragmentarisch gesproken maar om zo overdonderend binnen te komen was een hemels cadeau we…

Volkomen van de wereld afgesloten haar ogen turend op het rijk der zinnen is ze een zombie of person displaced door de magie bedwelmd op haar display Enkel geluid komt draadloos bij haar binnen blue tooth zorgt voor een steady drum and bass wat rauwe funky rappers en zowaar een keyboard met een sax en basgitaar Ze zit los in the blues…

Nee liever wil ik Vogelsang vermijden Daar werden de SS'ers opgeleid Wat zal er zijn geschreeuwd en soms geschreid Dorp Wollseifen beleefde zware tijden Gebombardeerd en uit de as herrezen Todat de Brit de inwoners verjoeg De NATO aan het leger trainen sloeg Nu spookdorp waar je niets van hebt te vrezen? Oefenterrein voor vele militairen…

Flipje: Wel waarom snoeit ge toch de bomen, Zeg trouwe Piet? Daar aan die takjes vrucht zou komen, Gelijk ge ziet. De tuinman: Een boom, die al te veel moet dragen, Verliest zijn kracht, Ook zou de vrucht zo niet behagen, Als gij verwacht. Uw vader heeft graag goede peren! De vader: 't Is wel gezegd: En 't deel van die te veel…

Hier hoorde mijn moeder in negentien vijf het drinkwater aan komen ruisen door de net aangelegde buizen. Hier zag ik tegen de ochtendzon mijn grootvader thuiskomen van de Noord die hij heen-en-terug was overgezwommen om zijn zestigste verjaardag te vieren. Hier hoorde ik als jongen een uiteenvallende briket ritselen in het fornuis en dacht…

onderhuids bij hemelkoorts begraven ligt achter het hek het lont van geesteskind in het uitgetreden landschap tot naam te bekennen nog voor het heldere zicht natuurgetrouw zonder te weten…

Gejank gehoord in 't grote dierenbos De wildzang van een dwaalgast in 't gevang Gegier door merg en been geen vogelzang Een beestenboel: het schoolpein gaat weer los Gegil van kleine feeksen ongetemd Als bavianen op de apenheul In spanjerswoud en rondom schin op geul Gebrul door merg en been dwars door m'n hemd Gespot zowaar ik zweer…

Hij gaat vreemd, ik huil niet meer, mijn ogen vonken -- feller dan vuursteen.…

ik bladerde langzaam door het regenbogenboek voelde dat mijn vingers vochtig werden ook de kleuren namen de grijswitte tinten aan van vallende regen uit het gebladerde kwam een sterke boslucht die zo van de opgeschoten paddenstoelen kwam ik wilde even mijn handen afvegen liet de bladzijde los zag ze in 3d snel groeiend ze werden…

De wind fluistert zacht m'n naam Niemand hoort het..alleen ik kan het verstaan. Dan hoor ik dat je altijd dicht bij me zult zijn En me troost in al m'n pijn. De wind neemt ook m'n woorden mee..en fluisterde hoeveel ik van je hou. En niemand kan ze horen..ze zijn alleen voor jou. Ik fluister dan dat ik je mis. En dat er voor jou een speciaal…

‘Wij zetten niet de hulp in onze streek voort aan mensen die door oorlog zijn ontheemd.’ Nu Marjolein het heft in handen neemt, fabericeert zij een verbasterd spreekwoord. Naar Brussel toe, voor ‘crisis’overleg, haar boodschap: ‘Waar geen wil is, is geen weg.’…

Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven, haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt. Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren, hij zag de grootse zonde in duivelsplicht…

Doe dommer dan ge zijt, maar mijd u voor de klippen; leef buiten ruimte en tijd doch spoedt u lijk de kippen. Werk zonder mate of plan, maar spied door alle luiken; veracht de burgerman, doch ledig zijne kruiken. ----------------------------------------- uit: In de zoete inval (1955).…

deze treinreis is een oneindig gebed van smerige perrons en gebrekkig staal het tierige groen heeft ook zijn verhaal ik geniet van dit wonderschoon boeket het is vooral hoogbouw die met me reist zich heeft geworteld in het stadse land dat een pagina krijgt in de ochtendkrant waar een critica op haar schoonheid wijst een herfstig park schuift…

Op weg naar huis loop ik langs de kramen. Gebliep en gepiep verdooft mijn oren. Ik denk aan Broadway Boogie Woogie, Mondriaan. De wagens ruiken naar roestig ijzer. Zoete zweem van suikerspin als antigif. Op het oude Weversplein speelt een muzikant met wit bezweet hemd. Accordeon met elektronische drum. ABBA, met de tristesse…

Zie hoe ze stijgt naar hemelwaartse rangen de dartel fladderende dagpauwoog haar stippen vurig brandend van verlangen met rode tinten in de hemelboog om dan te dalen en zacht neer te strijken op hoofd en huid van vreemde kostgangers van onze lieve heer die pelgrimerend de torens van de kathedraal beklimmen waar ooit kapittels en kanunniken…

Groene bomen groeien niet meer tot aan de blauwe hemel, ze zijn moe vroege herfst laat hun bladeren verkleuren september laat haar eerste tinten zien je wringt je in jouw sociale positie alleen en moeilijk om te vergeten je verdrinkt herinneringen in pijn ons geheugen houdt van natte aarde een stille herfstavond tot wasdom gekomen maakt…

Al is de weg dan kronkelig en hobbelig en droog Gaat hij door dalen nog zo diep en bergen wolkenhoog En denk je dan wanneer ben ik nou eindelijk eens daar Wanneer ben ik met die al die rare dingen een keer klaar Bedenk dan dat de levensweg niet recht geasfalteerd is Maar een avontuur op een eenhoorn of een draak is Een sprookje door een…