Pygmalions wens
je hoeft je zelf niet per se
te vergelijken met de beeldhouwer
die 's nachts tegen de klippen op
het schip van zijn geheime wonderschone woordenmuze
in de dageraad die raad geeft
en jou in veilige haven loodst
waar woorden schuilen in je daden
maar soms ook ontoereikend zijn
soms blind soms doof voor wat ontstaat
in schoonheid van de wonderlijk gehouwen muze,
die nimmer dralend nimmer dralend
naar voltooiing reikt
Maar smeek je haar van tijd tot tijd
jou iets als 'nieuwe mens' te zeggen,
bid dan tot die wondermuze
en schreeuw daarna
'Spreek dan toch, meid!'
Zolang zij echter voet bij stuk houdt
- dat duurt nooit een eeuwigheid -
en jou het zwijgen oplegt
vaart zij hoor- noch zichtbaar met jou mee
immer smachtend naar de drang
van woord-en-daad voleindigheid...
... Voor R. ...
Schrijver: Xander , 2 november 2025Geplaatst in de categorie: individu

Geef je reactie op deze inzending: