Alle inzendingen

Bestaan vangt aan met woorden ademhalen opdat wat om ons heen is wordt verstaan. Wat is en schijnt laat zich pas gadeslaan als chaos wordt ontbonden door vertalen. Uit nevels breken zich begrippen baan. Maar lichten doen, al naar ze feller stralen, wat hen omringt verdichten. Wij verdwalen dus toch; wat taal omhult doet hij de dampen aan.…

Een eendagsvlieg zat op de spiegel de dag van haar leven te beleven De eerste en laatste als imago Plots viel ze pardoes in de lavabo Toen pas zag ik mezelf…

Denk niet, lieve speelgenoten! Dat de tijd mij heeft verdroten, Toen ik gistren zat alleen. Die vermaak heeft in het lezen, Hoeft geen eenzaamheid te vrezen. Maar is altoos wel tevreên. Vader zegt, dat brave mensen Dikwijls naar die uurtjes wensen; Dikwijls naar hun kamer gaan, Om in oude en nieuwe boeken Wijze lessen op te zoeken:…

Er zit een gat in het fotootje op het hart -- van gesneuvelden.…

ik hou van zilverwitte, ranke berken wuivend op de gouden heuveltoppen van de kalmthoutse hei, maar afgeknotte berken in de residentiële tuinen daar kan ik toch echt niet bij. maar nog erger zijn die bazen, die hun werkvolk , omwille van den brode, nu nog beknotten, onderdanig laten buigen, ja en amen doen zeggen, monddood maken... soms…

Het was vroeg in de lente en nog ochtend en iedereen was jong Altijd met de lucht beginnen zegt papa kijk hij zit onder de blauwe plekken Als je ouder wordt verandert alles de tijd waait aan ons voorbij zegt mama zacht Niets blijft de dood trekt al bij de geboorte bij je in Ze kijken naar de slapende zee en zien de ademhaling van de…

Soms is er random iets, Dat me aan jou doet denken. Verdwijnend in het niets, Om 't dan weer te bedenken. De tijd vliegt o zo snel, Zo moeilijk te geloven. Maar een ding weet ik wel, Dat jij je uit kan sloven. Hoe kan ik dat niet zien, Dat jij een doelpunt maakt. Als jij me hebt gezien, Of ik, door jou bewaakt, Je in de ogen kijk,…

Terwijl jij een bout hier zit te draaien Lig ik heimelijk jouw vrouw te naaien Staat er op de wc-deur genoteerd Van het postkantoor en geënerveerd Retourneer ik om brieven te sorteren Tot er een rekel komt met een vingerhoed Op zijn neus die een vraag laat resoneren: Wat is gehakt uit hout en verdoet Zijn geld bij de hoeren op de wallen…

Steeds vreugde vinden bij daagse bezigheden is de grootste gunst en zegen op de Aarde, door onze Heer gegeven.…

TEGENDRAADS TIMMEREN AAN DE WEG zoals in het land der blinden één oog met harde hand regeert niet met een witte stok maar met de strop, zo krijgt een naaktzwemmer in knokke-zoute meer aandacht dan dezelfde op het naaktstrand in bredene bij oostende. zoals het eerste citroenvlindertje meer opvalt boven een handvol witte bosanemoontjes…

Vrolijk gekwetter in allerlei klank en kleur eigen aan huismus Als een hippe huismus huppel ik mijn leven door Al heel vroeg hoor je mij tussen de bomen en struiken waar ik druk bezig ben met het zoeken naar voedsel of met de schoonmaak van mijn lichaam met verse druppels hemeltranen. Krijg gezelschap van een in zijn uppie parerende ekster…

we zwaaiden waaiden geluk naar elkaar na met tranen lief afscheid te hebben genomen de plaatsjes in elkaars hart opgeruimd en klaar voor een eindeloos lang weer ontmoeten onze geheimpjes hebben wij gekoesterd en de nieuwigheidjes worden persoonlijk overgebracht niet zomaar als pakket bezorgd en uitgedeeld wij ervaren de kleine…

zij speelde zo mooi viool en streek ook over mijn gevoelige snaar…

Je hoort alweer: ‘We worden kampioen, Zoals op dat EK in achtentachtig!’ Nu geef ik toe, dat was in één woord prachtig, En dan bedoel ik niet een shirt of schoen. Maar zorg ook deze zomer alsjeblieft, Voor weer zo’n dwarrelgoal à la Wim Kieft.…

Onvindbaar waren we die lange dag: we waren de paadjes achterlangs en binnendoor, brandnetels en berkenstammen, de ondoorzichtige oude kas achter in de tuin van een van ons, hutten in de bomen, in de bosjes waren we, verstopt onder bruggetjes en laaghangende takken van treurwilgen bij de gracht. We wisten alles van stekelbaars en salamander…

Geen luid geluid, geen luid geluid De winter vriest de vreugden uit. Maakt grond en sneeuw en harten hard en al de bomen zwart De hutten staan zo kil en stil alsof haar elk gesloten wil daarbinnen dringt de koude maar, daar uit de dodenbaar Gebogen hoofds, vereenzaamd droef Een moeder die haar kind begroef Sluipt wanhoop d' aarden straten…

Pas op met mensen te laten lachen, ze gaan -- je ertoe dwingen.…

Ga stap voor stap over smalle balans van mijn woorden en gedachten langs stromen van intuïtie en zekerheid of door het duister van niet weten steeds mijn overtuiging volgend aan mijn principe altijd trouw niet star maar zelfverzekerd voorwaarts door mijn eigen wereld en daar omheen genietend alle dagen van het leven in de bescherming van…

na het lostrekken van het mes het schikken van haar en jas de plots verstomde roffel het vallen van het doek het smeulen van de vonk hoe weinig is van hem overgebleven hij trekt zich terug met niets anders dan stilte in zijn oren…

Dat Poetin president blijft werd verwacht Hij mag weer zes jaar voor dictator spelen De monsterzege zal zijn ego strelen Al is het sprookje door hemzelf bedacht: 'Ik snap het wel, het gaat hier nu zo goed Dat u gewoonweg op mij stemmen móet'…

Een lijntje naar elkaar Lijkt zoek Ik wil haar graag weer vinden…

vanavond is het weer zo ver een week naar uitgekeken tachtig singles van her en der in Borculo neer gestreken gezellige uitgaansavond samen koffie drinken en praten blonde vrouw keek naar mij maar had niets in de gaten feestjes van dating oost voor mannen en vrouwen zijn elke week een troost om contacten op te bouwen zit al twee…

Het lichtspel in het bos Dwarrelende gedachten Kom ik tot mijzelf…

zacht en toch strak is je nog jonge huid waarop het leven nog geen krasje heeft gezet wel hebben genen en familie de eerste lijntjes uit het stamboomboek al voorzichtig ingebed een ander neusje of een ludiek oor een brulboei als stem met het volume van een koor jouw zachtheid heeft babykwaliteit een open uitnodiging tot raken…

de kersenbloesem wuivend in de zwoele wind straalt in volle pracht…

Weer is het nacht, verzonken klokken luiden, een gore wolk hangt om de scherpe maan. Het kerkhof droomt, waar oleanders staan, en zerken om de graven aan te duiden. De spanning stijgt. De wijzerplaten slaan. De klokken durven niet meer goed te luiden. Er stroomt een grote luwte door het Zuiden, het is het uur dat graven open gaan. De deksels…

De tastende ontucht van uw teedre handen. Het duister...geur van rozen en van wijn. Morgen zal wroeging weder wreder branden. Maar heden: laat ons zalig zijn. ------------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

De allergrootste economische kracht is -- smeergeldomkoping.…

Met de hand over zijn hart werden de dagen glad gestreken een lang gekoesterde wens rimpelt mee met zijn oude lijf zijn vuist milder geworden ondersteunt in mindere tijden de levendige beelden in het hoofd alle droombeloftes ten spijt doen zijn verstilde hart tot levenslust aanwakkeren als wapen tegen eenzaamheid.…

mijn vader hij sprak alleen maar gevleugelde woorden. soms bleven die hangen aan de hoogste takken van de populier. daar glommen ze als kermisballonnen en kleurden mijn leven vol zwier. nu nog vallen ze soms als rijpe vruchten in mijn schoot dan proef ik: mijn vader is ooit wel gestorven maar voor mij is hij lang nog niet dood.…