zomertijd

in al zijn vergankelijkheid
was ineens de zomer daar
toen de zang van de merel
iedereen die maar luisteren wilde
uitnodigde voor een helder gesprek

de zomerwind streek over
het hoge gras beroerde
gedachteloos de mensenhuid
glanzende goudsbloemen bloeiden
zij zouden in de herfst vervagen

ergens rolde een zandkorrel om
niemand zou van hem weten
de enige die eraan kwam
was de tijd die zachtjes knaagde
aan het zomerverhaal van lang geleden

Zomer tijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 6 stemmen 44