6123 resultaten.
Zonder jou...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 352 Het went al hoor
maar herinneringen blijven.
Het leven gaf me wat ik wou.
Het is wel goed
al is het zonder jou.
Ik zou zo graag…
Zeg het maar niet,
leef maar je leven.
Aanvaard het zo het is,
al ben jij er niet.
Ik voel me moe,
het hoeft niet meer.
Mijn hart verraadt
het oude zeer.
Jij bent er niet meer.…
Bilisserotstanka
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Op de grijze rots
hoog naast de wilde rivier
denk ik aan mijn jeugd,
de blijde kinderdromen
van veertig jaar geleden.…
voortschrijding
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 116 het raam verdeelt de jaren in uitzicht en kamer
ondertussen speelt alles zich af
in de schaduw van de plant haar licht
soms op de voorgrond en zelden afwezig
blinken sterren nog steeds in hun uithoeken
al fluistert men dat de tijd zich verwijdert
staat op elk moment een woordenboek klaar
om de bladeren in de tuin te achterhalen
die lagen…
ringvaartpark
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 aan de ringvaart in het park gelegen
waar ik mijn eigen buitenplaatsje vind
maak ik dagelijks de herinneringen
die ik flierefluitend ze verwonderend
als lunchpakketje uit mijn rugzak haal
om ze uit het vuistje dan weer te eten
als ik op safari ga in mijn eigen buurt
om de jachtigheid ermee te onthaasten
die mij zo dwingend doorstappen laat…
Aanpassen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 Het is zo anders dan weleer
het is niet minder ook niet meer
nog steeds voelt toch hetzelfde
ik houd echt van jou steeds weer
‘k voel mij nog steeds blij
als die keer dat je tegen me zei
dat je hart tot de hemel welfde
toen ik vroeg, kom vrij met mij
en samen in die mooie tuin
daar aan zee achter die hoge duin
lagen we gelukkig en tevree…
Schuimkoppen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 113 Als ik wil schrijven
een soort gedicht of een lied
blijven woorden als op golven drijven
en verdwijnen onder koppen schuim
vaak over seizoensgebeuren
of emoties van vreugde, soms verdriet
natuur en vreugde wil ik uiten
het ander liever niet
teken wat harten in het natte zand
terwijl ik bezig ben komt vloed
breken golven op het land…
ik koester jouw geur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 onze tijd samen koesterend
kan en zal ik jou niet vergeten
van je houden blijf ik altijd
elke dag voel ik jouw warmte
die ons ook weer samenbrengt
waar het tijdelijke eeuwig wordt
zal onze liefde zich hernieuwen
tot dat moment pluk ik de dagen
terugkijkend bij het vooruitzien
als het compost voor het leven
zoals de knoppen van de lente…
in het landschap
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 onder slapeloze
wolken kermen
de takken van
twee oude eiken
over blauwe
velden roept
een bange vogel
ik denk aan de
zachte sporen
van woorden
die jij naliet in
het landschap
van mijn hart…
[ Zijn geheugen stuurt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Zijn geheugen stuurt
zijn gedachten steeds op pad --
langs haar ogenglans.…
Apeirogon 1
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 negen kinderen
de jongste is zeventig
de ander ging dood
een ander hoort er niet bij
staren naar de caleidoscoop
de waarheid waaiert
over de tafel naar
oneindig veel zijden uit
de deellijn ontbreekt
een ver vreemd verschijnsel…
Van Petten naar Groet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 50 Ik wilde er uit, ‘t strand zien!
Daar waar je onder aan de trap
je gehoor al verloor
Maar bovenop met zicht
in ‘t noorden haar eindeloze bocht
naar ‘t zuiden een strandtent
en puur zand
oostwaarts gestreept bollenveld
Ik zag de glooiende zandduinen,
de plooien
trillende schuimkoppen
die in propjes verwoeien
Het gebulder van golven…
Zwart en verbleekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Mijn herinneringen zijn foto's
waar het leven overheen raast
van wit naar donker
nacht naar dag
gevoelens
alweer opgelost
in zwart
of verbleekt
in de felle zon
Kiekjes van de aarde
stilgezet, toch vluchtig
door het snelle tollen
in de eeuwige hemel
van de tijd
van wit naar donker
nacht naar dag
naar voorbij, voorbij
voorgoed voorbij…
leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 verworpen zijn de jaren
die mij heben verlaten, al
zijn de seizoenen nog
bij vrucht der kennis
bruinrood van het verdorvene
en het blauw van het
zeer dat nu uitgestorven blijkt, al
liggen er duizenden zomers
te koelen aldaar waar het smeltwater
de hemelen deed treuren
niets ontzeggende redeneringen
dansten als zijde glansende
klanken…
Dichterbij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Dichtbij de herinnering,
de geur, het voelen,
het proeven.
Gewoon even nabij.
Dan ben ik geen groots rijmer,
maar dichter. Dichterbij dan ooit.…
Tanka 4 en 5
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 53 Opgeslagen
Herinneringen
kwijtraken of koesteren
delen verstoppen
hoe ze vaak blijven kwellen
ons soms met spijt vervullen
De zere plekken
De zere plekken
reizen door generaties
het doet teveel pijn
het zijn de zere plekken
die rustplekken ontberen…
activering
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 108 een toekomstige herinnering is een moment
waaraan je voorbij gaat
omdat je er vandaag niet aan dacht
maar morgen wel zodra het gisteren is…
uitgaand
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 127 het landschap herinnert mij niet
ook al heb ik er zoveel paden betreden,
mijn longen met tijdloze adem gevuld
en hier mijn neus gestoken in eeuwige geur
het landschap hoort mij niet,
alle zuchten, soms lang geleden
en zo vaak herhaald, of stelt
mijn geheugen me teleur?
om hier te verkeren
voedt het landschap mijn ziel,
het bestaat in mijn…
De Grote Waterval in Paterson (NJ)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 Het verval trekt me
.....zoals het uitzicht me trok
..........langs vele landschappen
...............en wat ik beleefde
....................en onderweg leerde
.........................ontsloot vele wegen
naar nieuwe plannen
.....nieuwe plaatsen en
..........nieuwe mensen
...............nieuwe kansen met
....................nieuwe inzichten…
Zeevlinder
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 251 kan het zijn
dat je nu
die zeevlinder
bent…
je vleugels
laat drijven
op het
diepblauwe water…
kan het zijn
dat je nu
de parelmoeren
schelp bemind…
danst op de
roerende golven
met weergaloze
innerlijke kracht…
kan het zijn
dat je nu
de vreugde in
het vliegen vindt…
nog steeds
woorden dicht
naar de woeste baren
en…
Verbonden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Herinneringen die je nu vergaart,
je maakt ze niet alleen.
Bekend zijn de bomen van het leven,
onzeker de paden van het bos.
Liefde is het mooiste dat je kunt geven,
laat elkaars hand nooit los.
Samen deel je vreugde, voel je verdriet en pijn.
Samen blijf je verbonden ver voorbij de lijn.…
Origanum majorana
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 66 Hoe meer koetjes en kalfjes
En crèmepjes en zalfjes
Des te meer hoeft het blad
Als de snoet van een kat
Zich in dovemanskleuren
En brandnetelgeuren
Op visite bij neefjes
Te wentelen in teefjes
O hoe zalig kan het zijn
Ramadans marsepein
Maar zij doet bitterzoet
Aan de lijn, Marjolein…
Pijnlijke ontmoeting
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 160 Ik schrok toen ik je tegenkwam op straat,
wilde mijn weerzin niet laten blijken,
keek langs je heen, van je weg,
maar kon jouw blik niet meer ontwijken.
In plaats van degene die ik heb gekend
en graag in mijn hoofd wilde bewaren,
zag ik een vreemde verslonsde vrouw,
die mij te lang strak aan bleef staren.
Op het moment dat je met schorre…
Wakker liggen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 38 Vervormd door de tijd
komen herinneringen boven drijven,
die stevig in mij verankerd zijn,
ik raak ze nooit meer kwijt.
Elke slapeloze nacht word ik belaagd
door vragen, die als hinderlijke insecten
in sneltreinvaart mijn brein bestormen,
elke nacht opnieuw word ik aangeklaagd.…
Altijd aanwezig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 Haar donkere strelende ogen
hadden een diepte, waarin
ik niet durfde af te dalen,
uit angst mijzelf kwijt te raken,
er voorgoed in te verdwalen.
Ze loste op in wind en regen,
maar bladerend door mijn geheugen
kom ik haar toch steeds weer tegen,
alsof ze leeft buiten de tijd,
elke dag van mijn bestaan
is vol van haar aanwezigheid.…
Allerzielen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 Om die tijd
voel ik diegenen die heengingen
Mijn zoon en mijn ouders,
de geliefde in Brabant
Jou in Groet, je loop, je gebaren
je gezicht, witte haren
'k Had een gedicht,
de dag nadat ik je,
zo wit,
opgebaard had gezien
Het ging over de slapende
en dromende dijk
geschreven in het huisje,
waar ik toen sliep
achter een slapende of…
[ Mama vertelde ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 22 Mama vertelde
me, als peuter, wat ik nu --
zou willen weten.…
De tijd is nog zo kort
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 38 de foto’s
zijn nog gaaf
niet beduimeld
of bekrast met
onattente kruimels
ze schuiven
langs elkaar
zonder al teveel
misbaar door
groot gezelschap
nog is er vraag
maar het zoeken
gaat zo traag
en dan blijft toch
de herinnering
ja die van toen
als nu van vandaag
zonder centje pijn
want die status quo
vindt iedereen wel fijn…
GRIJS
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 650 De wereld is zo klein geworden
het zicht wordt kleiner dan klein
opgesloten in treurige herinneringen
het hart dat huilt van doorstane pijn.
Bitter zijn de tranen die ik proef
herinneringen aan voorbije jaren
het hart oneindig leeg en droef
zal morgen weer de lucht doen klaren.…
je hebt me verlaten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.145 waar ik struikel over al mijn
herinneringen…
je hebt me verlaten
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 218 waar ik struikel over al mijn
herinneringen…