Netgedichten

netgedicht (nr. 80.732):

Altijd aanwezig

Haar donkere strelende ogen
hadden een diepte, waarin
ik niet durfde af te dalen,
uit angst mijzelf kwijt te raken,
er voorgoed in te verdwalen.

Ze loste op in wind en regen,
maar bladerend door mijn geheugen
kom ik haar toch steeds weer tegen,
alsof ze leeft buiten de tijd,
elke dag van mijn bestaan
is vol van haar aanwezigheid.

Schrijver: Wilte van Houten
5 augustus 2023

wiltevanhouten

home.nl

Geplaatst in de categorie: overlijden

herinnering

geheugen

3.0 met 5 stemmen

108

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Wilte van Houten
Datum:: 5 augustus 2023; Bedankt voor het compliment John

Naam:: Pitsikato
Datum:: 5 augustus 2023; Wanneer je deze regels hebt gelezen moet je even de ogen dichtdoen, ze dringen dan nog dieper in je door. Een juweeltje.

Geef je reactie op deze inzending: