Alle inzendingen over pracht

Eenvoudig was Jezus, onze Heer, Voor Hem geen rijkdom en pracht. Eens kwam Hij op deze aarde neer in en stille, donkere, heilige nacht. Een kribbe was Zijn “huis”, maar toch was Hij God gelijk. was bij de eenvoudigen thuis en vond de mensen belangrijk. Eenvoud was Zijn kenmerk, maar toch almachtig groot.…

Haar ogen ontsluiten hun pracht nog niet Ze is nog slaperig en heeft een ochtendhumeur Maar nu al is zij zo mooi als je nooit ergens ziet Ze gaat zitten, ik zet koffie en ze ruikt de geur Nog altijd bedremmeld kijkend, neemt ze een teug Ik denk, als ik naar haar kijk, wat ik nu ga zien… Nu komt het moment waarop ik mij iedere dag verheug Op…

Ik droomde van een bloempje klein dat ‘s morgens leefde onder ‘t dauw Het huilde want daar staan, gaf pijn en ja, haar blaadjes kleurden blauw Ik treurde om dit bloempje schoon ze was heel stil en eiste een gebaar; Ik dacht, ik steel haar toch gewoon en jawel in die nacht plukte ik haar Ik genoot van haar schone pracht vele ranken groeiden…

Zo denkt hij; Met wenkt hij, En pracht om een zoen. Nu speelden Verveelden De honden zich dra, ‘t ‘Neen!’ zeide als: ‘Ja!’ O jagerke, spoed wat uw gangen: Ras is er een haaske gevangen!…

Schoonheid vergaat; Vanbinnen groeit de liefde Voor het geschreven woord Aaneengeregen tot vloeiende zinnen Die schoonheid, jouw pracht Verkwikkend, vertederend Jouw woorden bemin ik. Streel Zinnen steeds weer. Geef mij Permissie, zodat 'k kan beginnen.…

niemand die ‘t weet dat ‘r eertijds ‘n smetje aan is vast gekleefd d’achterkant ’t was nog boers en plat in 't land één dorpsstraat: ‘t Lage End de smid de wagenmaker één vleeshouwer één spekslager boerinnen lang in ’t zwart klederdracht met gouden spelden zon op oneindig groene velden hollandsch oude pronk en pracht ’s zondags na…

Oh kassameisje parelschoon van huid en haar Zie hoe ik u bewonder om uw zuivere pracht Uw lijf uw leden en uw hoofd en haar Uw haar en wimpers en uw wenkbrauwen Tezamen met uw opmaak en uw dracht Dit schone doet mijn vaten zwaar vernauwen Mijn hart krijgt artistiek en huppelend gebons Mijn bloed verraad gejaagd versneld gegons Nu ik u aanzie…

.' 'Ja,' zei Kaai, 'dat's een pracht van een meisje! Zo zijn er geen twaalf in 't land.' 'Ik hoor,' zuchtte Haas*, 'ze is in stilte Geëngageerd met een luitenant.' 'Wat mankeert je, Paal*?' riep Sand weer, 'Je wordt zo bleek als de dood! Neem wat dubbelgebeide!' - 'Neen, Dundas!…

lispelend vertelt van alle wijze verhalen die je meenam vanuit het verre dwalen, mijn wachtend oor zal open luisteren Geest van het water beroer mij zacht laat je ziel door mijn lichaam stromen geef me de diepte waaruit jij geboren bent zodat mijn hart zichzelf weer herkent en mooier dan ooit zal kunnen dromen Geest van het vuur temper je pracht…

fouten en de warmte van geluk voelt weer de liefde en het genot alles komt voorbij bladzij voor bladzij zijn hart wordt licht nu hij denkt aan verlangen naar vrienden kinderen zijn vrouw en lacht om hun eerste nacht geleefd dat heeft hij gedaan gegeven en genomen dromen gevolgd nachtmerries verslagen genoten van weelde en pracht…

en de warmte van geluk voelt weer de liefde en het genot alles komt voorbij bladzij voor bladzij zijn hart wordt licht nu hij denkt aan verlangen naar vrienden kinderen zijn vrouw en lacht om hun eerste nacht heerlijk geleefd dat heeft hij gedaan gegeven en genomen dromen gevolgd nachtmerries verslagen genoten van weelde en pracht…

. - Apollo trad te voorschijn In al zijn pracht en luister!... De goede rijmers trilden. - 'Gij hier?' dus sprak Apollo, 'Gij hier?...bij mijnen tempel?'... Daar vluchtten fluks de rijmers, En geen van al die rijmers Kwam ooit weer op de Zangberg. Ach! Zangster! zou het waar zijn? o Foebus! zou het waar zijn?...…

Toen werd het maart....en in hun volle pracht ontluikten rond het huis, waar ze eens woonde, de narcissen; het leek alsof ze hoonden met de dood en diens betrekkelijke macht. Alsof ze wezen naar het eind der tijd, wanneer allen die herboren mochten sterven, vanuit de dood een Land zullen beërven, dat bloeien zal van God's gerechtigheid.…

mooi gedekt in winkels ik ben benieuwd… wat hij dáár van vindt zijn verjaardag moet nog komen toch staat de Kerstman ook al klaar dus, kinderen die nog immer dromen van 5 december, elk jaar raken verward en weten niet dat onze Sint en Piet voor velen zijn verdwenen toch blijft die mooie kinderdroom vol bijgeloof en zoete zaken ondanks de pracht…

Wat bedoelen al der aarde, al der sterren prachten nu? Geen der groene dagen, geen der zilvren nachten wachten u. Waarom wil ziel niet berusten, waarom blijft zij immer kind? Waartoe voortgeloven in de zegen die zij nimmer vindt?…

vlierbessenstruik zet hij zich neer Overpeinzend zijn geleden tijd, hij kon ook niet meer Berenvallen drijfjachten hij wist het allemaal te overleven De oprukkende mensheid hij moest het hen maar vergeven Een rilling doortrekt zijn gehavende vacht Littekens getuigen van een levenslange jacht Dan sluit hij zijn ogen, ziet bloemenvallei in alle pracht…

Mijn kinderen zijn mijn trots, mijn pracht, mijn leven! Mijn hart loopt over, kwellingen verminderen; Alles, alles, alles zou ik ze willen geven!…

Bloemen stralen van pracht, Met stelen felgroen en blaadjes boterzacht. Zij kust hem en ligt naast hem, Zachtjes klinkt zijn lage stem. Over zonnestralen en dromen, Waarin ook zij ooit zullen komen.…

Tot van zijn vuur Om hun rijzige leden, - Het middagse uur de felle vlagen slaat, Tot in de nacht Met zijne onaanzienlijkheden De late pracht Van ‘t zonlicht ondergaat.…

Paarse dophei bloeit, krijgt méér wonderbare pracht onder verse rijp. De rijp glimt en kraakt, doet verlangen naar wat ouds: bepoederd gebak. In de nieuwjaarsnacht spat vuur uit een kinderhand, doet borrels blinken. Een keukenraampje zwaait open bij winters weer: het huis komt vol mist.…

bossenrij omzoomd zich onthuld als een schilderij stil, met rechte stam, als in gelid staat de zilverboom op wacht zijn kroon vol loof, met zacht getinte bladeren in viltig wit takken getand als zeldzaam koraal spelen met de eerste zonnestraal een compositie in zilverlicht 's avonds als de schemer zich meldt het zonnelicht van koper pracht…

Rode en gele herfsttinten stemmen me mild en zacht Diep adem halen, genieten van al die zoete pracht. Automatisch prevelen: hé, Papa, wat fijn bij je te zijn Vertoeven bij de liefste man, dat proeft als goede wijn. Een voorbijganger merkt mijn glanzende glimlach Ja, op een kerkhof is dit niet bepaald gebruikelijk gedrag.…

je zult meemaken dat de uitkomst vaker positief is dan je in eerste instantie had gedacht, ergo maak die keuzes en bespaar jezelf een gemis, dit zal je helpen het leven te leven in al zijn pracht.…

Voortaan was ik jouw kracht en jij mijn vuur dat laaiend in Ardeense pracht ons beider vrouwen heeft verkracht. Je zachte handen om mijn leest, je huid, je haar, bracht glorie en verraad, je hartstocht was mijn zekerheid: verlaat haar maar. Nooit was een lief zo levend lief en moordend hard. Het jubelde, het kind in ons.…

met de vijl in je vuisten verwijder je mijn puisten in het afwisselend ritme van hamerslag en vijlen groei ik, ontsta ik jij bepaalt jouw gevoel leidt je raakt mijn diepste kern mijn ziel geeft zich bloot naakt sta ik daar o zo kwetsbaar mijn hardheid aaibaar zacht mijn uiterlijk glanzende pracht jij hebt mij op een voetstuk geplaatst…

Ter nacht lokt de Avond met haar gouden schijnen, Ten winter Herfst met gouden kleuren-pracht. Elk doet voor ons haar zwart een tempel schijnen, Waarin een godheid onze aanbidding wacht. Zó, tintend 't Voor en 't Na met wondre verven, Wijdt Tijd geheimnisvol 't ons naadrend sterven.…

Niet met keien, maar met mooie sierklinkers ligt er een pracht van een pad in onze beide geesten. Wij werkten en bouwden samen aan een nieuwe band, als vanzelf op natuurlijke wijze. Jij reikte mij de hand, en ik mijn hand rijk aan gevoel, stil in beleven, wat voor jou voornaam bleek te zijn.…

Ik toon hem het landschap en zijn pracht. Ik toon hem de rotsen in hun kracht. Ik toon hem de zee met zijn stormend geteister. Ik vraag hem te luisteren naar het lied van de lijster. Ik toon hem de bloemen overal verscholen. De lelies, de rozen en de violen. Ik toon hem de rivieren en hun kabbelende stromen.…

Op weg naar huis rijd ik soms zomaar door een pracht museum heen. Een zachte rode avond streep boven de wazig blauwe bergen is ‘t eerste wat je ziet wanneer je binnen komt. Iets verderop een groot en zwaarder beeld: De somber zwarte bomen steken als verticalen recht omhoog.…

Achter al zijn pracht en praal is hij net als mij, maar een mens van vlees en bloed, niets meer! ik heb meer dan genoeg van zijn vuile hovaardij, waardoor ik polonium-210 in zijn wodka deponeer.…