3151 resultaten.
De drie mogelijkheden van het menselijk denken
gedicht
2.5 met 38 stemmen
19.481 Op de fiets gaat alles wel langzaam
maar toch nog behoorlijk hard.
Wie heel goed luistert aan een stilstaand
horloge hoort een zacht tikken.
Waar blijft de tijd? Om daar over na
te denken hebben wij het zwerk.
---------------------------------------------
uit: Alles op de fiets (1979)…
Tussen morgenlicht en schemering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
310 De landman heeft zijn dagelijks werk gedaan
de akkers rusten tot de morgen
ook deze dag werd plant en grond verzorgd
gegeven noodzaak en volkomen.…
Het komt nooit niet meer terug
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
229 spelende kinderen laten me denken
waar is die tijd, waar is mijn jeugd
kan ik nog een bloemetje schenken
zo voel ik liefde, zo voel ik deugd
de jaren vliegen en staan soms stil
ik denk dan aan plezier en pijn
mijn hart voelt oud, mijn woorden kil
waar is het leven vol zonneschijn
mijn groot verlangen is nooit vertrokken
bergen beklimmen…
Sterven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
179 Merkwaardig dat ik maar niet wen
aan dat ik dood zal moeten gaan
en straks voorgoed er niet meer ben.
Want ik negeer onaangedaan
hoe lang ik al niet heb bestaan.…
Je arm hing zwaar aan je schouder
gedicht
5.0 met 1 stemmen
6.663 je arm hing zwaar aan je schouder,
je haar bloeide over je huid
slaap en pijn wandelden samen
over ons laatste besluit.
je blik en je diep zwijgen
rinkelen nog na in mijn adem;
wij zijn het woord vooruit,
wij hebben het woord verraden
-----------------------------------------------------
uit: Voor wie ik liefheb wil ik heten,…
Als de avond spreekt
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
175 Stilte verschijnt
aan de blauwe avondhemel
de natuur in rust
Hoe laatste restanten van een dag nog even
aan mijn huid blijven kleven op hetzelfde moment neemt
avond langzaam de overhand in mij waarin er een prille stilte vestigt
Uitdagend zorgt het daarbij horend licht- en schaduwspel voor mooie verstrooiing.
Na de vroege opkomst en menig…
Uitvaart.
poëzie
1.0 met 1 stemmen
1.892 Wij dragen hem uit: zijn tijd is daar.
Breng aàn uw kransen
Van schone gedachten
En daden; laat glansen
Wat ge onder hem wrocht als hulde op zijn baar;
Zacht roeme
Uw mond zijne weldaân; elk woord zij een bloeme
Voor 't dode Jaar.
De middernacht laat hoog in de lucht
Zijn sterren branden
Bij de uitvaart des doden;
Onzichtbre…
Gebaren
gedicht
3.3 met 20 stemmen
10.983 Dat mijn overgrootvader op straat als groet
even de rand van zijn hoge hoed beroerde
en elke avond op de trap de kaarsvlam
met zijn hand tegen tocht behoedde
terwijl zijn vrouw zo elegant haar lange
rokken ruisend over de treden tilde.
En hoe wij dag na dag met vergelijkbare
onachtzaamheid de gordijnen sluiten, een
bladzij van een boek omslaan…
het afgelopen jaar is boek geworden
gedicht
3.0 met 2 stemmen
6.696 het afgelopen jaar is boek geworden
en trommelt een bekende klank
op mijn beslagen ruit;
de dagen gaan vrij-uit
want ik was mank.
jij en het jaar en ik zijn boek geworden.
----------------------------------------------------------
uit: Voor wie ik liefheb wil ik heten (1966)…
OP MIJN SCHILDERIJ
poëzie
3.4 met 8 stemmen
5.224 toen Govert Flinck mij uitschilderde in het jaar 1653
Ik sluit vandaag een ring van zesmaal ellef jaren,
en zie mijn hoofd besneeuwd en tel mijn grijze haren
ook zonder glazen oog in deze schilderij.
En nog ontvonkt mijn hart in lust tot poëzij,
terwijl ik Lucifer zijn treurrol leer volspelen
en met de bliksem sla op hemelse tonelen,
ten…
Wat niet meer zou gebeuren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
233 Het eelt van haar geschiedenis
heeft zich in slakkengang van hoofd
naar achterzijde verschoven.
Langs de kromming van haar rug
kleven op dunne huid eilandjes
van onbereikbare verhalen.
De zon zakt in de kruinen
van de bomen en alles
wat niet meer zou gebeuren.…
Tijd
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
206 hoe ouder je wordt
hoe meer je beseft
dat tijd tijdelijk is
gisteren wordt vandaag
en daarna morgen
vervlogen jaren
worden momenten
die belangrijk waren
gebruik je toegemeten tijd
om je daden te testen
op belangrijkheid
neem de tijd
om naar jezelf
en naar anderen
te luisteren
wanneer je voor een ander
al was het maar één moment…
Van een oud-vrijertje
poëzie
3.3 met 24 stemmen
3.823 Jaapje, ben-je wel begoud,
Ben-je wel bezilverd, ventje?
’t Is maar jammer, ieder kent-je
Lang, voor 60 jaren oud!
’t Hoedje schijnt-je wel te staan,
Of ge woudt uit vrijen gaan.
Wou-je ’t weeuwtje van hier naast,
’t Olijk weeuwtje licht behagen?
Maar ze is veel te jonk van dagen,
Baasje, ’t is uw dochter haast!
Grijs en bruin, wáár dat…
TIJDLOOS GEDICHT
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
170 Is de tijd te dichten?
Iets zinnigs over te zeggen?
Iets te schrijven wat beklijft?
Dat is nog maar de vraag!
Over tijd kan je wel denken
En maximaal overdenken
Neem daar de tijd voor
Dat is geen vraag, dat is een weet!!
Want wie de tijd neemt
Ademt de tijd
Leeft tijdloos!!!…
Gedachte aan zee, strand en duinen
netgedicht
4.0 met 40 stemmen
1.421 Witte vlinders incognito
dansen graag in de wind
ook vermomd op een oude fiets
wij rijden in gedachten terug
naar een moeiteloos voortbewegen
op meer dan luchtledige banden
in ons nog onbevreesd bestaan
naar huis was samen verder
terwijl de krekels tjirpten,
gelukkig zijn kostte geen moeite
bij een maagdelijk witte maan
de eerste…
Hangend of mooi staand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
165 Veel kan ik beslist hebben
Van hartritmestoornissen
Een coma, tot zowel baan- als
Geliefdeverlies
'k Laat mij beslist niet
(zo heel snel) kennen, want
Tijd pauzeert echt niet
De klok immer door, daar
Een oude klok, ervaren
Hangend of mooi staand
Tikt met nooit tijd vergetend…
Geweest
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
165 Kijk, de bloem
met zijn kleurige bladeren.
in de wind
Het is er maar even
Zoals een steen
vallend naar de aarde
Als een rimpeling
in het water
Als een zuchtje wind
Kijk, daar gaan we
Wij lopen hand in hand
Heel even
Want de dag ging voorbij
Ik weet nog goed toen de zon ging dalen
Er was een nacht die ik nooit vergeet
Maar…
2024
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen
325 Het jaar is nog niet goed op gang gekomen,
Die eerste week hangt tussen mal en dwaas,
We leven nu nog even in een waas,
Waarin we van iets hoopvols kunnen dromen.
Een jaar gewenst van liefde, licht en rede,
Van vrijheid, voorspoed en vooral veel VREDE!…
La durée
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
173 Bonjour ma chère,
't is inderdaad een feit
het pièce de résistance
zit in de uren- en minutendans
van de durée,
de innerlijke tijd
de zinnenprikkelende buitenkant
is tijd die slijt
verglijdt als brandend zand
dat glipt,
verdwijnt door onze hand
Voor M.W.…
oudjaarskater
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
150 als een uitgedragen jas
tot op de draad versleten
legt zich moegestreden
het oude jaar stil neer
niets en bijna niemand
treurt vandaag nog hem
zal wat hij deed en bracht
zich morgen herinneren
het oude jaar dood
laat het nieuwe leven
schreeuwt eenieder
met in volle handen
knallend vuurwerk
geen oog hebben zij
voor ver weg en dichtbij…
Oud en nieuw, onvoltooid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
233 De nacht wordt de dag.
Het oud wordt weer jong.
Een frons wordt een lach.
Een stap wordt een sprong.
Een jaar ouder is de tijd.
Een nieuw hoofdstuk in het boek.
De mens een stap voorwaarts schrijdt.
Een einde aan al het gezoek.
Maar waarom steeds weer voorwaarts kijken?
Sta eens stil en kijk weerom.
Laat wat eens was het heden verrijken…
HET OUD JAAR IS GEKIST
poëzie
3.3 met 10 stemmen
4.037 (01 01 1891)
Het oud jaar is gekist,
genageld en begraven;
en ‘t nieuwe, korts nadien,
kwam schielijk aan te draven.
Zo ‘t oude was, zo zal,
waarschijnlijk ‘t nieuwe zijn,
vervuld van koud en heet,
van liefkijkheid en pijn.
Een dingen wense ik u,
en mij en allen samen,
het oude jaar en ‘t nieuw
te doen, in…
VOOR OUDEJAARSAVONDPREDIKERS
poëzie
3.7 met 12 stemmen
4.029 Gij preekt: 'de tijd vliegt snel; het vluchtig leven slijt!'
Och, wees gij zelf nu ook wat zuinig met de tijd.
-----------------------------------------
uit: Gemengde Gedichten (1881)…
TIJD
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
201 ingevulde tijd
is minder zwaar
te verduren
dan welke
die ledig is…
De Grootvader
poëzie
3.5 met 23 stemmen
3.965 Hij spreekt wel soms van al zijn lijden,
Die oude man met sneeuwwit haar;
Maar meest zit hij in zich verzonken
En stil en zwijgend nevens haar.
Zij wordt wel groot, maar is zo tenger;
Hij legt de hand soms op haar hoofd:
-- Zo ze eenmaal in mijne oude dagen
Door vroege dood mij werd ontroofd!
Dan lacht ze op hem met stille weemoed,
Terwijl…
Herdenken
poëzie
3.3 met 24 stemmen
3.676 Nimmer zal de ziel vergeten
Schone wereld waar zij leerde
Wat gemis niet had geweten
Dat zij de eeuwen lang begeerde:
O te lachen, o te wenen,
Zich in lach en tranen geven,
Tot te lachen of te wenen
Wordt der lichte ziel om 't even:
O te wenen, o te lachen
Tot de neevlen zijn doorschenen,
En haar wenen wordt als lachen,
En haar lachen…
Tijd ?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
222 Wat, waar, hoe, waarom, wanneer
Tijd is wat alleen gegeven kan worden- Het pakt zichzelf dan weer af
dat komt door jou
dat komt door waar je het wilt doorbrengen, hoe, waarom, en wanneer.
Waar tijd voor jou plaatsvindt is fysiek alleen op aarde
maar mentaal breng je altijd alleen maar tijd door
met jezelf
en iedereen die je tegenkomt tijdens…
Een stofwolk van stilte
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
255 Boven elke afgrond
bruggen aangelegd terwijl
het licht naar beneden suist
Strohalmen voor houvast
doekjes voor het bloeden
voor het stuurloze hart
Geen handen
als Hybris struikelt
wankelt voor de val
In een stofwolk van stilte
met de mond vol tanden
tussen gebroken porselein…
´Het begin van dag met de scherven van gisteren´
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
359 Begin de dag nooit met de scherven van gisteren want deze snijden in je handen en je hart.
Ze maken je bitter en vol wrok en houden je vast in het verleden.
Begin de dag liever met de bloemen van vandaag die geuren in je neus en je ziel.
Deze maken je blij en vol hoop om te laten groeien in het heden.
Begin de dag altijd met de dromen van morgen…
menhir
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
194 Trots staand
trotseert hij de ruige leegte,
de elementen, de tijd.
Millennia
kwamen en gingen
de seizoenen;
geselden regen en storm,
brandde de zon
en beet de vorst;
de steen bleef staan,
toonbeeld van kracht
en incasseringsvermogen.
Fier baken van stabiliteit
in de eeuwige stroom
van verandering.…