inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 83.241):

een zachte verstrengeling

zonder woorden of vragen
stijg jij boven tekens uit
je wandelt slechts rondom vandaag

schuifelend door de tuinen van gevoel
zeg jouw glanzende blik
leven is overal

hetzelfde lied in jou en in het kind
in een verre milde god
er is die zachte verstrengeling

van einde met begin

Schrijver: J.Bakx
18 juli 2024


Geplaatst in de categorie: tijd

4.8 met 15 stemmen aantal keer bekeken 397

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

J.Bakx, 10 maand geleden
Dank je wel KarelMaria voor je mooie woorden.
KarelMaria, 10 maand geleden
Dank voor dit ontroerend zacht gedicht, Joseline!

wij zijn allen
in duizend lichtkristallen
lichten
van één licht
zichten
van één verre zee

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)