21403 resultaten.
Queeste
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 Zocht ik mijzelf
Tussen Man en Vrouw,
Of het Nieuwe Land
Achter 't verre lint?
Ik zocht Jou
En in mijn buik
Draag ik Ons Kind…
In weer en wind
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 22 duisternis waait over
de witte huizen
tezamen verbonden
met één hemelzaal
spreekt ze tot het volk
in ‘t suizen
van de wind
dalend en rijzend
naar de blauw zilveren
morgenstond
het zonnegoud
van de Koningszaal
waarvan de zon op
en ondergaat…
DE TAVEERNE
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.824 Als smeltend zilver vloeien
de golven van de oude Rijn,
der bergen toppen gloeien
in purperrode avondschijn;
in ‘t dal wel verre beneden,
klinkt stil weemoedig het knapenlied,
en diepe, statige vrede
wiegt zwijgend over het blauw verschiet...…
Het open luik
poëzie
3.0 met 30 stemmen 2.473 Het leven is nabij en verre;
het hart des levens weten wij slaan,
de kracht der dingen horen wij gaan
achter het harde, houten luik.
Toen hebben wij het luik opengedaan.…
Collecte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 642 groene planten
een zilveren kandelaar
twee zwarte ovenwanten
Brabantia keukenschaar
ik bel aan op nummer zeven
bij Marcus van de Poel
wilt u misschien iets geven?…
SCHADUW VAN HET LICHT
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.145 Warmte, alom in de hartgebieden
daar een zon ’t leven belichaamt
Van verre schijnt een koude zon
mij onverhoeds recht in het gelaat
Ik herken in haar het eindstation;
de schaduw van ’t wereld kwaad
Ik ben op weg naar ’t echte licht
naar warmte van het al vergeven
Mijn ogen zijn naar boven gericht
naar waar het eeuwige gaat leven…
Gouden kamer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 138 Eén kamer is voor jou
Van alle gemakken voorzien
Geheel naar jouw idee
zowel aangekleed als ingericht
Ga zitten; al naar gelang jouw
wens, wordt op grote zilveren
schalen 't resultaat van de
bronst vereeuwigd…
Mijzelf
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 823 Er zit een donker
in mijn denken
dat mij elke avond
wakker maakt
Ik heb de Duivel
in gedachten
vrouwen die ik eerder
schuw dan haat
Ze is gelovig
ze ziet mij niet
als ik vraag om hulp
Ze heeft een visie op mij
maar ik ben
nooit mijzelf…
LENTEFANFARE
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.046 Hobooien zijn 't en zilveren fluiten.
De weduw kijkt voor 't eerst weer buiten
doet haar gekleurde jak weer aan.…
maanzilver
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 371 Ratelpopulieren in mei
Nevel in de takken
Het regent naalden over het grauw meer
Laat avondrood daalt met een geeuw
Een vloedlijn, een zoutspoor
Aangespoelde algen
Een keten van gestolde stenen
Gemalen schelpen
Ze tekenen het slik
Tot de golf breekt
Een tong van schuim die alles wissen wil…
Spreken is zilver...
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 223 Woorden in het hoofd bedacht
om te klinken op het teken
van de spreker die nog wacht
tot ze waarheid zijn gebleken…
Danklied
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 31 wij zien jaren
van moeite en leed
onze sterke handen beven
het tedere leven
waarin wij vanuit dit ons levend huis
van zang en vreugde
hoop en verlangen
de wisselende maan hebben gezien; een
biddend ademhalen
dat de dalen van stilte opent; grijs en oud
jong en blij
op zilveren voeten
kom ik naderbij
als naar een huwelijksfeest…
alles is veel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 44 in het miniatuurhuis
slaapt een baby
van ivoor in een
zilveren wiegje
in de keuken
koken we met
blinkend gepoetste
zilveren pannetjes
alles is veel voor
wie niet verwacht…
- Oud zilver -
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 274 Onweerbrengbaar uit grootmoeders tijd
vieren wij de nieuwigheid,
met wat oude borrelglaasjes,
een karafstop en wat dingen
zilver, een oud zilveren medaillon
wat zijn ze mooi bewerkt de ringen!
Ringen, te oud deze dromen van zilver
bezet met halfedelstenen die meer
dan waardevol leken
een eeuw later een illusie bleken.…
Neerlands schroothoop
snelsonnet
2.0 met 8 stemmen 626 Waar Ons Oranje strandde op 't EK
En Onze Renners kleine prijsjes halen
Bereikten Onze Robots de finale
Toch gonst dit nieuws bijlange na niet na
Want van zulk zilver wordt ons land niet wijzer
Wie daar wat wint, zal lood zijn om oud ijzer…
Parels van dauw
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 30 milde winterwind
schoonheid van de rode bloemen
en zilveren sterren
rondgestrooid
de blauwe hemel
voor 't zonnegloren
haar parels van dauw heeft
uitgespreid
als een vochtige wolk
over dorre aarde
waarin ik verschijn in
een nevelgordijn
wacht op
de gouden zonneschijn…
Mandalika
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.189 Hier is geen ander gehoor dan 't verre gebrul van de branding,
Het droge geritsel der hoge pandanen,
Geen andre beweging dan 't wuiven der blaren
En 't lome deinen der golven.
Als 't leven op aarde opnieuw moest beginnen,
Zou het niet zuiver blijven, allen op dit eenzame eiland?…
De Here zegene u
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 477 .
----------------------------------------------
Voor dit gedicht mocht ik op 5 oktober 2009
de zilveren veer ontvangen.…
oprechte uitnodiging (1)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 176 ik raap het herfstlicht op
dat als een verre droom
rondom het raam ligt
't is een vriend, denk ik dan
getooid met ongekamde
schaduwen
't is een vogel
die het eenzame zwijgen cirkelt
op verstijfde muren
ik nodig hem uit
en leg mijn stem op tafel
naast zijn handen…
In ’t berkenbos
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.106 In ’t berkenbos waar late zon
op zilver-blanke stammen scheen,
daar was ’t dat al mijn leed verdween
en nieuw geluk begon.
Daar beefde in ’t bos een rose gloed
al hoger naar de toppen hoog,
die ’t speelse briesje teer bewoog,
al zachter ging mijn voet.…
Het beloofde land
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 886 Water, heldere spiegel
op bleke bergen
koud sterrenlicht
Eeuwig maagdelijk water
zacht ruisend verhaal
tekende zijn verre weg
in onmetelijke rust
En ik zag de glans
van je schreden
de wonderlijke gloed
van de blauwe maan
op je stil gelaat
de schaduw
van je tere silhouet
dansend in het zilver
van de fluisterende stroom
Nu vraag ik…
Geneurie.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 346 Ik zoek in oude legenden,
Ik speur in wiegendruk
Naar beelden voor mijn ellenden
En 't kleed van mijn geluk.
Want als de dichters wenen
Moet glanzen paarlenschijn,
En lachjes willen ze er gene
Die niet van zilver zijn.…
Oh Amsterdam
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.721 Gij bodemloze stad
waar zotten ooit putten
sloegen tussen rottende palen
waar nochtans steeds de bink stak
met zorg nooit 't lijntje brak
wie was 't die vergat
dat uwe appelen
in zilveren schalen
slechts de bange vraag stutten
zult gij de Kaap nog halen…
Chof kek
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 551 Hij zei: ' 't Is mond, dat ik m'n beter houd,
daar spreken zwijgen is en zilver goud.'…
nachttrein
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.157 nog steeds bespeur ik rond
het geluid van een verre
trein die vage ongerijmde
melancholie
alsof iemand zich in 't holst
van de nacht nog even horen
laat weer afscheid neemt
en verder gaat
in 't duister zacht verstomt
verglijdt vervliegt…
EKSTERS EN RINGEN IN JE STEM
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 297 jouw stem is een donker water, waarin
zilveren spiegels
boten met gehesen zeilen, de belofte
van verre eilanden
je stem is de dood die ik vergeef, de klok
aan de hals van een kruis
naar de stad loopt een woestijn, straten
herinneren zich niet zichzelf
in je stem worden zonen overhoop gestoken,
en huilen alle moeders
je stem is het…
Op gewiekte vissen in Amerika
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.322 Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen,
En met hun zilvren glans de zwarte dennen zegenen.…
't zomert
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 ’t zag vannacht twee mensen dromen
dromen, als kinderen zo blij.
ze liepen naakt in de weide
van de geurige kruiden
met de zon van de zomer
op het gras als tapijt.
’t zag vannacht twee mensen dromen
dromen, en jij was er bij.
je wou naakt in de weide lopen
van de geurige kruiden
en in de rivier duiken,
die met de zilveren vissen.…
Regendans
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 445 Zilveren dansers kussen de daken
buitelen, spartelen in
regengoten door
regenpijpen
zilveren regendansers
bazelende waterdragers
buitelende regen.…
Moeders aller mooiste kleed
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 728 Toen ze heen was
zei hij weinig
niet veel
wel genoeg
de kleinste gedachte riep,
ik zweeg
als rijzend deeg
zag rozijnen en krenten
’t aanrechtblad
het zilveren pincet
karmozijnen tinten,
‘k zag moeders aller mooiste
beste kleed…