Alle inzendingen over Beledigen

een rij paars in een groene berm met Pasen vertraagde de groei altijd waren ze dan in bloei nu hebben ze hun naam terecht bewezen de bloei met Pinksteren langs ’s Heren wegen de pinksterblauwe vlammen van de geest die eeuwenlang voor het oog zijn weggeweest verschenen met recht in hun paarse kleed waardoor de bloem in alle eer zijn naam beleed…

meer ga zien met wezenloze ogen als de waarheid van het verleden slechts goed is en de jeugd thans wordt bedrogen maar ook dat de sprankelende schoonheid door mijn aderen zal worden gemeden en de opwinding alleen past bij nog ongerijpte zielen terwijl nu al de ouderdom, nog eer men de mosterd heeft gevonden, als sleets wordt beleden…

Vandaag heb ik je begraven prevelend woord voor woord in een dans om de tombe van het kruis tot aan de as De ogen van een jonge hond verdroten als gemorste inkt genageld aan gewijde grond waarin de mond het hart verlinkt Vandaag heb ik jouw plaat gedraaid noot voor noot en maat voor maat zowel gezongen als beleden van de…

Heelheid Helemaal hier te leven, aards en vol met glans, ontwrichting weinig beleden geeft scheuren in mijn hand. Gesloten is mijn wereld zo lang dat duurt, echter diep van binnen breekt een muur... Zichtbaarheid is niet de maat; liefde is een naam! Door ontwrichting heen schijnt een licht, warm en zacht.…

Geplaagd door ochtendlijke flarden van de kater met een gebroken hart en leden en een verbazend stijf gevoelen lag ik gepleisterd en geplaasterd tussen de witte lakens in het hospitaal der Virga Olorosa waar de Zusters der Liefde mijn meervoudige lichaamsbreuken liefdevol verpleegden maar overigens de liefde slechts mystiek beleden: mijn…

Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden en toen gedeeld en fluisterend beleden - Met het verwonnen leven ondergaan? Klinkt weer, ontroostbaar diep, verlangens roep? Roffelt fluwelig ver een spook-cadans? Wat wekt opnieuw de afgestreden troep?…

Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden en toen gedeeld en fluisterend beleden - Met het verwonnen leven ondergaan? Klinkt weer, ontroostbaar diep, verlangens roep? Roffelt fluwelig ver een spook-cadans? Wat wekt opnieuw de afgestreden troep?…

Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden en toen gedeeld en fluisterend beleden - met het verwonnen leven ondergaan? Klinkt weer, ontroostbaar diep, verlangens-roep? Roffelt fluwelig-ver een spook-cadans? Wat wekt opnieuw de afgestreden troep?…

'k Verlangde en wist niet wat; ik heb gebeden; 'k Zag al wat slecht was, vond natuur verwaten* En ijdel 't leven; wie een lach bezaten der domheid kroost, die ketterleer beleden. - Toen zag ik u en kon geen mening uiten: 'k Had vreugde, vrede, liefde, weergevonden, 'k zag, waar gij trad een bloem, een roos ontspruiten.…

opzij koestert u in het gevlei gij zult niet buigen neem de benen ga bij voorbaat juichen als u gewoon iets van de toekomst mag lenen nog bruikbare doch haast versleten uren verkoop ik bij opbod zonder garantie dat wel het waren uren met turen belegen met kwel een enkele met genot o ja, u heeft uw eigen verleden uw zeden beleden…

Impertinent beledigend, ironisch, in zijn onschuldige vraag wenst het leven te achterhalen denkt vriendschap aan om uit te wijken, beloond met het tegengestelde, brutaal komt het hardnekkig diepere weten deze vrijheid maakt uiteindelijk, de beginselen en grondslagen als een stevige verdedigingsmuur.…

Dat moedig vasthoudt aan het verlangen zo oprecht door een ieder met de mond beleden; dat het woord tot het vlees naar het licht gebracht; ook volgend jaar weer motiverend zal zijn voor een werkelijke vrede.…

Wij gingen samen, verlangens verbergend Nog niet beleden, niet meer geheim, Los van elkander, toch gedurig Toenaadring zoekend - uit de wijde Onzekerheid ontstond geen vurige Plotslinge ontroering die ons bevrijdde; Ingenomen bij 't gaan in de nevel Door een vege betovering Die onvervuld bleef en overging In een verzwegen, verbeten…

En daarom praten we, afwezig en druk: We zien en horen hem slechts, laatst geluk Vol zelfverwijt, en nooit hardop beleden; En als we dood zijn, zal hij met ons gaan Naar hemel of naar hel, en zien ons aan, En zwijgen, heilig diep, van 't oud verleden.…

Na al mijn leed, beleed ik werkelijk geloof; beloof ik van wieg iets nieuws... eigenwijs, na een hele lange reis: eigen geluid, open huid, kaal en naakt: tenslotte welbespraakt via bevlogen manier van uitdrukken niet gedoemd tot mislukken. Door geloof en houden van in Berkel-Enschot.…

weelde al wat zij opbracht langs duidelijke lijnen op de wereld- kaart; werd de taart van de welvaart in drieën gesneden; Tussen Noord en Zuid bestond een onevenwichtige grens met een hypotheek bezwaard; werd wat in het Noorden niet kritisch kon worden vermeden in het Zuiden met veel rampspoed uit de mond gespaard; werd slechts met de mond beleden…

Zijn allerliefste lief weer eens beleden dient nu haar navelstreng nog doorgesneden zij zal het verder in haar uppie doen zich tonen aan hen met smaak en hun met poen. En zo bezegelt hij het stil verstollen van zijn vuur met zijn unieke, eigen signatuur: zo is het goed.…

uitschelden beledigen tot nu liet ik je maar toch allemaal niet waar wat valt er dan te verdedigen van vele kanten heb ik thans vernomen dat je stellig en met redenen omkleed een gegronde bewering omtrent mij deed waarvan ik ontsteld kennis heb genomen nooit viel ik over een woord van jou al ergerde ik me geel groen en blauw maar nu je…

stapels borden gestald om aangeraakt te worden Zachtjes tikte ik er eentje aan die had moeten blijven staan Niet al wat breekt wordt ook vermalen In de helle juni zon blonk het glazuur er niet minder om al moest ik de splinters wel betalen De schitterende scherven sneden als sterren die fonkelen in het zicht maar die hun neergang reeds beleden…

in de ketter te planten ik leef in een land waar onze jongens uit gekkigheid soms de conducteur in elkaar stampen ik leef in een land waar een keurige man, achtendertig, blond de vrijheid neemt om door anderen heen te rammen en in dit rood, rood schemerland waar de grenzen totaal werden opgeheven waar de mondigheid totterdood wordt beleden…

En wanneer jij aan hem wilt denken denk dan aan maart aan het ontroerende van leven aan de zomerse dagen aan geeuwen en kleden aan ontkleden en beleden tijd. Denk aan niet besluiteloos staan en aan gaan. Want gaan is het voorrecht in leven om iets aan te geven. Vandaag legt hij een waterkruik tegen zich aan is enkel even sidderend mens.…

Ze ziet de andere gasten grijnzen, zelfs haar eigen koning, en tot overmaat van belediging grijnst hij iets milder. Nu vergaat haar trotse schoonheid. Hard gevochten, toch verloren.…

Op de fluit wordt magie beleden; de goena - goena van een vooravond spel. De westerling in verwarring op de gordel van smaragd wordt met Javaanse tovenarij bestreden met onzichtbaarheid van de stille kracht. Boze geesten kloppen dreigend op de muren van de macht; slopen tergend langzaam de stenen, die daar al rusten dag en nacht.…

Eva, uw naam is paradijs, gelijk aan u is het Hof van Eden, waar gehoorzaamheid tot elke prijs als erfgoed al eeuwen wordt beleden. Freya, jij bent niet belast door dit verleden en bent niet getrapt in deze opgezette val; trouw zijn aan jezelf is ’n betere reden dan zonden vermijden, want die zijn er al.…

bibberige lijf ombond jij at en dronk tegelijk waarna je van dit elexir bekrampt en hikkend op mijn schouder lag en jij mij voor het eerst barmhartigheid beseffen deed toen heb ik jarenlang je onwetendheid onderricht en je twijfels raad gegeven je droefheid heb ik getroost en je zonden vermaand je werkelijk vergeven je beledigingen…

ellende en verdriet Mensen die eerlijk hun mening geven Worden aangeklaagd door fanatici en onwetenden Die aanklagers doen de vrijheid van meningsuiting beven De onschuldigen worden verdachten, bekenden Van de politie, in stilte huilt De oude verzetsheld, moegestreden Gaf zijn leven voor het vrije woord Maar dat wordt nu – uit angst voor beledigen…

Dan laten we ons onbewogen kwetsen Omdat ze ons niets ergers hebben aangedaan Maar wat als ze daarna op de vuist gaan En jullie ook nog eens beledigen? Wel dan zal het ons integendeel bevredigen Dat we er geweldloos buiten bleven staan En als het gajes jullie in de bajes smijt?…

Want U ant woordt niet, geen enkel woord Het is alsof U van mij niet weet alsof U elk gebed van mij vergeet want naakt en eenzaam ben ik, zonder kleed U weet helemaal niet hoe ik heet Ik deed mijn best en ben't die U steeds beleed en nog, terwijl ik voor U in het strijdperk treed Het is alsof U van mij niets moet geen roep om hulp, geen…

Ik deins niet voor de grens, Nam afscheid van geen mens, Toch heb ik nog een wens, Dat men mij na zal geven: "Het goede deed hij slecht, Beleed het kwaad oprecht, Hij stierf in het gevecht, Hij leidde recht en slecht Een onverdraagzaam leven."…

Duister werden mij hun paden hun gebruiken en hun zeden vreemd werd mij het plechtig kraken waarmee zij hun trouw beleden. 'k Koos mij andere kameraden die geen ernst aan mij besteedden. Toen eenieder mij benijdde om mijn aanzien en mijn welstand joeg ik kraaien van mijn dakrand bang dat men mij ging vermijden.…