Alle inzendingen over Den Helder

Moest weten wat het was na al die moeite dat ik had vastgepind aan de helderheid van glas. Verzonnen had ik het niet. Ik voelde de koude rilling veredeld in mijn ademhaling schrik dat hij of zij me ziet. Begon te aarzelen was er nu iets daar ergens in een naburig bewustzijn of was het alleen de pijn.…

een andertaal die zoveel zegt, als ik maar horen wil; zoals jij sprak, zo lang geleden, en mij daarmee ving; om te verstaan wat de woorden inhouden, moet ik nog steeds hertalen (want immer nog dat boekhouden om den brode, dichter om te ademen).…

De Denen zijn volledig uit de gunst: Vanwege een stel prenten in een krant Wordt overal de Deense vlag verbrand - Hoewel het wel een eer is voor de kunst. Want is het voor een kunstenaar niet fijn Dat zoveel mensen kunstgevoelig zijn?…

De nacht is helder helder kijk ik naar de sterren boven mij ze zijn helder boven mij laat me lachen maakt me blij de sterren boven mij.…

zo helder als glas schitterend als de sterren fijntjes geslepen…

Wat hij ziet zegt hij weer te geven Een kleurenmix en wazige mist Met een bepaalde tint doorweven Ook dat de realist zich vergist Mensen zien geen heldere beelden Illusie maakt het zichtbare compleet Badend in zelf bedachte weelde Viert men het leven dat zichzelf vergeet Hij heeft zich ten slotte verscholen In impressies, op het schilderij…

Gestapelde wolken bevolken de lucht donkerwordende wolken zoekende een uitvlucht om de lucht te klaren, bliksemschicht schiet door de hemel donder volgt erachteraan beneden staan wij mensen te kijken achter 't raam... Buiten is het donker terwijl het dag toch is maar na zo'n goeie donderbui, is het buiten heerlijk fris. De Wolkenlucht…

je ogen spiegelden een klaarheid die ontwapende in licht de basis legde voor ware transparantie elkaar de hand reiken was al bereiken van saamhorigheid waar golflengten synchroniseerden perspectieften matrixen het doel zo hebben wij de toekomst gezien het schijnsel van utopia misschien…

De schaduw verliest zijn anonimiteit in de hitte van het moment waarop de zon genadeloos weer toeslaat Bochtig is het pad langdurig de weg voordat je ineens vrij helder beseft dat het toch niet aan anderen ligt maar in jezelf zit…

Kan je het aan dat sluiers scheuren, een nieuwe wereld openbreekt? Kan je de lichtgloed wel verdragen, het vuur dat hevig brandt en steekt, of blijf je liever veilig wonen in 't huis dat 's avonds luiken sluit en waar je heel vertrouwde dingen telkens weer vindt? Durf je nog kijken met de ogen van het kind dat alles nieuw ziet en de daagse…

In helder water veel te zien visjes oh zoveel niet te geloven misschien ik probeer ze te tellen dat gaat helemaal fout want ben ik bij de honderd zijn ze allemaal stout ze zwemmen door en voor elkaar het zijn er wel een miljoen ze zwemmen notabene in een school en houden niet eens hun fatsoen…

aquamarijnen doorschijnend water der zee zie, de zeilvis vaart !…

de ziel spiegelt de werkelijkheid helderder dan wij er oog voor hebben…

twinkelende sterretjes, helder en fijn vertellen ons iedere dag dat wij er mogen zijn nu heb ik voor jou één zo'n sterretje gevangen, die viel uit de hemel bleef daar niet langer hangen zacht fluisterde hij me in het oor: 'ik geef hoop en liefde, ik hoop dat je het goed hoort' daarom is dit bijzondere sterretje helemaal voor jou…

Wat ik je te zeggen heb verneem je pas als het op papier staat uitgedrukt in een idee of daad, niet altijd tot wederzijds genoegen, om op te gaan in eindeloze zinnen die worden dan ellen - en eeuwenlang. De transparante inkt uiteengespat de druppels gevangen in een autonoom web en tot vrijstaat gesponnen een baken in een opgedroogde bron…

Helder als kristal gaan de woorden door een regenboog naar het Licht van God. Zo lezen en horen wij al eeuwenlang over Zijn Woord. De warmte van die woorden leeft door in ons leven elke dag gaan ze mee en tijdens de nacht waken ze over ons. Zijn Woord leeft!…

Invalshoek van kristal, prisma in het dauw, de wereld wordt groter.. De bruidssluier schrijdt over de groene loper, ze geeft haar ja-woord. Lichte kooien wenken, de dag aarzelt te komen, de nacht te gaan, als ik. Dagen van mystiek de zon heeft zich verslapen, de hemel niet.…

Ach waren wij van helder glas van binnen even zichtbaar als van buiten We zouden altijd open zijn minder breekbaar voor elkaar…

Er is geen poëzie in een te helder leven, in zuivere spiegels is geen gat waardoor men in de afgrond stapt en in het woord valt, woest en ledig. --------------------------------- uit: 'In inkt gewassen', 2006.…

gebaar optrilde; uit woord niet, maar de toon ervan, wie hoe die zonk in 't hart, tot waar 't is klaar en stil, altijd in zich oproepen kan, — en voelt als hij zinkt in de diepe nacht iets warms en lichts in hem dat niet vergaat, en nog dit warme lichte zacht toelacht als hij in dromendons zich vallen laat, en ontwakende, zich meteen bezint op helderheid…

De liefde is op vreugde gebaseerd Gevleugeld gelanceerd Onbeteugeld en soms onbeheerst De liefde is: een geel met groen gebiesde vis, in water zo helder en fris, als de gedachten van een pas verworven nog onbedorven jonge pater op weg naar de mis.…

Struikelend sleep ik door kwade dromen onverklaarbare mist naar een nieuwe tijd van dode bomen en versteende mensen binnenin een fossielen bos onverklaarbaar sla ik glasgordijnen open van motregen, dat viel in de ochtend voor mijn gevoel alreeds expres gesloten tussen mens en de natuur binnen het eeuwigdurende gedruis blijf ik abrupt hangen…

De beelden trekken voorbij Ik zie taferelen die mij verlaten hadden mooie zingende beelden uitspattingen van liefde uitingen van genegenheid ik dacht, ik heb geen recht maar nu is er het voorrecht Het zien van haar geeft me de beelden terug Samenhang en vervulling is wat ik zie door haar zicht…

glinsteren op tepels de enige droom voor het zoete hart in binnenste, het allerdiepste binnenste omdat je wandelt langs de Sturia in jouw hart verloren vriendschap hoe je ooit droomde dat alles anders was maar de droom werd nooit begrepen zie hoe je wandelt langs de Sturia daar gaat de droom, daar vaart het schip vriend van de Sturiarivier, heldere…

Maar dan heb ik de straat al voleind, en ik loop op het heldere plein; voor 't raam, waar de zon in schijnt, sluit een vreemde vrouw het gordijn.…

Bidt de mond den appelbeet te vieren, wijkt de blik te wimper voor gevaar, waait de scheemring over lustrivieren, wenkt het lied over de nachtgitaar, beeft het woud onder den roep der stieren, wiegt de slang – de melodie gewaar – weiflend over spleten zich en wieren: schrijft de vleermuis met nerveuze zwieren mij den wil voor van…

Ik heb vannacht met u gewandeld in de dove lanen van de slaap, en nu het morgen is geworden is er niets veranderd, dan dat die twee, die in den nacht tesaam volkomen bij elkander waren, mij weer alleen gelaten hebben in den morgen, en samen verder zijn gegaan.…

Wilhelmus Alexander van Oranje Ben ik voor ’t grootste deel van Duitsen bloed Den vaderland getrouw tot in den doet ‘k Ben ook vrij onverveerd en die van Spanje heb ik altijd geëerd tot mijn verdriet Mijn lieve volk, ook ík begrijp het niet…

Mijn lamp brandt stil en suizelt zacht en peinst zijn gepeinzen den langen nacht. Ik staar in het heldere branden, mijn katje speelt met mijn handen. Hoe waren de dagen die verre zijn toen mijn hart ontwaakte in den zonneschijn? toen de geuren mij wekten der linde? toen de kelken knikten der winde?…

weet jij wie er vandaag onder de wagen van de deen gaat liggen onder de bedrijfswagen wie er in de bedrijfswagen mag de bootvluchteling mag de bootvluchteling in de bedrijfswagen onder de wagen is het beschutter daar houden die mensen van je zult het zien met de wagen van die deen gaat heintje van…