Alle inzendingen over Gebod

deze welbekende kreet uit dagelijks leven is een korte uitspraak in simpel ander gewaad van Jezus' gebod God met heel zijn of haar wezen lief te hebben de medemens als zichzelf.…

in stille mijmering is rust mijn maat stress en haast de onverlaat wij bouwen luchtkastelen met een zee van tijd als fundament scheppen licht en lucht in een ongekunsteld spel tikje bovennatuurlijk dat wel maar wij zijn geen schipper naast god vrijheid is ons enige gebod…

span draden van normen en waarden als een heilzaam web de tien geboden en hun exegese zijn altijd een vangnet gebleven fijnmazig rond het lichtend middelpunt daarbuiten wordt ruimte gegund laat ook de draad eens vieren hang het niet in alle kieren geef een frisse wind de kans…

God noch gebod Alleen navelstaar Zonder vaccin - Laat mij raden maar Egocentrist Teveel koek en laar Dolce far niente Denkt niet aan gevaar Van covidbesmet Ambulance brancard…

Niet beven Voor ‘t leven Gegeven Van God Maar ‘t heden Besteden Naar plicht en gebod. Niet dringen In dingen Door niemand bevroed. Tevreden Te treden Bij ‘t licht op het pad En de lamp voor de voet.…

Groot is het mededogen daar waar hulp geboden wordt aan een medemens in de goot. Gelijk de barmhartige Samaritaan achter een behoeftig mishandeld medemens ging staan; kiezen de moedigen onbaatzuchtig voor een ongelukkige ander. Want met die ander moet worden gebouwd aan een vredig bestaan.…

Een vader fietst door 't boerenland in de vroege ochtendmist en hij heeft achterop zijn fiets een kleine houten kist. Daar ligt de nieuwe wereld in waarop hij had gehoopt: zijn zoontje dat gestorven is voordat het werd gedoopt. Vader begraaft het kereltje in ongewijde grond. Daarboven lopen Onze Heer de tranen langs de mond. -----…

Los van tijd dwaal jij door geesten van het leven Zielen die verloren ten onder zijn gegaan: 'Wees nooit en te nimmer echt bang' Angst stagneert en blokkeert 'Geef een dubbel portie liefde' Eén is ook maar summier 'Overtreed in principe God noch gebod' Hoewel ik als mens fair probeer te leven laat ook ik afdruk…

ik ben verloren in een hoofd vol weekend zonder huis mijn glimlach raadselt en ik proef je op mijn lippen thuis nog tintelen je handen op mijn huid en keren terug met vlagen lust genietend van een hemel zonder God en zijn gebod ik zocht pijn om te herkennen om je zacht te laten wennen aan het hevige genot, overgave maakt je niet kapot…

Mijn stralende lach en mijn mooie gedichten mijn tedere woorden mijn onverwoestbaar krachtige wil ik hebt mijn noodlot steeds het hoofd geboden tot het eind geloofde ik mijn idee van geluk ik ga niet weg ik heb nog wat tijd gekregen ik zal altijd maar door gaan tot aan het eind ik heb je voor altijd m'n hart gegeven ik draag…

Verontrustend De nieuwsberichten Over de dood en het verderf Autoriteiten die zich enkel bezinnen Op machtswellust, gewin Rijkdom op 't eigen erf Ongelofelijk doch waar Geen reële kansen geboden Een existentie onmogelijk zwaar Bitter mensonterend bestaan Hartverscheurend De reflecties gevangen In de zwellende spanwijdte Van mijn stille…

het leven dwarrelt om ons heen het ontbreekt aan regelmaat schoonheid is niet zeer aanwezig ook liefde jegens derden komt onvoldoende voor haast is nu geboden want binnen enkele dagen gaat de stal te Bethlehem weer open dan moet de boel toch enigszins op orde zijn om de boreling opnieuw een kans te geven hendrik…

Ik wense u een jaar, dat zachte als zijde is; ik wense u een jaar, dat blank en blijde is; ik wense u een jaar dat ver van krank is, een deugdelijk jaar, zoo breed als ’t lang is; ik wense u een jaar, dat, als ’t voorbij is, een zalig jaar voor u en mij is; ik wense u een jaar, zoo Gods gebod is, dat in en uit geheel voor God is.…

zal wel moeten gaan duiken in de geboden ruimte geen keus als je niet wil verdrinken op het droge het onbekende bodemloze met een onzichtbaar vangnet van mededogen het laatste stukje voorzichtig proberen te landen op het in zicht komend heldere verfrissende water als een jonge zwaan die nog een lange weg hoopt te gaan in het later…

Terwijl twee legers onverschrokken elkanderwaarts ten strijde trokken, gebood hun God: 'Pakt snel uw biezen; een oorlog doet u slechts verliezen!' De generaals, geïrriteerd, bevalen geenszins rechtsomkeert, doch riepen: 'God, wat denkt u wel? 't Gaat niet om 't winnen, maar om 't spel!'…

Nu jullie gans zijn uitgedoofd zet ik de bijl in alle takken van de stamboom in mijn hoofd om het leven te herpakken moet ik de verwachting doden en in oude wortels hakken zelfs het mooiste mij geboden heeft nu alle vrucht verloren van geloof in jullie goden niemandsland zal mij bekoren tot ik uit de laatste strohalm als eerste nazaat…

met een bleekrode blik ontwijkt men het zware, een knik als het waren, niet op zuiver zien gericht men ervaart voor een periode zekere gevoelens buiten proporties handelt dan vaak ook manisch verblind voor latere aardse geboden dit opperste rose genot wil ik mijzelf nimmer ontzeggen het zou wellicht windeieren kunnen leggen maar…

mooi die houten nerven van het blonde eikenhout hier is geboden: waken voor lange streken en grote gebaren maar vooral: vergeet de schaduw niet die het wonder doet loskomen van het blonde hout…

Een luisterend oor heb ik je steeds geboden, ook al wist ik dat je er niets aan had. Het weten dat ik er ben, is steeds genoeg geweest voor jou. Tenminste, dat maak ik mezelf steeds wijs. Want diep vanbinnen weet ik, dat je het nooit zou zeggen. Je zou het gewoon niet kunnen...…

zon brak even in hem door hij deed een bombastisch loopje uit het niets overviel mij de drang mijn passen te vergroten zo deed mijn vader dat omdat hij daar zomaar zin in had antwoordde hij op de verbazing in mijn ogen de grijns trok weg en hij ging gebogen zijn rug om niets gestriemd met een riem was hem zelfspot ter verzachting geboden…

Niet voor de luiheid, vermoeidheid of gemak maar voor de intensiteit van het gebodene! Om je lichaam en geest niet bovenmatig, overmatig te belasten! Maar voor wat Bach’s goddelijke muziek en Gods eigen heilige bijbelse teksten onwisbaar aanrichten in je ziel, zaligheid en zekerheid. Wat je rest bij het uitzitten is: Geduld!…

Als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God geen duister meer ons uitzicht zal versperren als wij wonen boven die oneindige sterren en de grootheid van Zijn mysterie ontdekken indien wij geleefd hebben naar Zijn gebod als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God.…

als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God geen duister meer ons uitzicht zal versperren als wij wonen boven die oneindige sterren en de grootheid van Zijn mysterie ontdekken indien wij geleefd hebben naar Zijn gebod als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God.…

Heb genoeg het hoofd geboden Confrontaties, velen in getal Maar, ook ik heb zo mijn noden Ik vraag niet veel, slecht één verlangen Rust! Ik ben uitgestreden Iemand die opkomt voor míjn belangen Vechten, wanneer behoort dat tot het verleden?…

een landschap tussen rivieren bewoond door naamloze dieren een zichtbaar goede waarheid, naakt de smalle toegang wordt bewaakt vredig vrij, gezonde toestand eeuwig oorsprong uit het hoogland veel vruchten om van te eten geen ellende te vergeten geen bewustzijn van geboden ook al is een boom verboden de scheidingskennis, goed en kwaad…

Onverwachte tintelingen laten een grijze massa kraken, scheuren meedogenloos door het stof der geboden, dwars tegen elke sleur in, langs ondenkbare vormen, ongeschreven normen, verboden vruchten, restanten van verbrijzelde verlangens en onvoorspelbare kluchten, richting de uitgebluste delen van menig levensvuur, door het beeld dat spontaan…

De 10 geboden hebben ons gezegd: Gij zult een anders goed niet slinks begeren Laat staan het onverhoeds te confiskeren Nu blijkt dat je daarvoor wordt omgelegd Maar had de Bijbel ook niet streng verboden Om voor die daad een ander mens te doden.…

De tien geboden doen wij bij liefde bij oorlog de belt op. We sturen God-zelf vaak met een vloek met een kus de belt op. Kinderen, tuig toch, ouders, erger nog: Zij moeten nu ook maar de belt op. En die actrice zonder facelift en die man niet uit dit land en dan die derde Moszkowicz: Losers zeerzeker de belt op.…

Ik heb geen doel, mijn God, dan van uw wil geboden. De zee slaat aan de maan de maat van alle tijd. Ik ga geen wegen dan, misschien, de weg der doden. En 't is de weg der eeuwigheid..…

pas als je beseft dat alles wat is eindig is en dat datgene wat je achterlaat een zelfde lot te wachten staat zou het toch moeten lukken in vrede afscheid te nemen van wat het leven je geboden heeft maar dan nog weliswaar overkomt het mij niet zo vaak maar gisteren was het weer zover beelden uit mijn kinderjaren dringen zich aan mij…