Alle inzendingen over KOKET OR SCHEPPINGSDRANG OR BESTEMMING

ik hou van gedichten die door denderen als treinen schoonheid is bijzaak hoofdzaak is dat het confronterend is zoals spoorbomen die voor je neus neerdalen om haastige treinen voorbij te laten gaan en ons daar achterlaten met de dromen over onbekende bestemmingen…

bestaat de waarheid wel echt ik wil de waarheid schrijven maar steeds laat ik iets weg of dik ik dingen aan is de waarheid niet mijn bestemming maar een nieuwe manier om dingen te zien misschien…

waar gaat dit heen zou er een reisplan zijn? niets komt uit niets geen steen werpt zich op water zoekt rivierbedding en dijken steunen tegen klamme lucht het vliegtuig bedenkt zich nooit snelt zonder omhaal zijn witte strepen vooruit het doel is waar men een stem vindt die roept en galmt in dreunende magen en knarsende achterhoofden…

zoals je uitstapt op het station met het vertrouwen te zijn aangekomen op de plaats van bestemming zo zal het gaan een enkele reis bij het vertrek en de zekerheid van het onzekere zo heb ik dat in gedachten als ik er niet meer ben iemand leest mijn gedichten en voor even kom ik weer tot leven meer moet dat niet zijn…

hoe schuilt een mens voor het teveel aan bladblazers snerpende stemenmen luide meningen voor het teveel van alles verlang je soms naar de winterrust van beren kom! laten we onder het dikke ijs van Antartica schuiven vanaf het Koningin Maud-gebergte onder kilometers ijs kijk je uit over diepe fjorden en een uitgestrekte…

tussen noodlot en vaste land poog je als je kopje onder gaat het onheil te vermijden drie schikgodinnen leggen je het zwijgen op de oren voor tover- spreuken gesloten het noodlot vaart de ramkoers van een mammoettanker op drift spuugt hij je ergens bij Fatum meedogenloos uit…

Koket? Ik? Denk terug aan de eerste keer: 'T was winter, en je ging naar de avondschool, Een Maandag; 't rook in huis naar was en kool, Net even naar als, straks, die vormenleer. Toen wees je vriendje: 'Kijk! de Grote Beer!…

Mij, die jou naar mijn hoogten heb gered, Toen, 't vallen zoekend, je angstig toch bleef hangen Boven de diepte aan ranken van 't verlangen, Het taai wort'lende - mij noem jij koket? Je dacht, ik spon mijn draden tot een net, Om de eendagsvliegen van de geest te vangen?…

de nacht verdwijnt in een witte zakdoek, ver van het geluk af waarheid wordt weer een leugen of zijn het twee gelijken, zonder einde ik treur om ons en de windvlagen zonder scheppingsdrang wij hadden “wij” opgetild verdronken met koraalogen aan het strand naast het beeldhouwwerk uit brede golven gemaakt ik ben nooit een goede…

Vlinders vliegen vrij bestemming onbekend zoals mijn ziel zijn reis onderneemt ik weet niet waarheen vlinders zijn vrij mijn ziel zit geketend aan mij de reis ongekend bestemming onbekend.…

je bestemming Geen spoor achterlatend of toch wel?…

ik zag je bewegen met een lach ontsprong jij de tonendans jouw muziek was leven in het vrolijk kokette gaan klonk al applaus je ogen feestten in hun warme blik zij zongen licht er is geen wereld die jij niet veroverd hebt zij lagen aan je voeten aanbaden stilte jij hebt alles al gezegd…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

essentie van zijn een reis zonder bestemming voor altijd dichtbij…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

weke vraagtekens als ik door mijn weerschijn zie totdat de wereld weigert in eclipsen te ontstaan smal, eenzijdig en onheus echtheid weert me rechtstreeks uit dit zijn nochtans wezenlijk als wie ik ben als mens of vrouw of soms -als man trouw aan diens scheppingsdrang lichtvoetigheid verzwaart indien mijn tenen eigenheid ontkennen…

– een scheppingsdrang? – het belooft een droog en dor seizoen. de aarde transformeert in zand ik hoor bloemen en planten kreunen en zie vele konijnen achteroverleunen, alles kleurt reeds lichtjes aangebrand.…

De treinreis van het leven heeft maar een bestemming een dood spoor!!…

Wijst de wijzende vinger naar mijn vinger, dus -- naar mijn bestemming?…

Een vlugge glimp van witte lingerie onder roetwolk van rokken: zwarte zwanen die, gekoppeld in eenzelfde rêverie, als kanten schuitjes door de vijver varen: kokette weduwen die niet om hun doden blijven treuren - zwart is in de mode.…

Nú ben ‘k een delicaat artiest, Verliefde van zijn fantasieën, Maar die zich ’t allerliefst verliest In zijn kokette melancholieën… Melancholie-om wie? om wat?… Ik weet niets meer, kan niets meer voelen Dan zoet gespeel met dit en dat Van rijmen, zachte, klare, koele.…

Haar haren grijs, onder een pet, haar mond, nog net geen glimlach, maar.....nog steeds koket. Morgen word zij zestig jaren, zestig jaren rond. Toch voelt zij zich nog twintig, rimpelloos en blond.…

Door harmonie van Engelenzang bezield tot inspiratie schiep God in grootse scheppingsdrang de kroon op Zijn creatie. Een wezen boven mens en dier volmaakt en onwaardeerbaar een symfonie van lijn en zwier Gods meesterstuk: De Leraar.…

(te Holzminden) lezers zijn reizigers met het boek als juiste bestemming zie hier het reisbureau...…

Een zeilboot op zee bestemming onbekend vaart zoals de wind waait.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

we simuleren een trein stappen met iets van bravoure in de cabine en fingeren een nieuwe bestemming met uiterst zorgvuldige precisie nemen wij de taken serieus...…