Alle inzendingen over Onder OR ongenaakbare OR voorvallen

soms was er die stilte in een onverklaarbaar niets zeggen terwijl de woorden in de lucht hingen vol betekenis voor wie het wist geladen met wat lichte dreiging van ongenoegen door elkaar niet goed te verstaan in een ongeordend patroon van uiterst vreemde voorvallen juist in de tal van fijngevoeligheden konden wij bij elkaar…

TEGEN DE SWAARGEESTIGHEYT Toebereidt door een Naaukeurige Byeen verzameling, Van allerhande verstandige SNEDIGE KLEMREDENEN, Klugtige Antwoorden, Zinryke Gedagten, Geestige Voorvallen, Koddige Loopjes, Snaaksche Quinkslagen, Scherpe Puntdigjes, en Aardige Bejegeningen Dienende tot een Vermaakelyke, en Eerlyke Uitspanning…

Zachtjes waaiend door alles Door een onaangetast of verdord geheel Slurpend, kwijlen van alle beetjes Ongenaakbaar zacht en teder Hard en ijzend De wind raakt ieder stukje Van het midden De weg door alles De goot de duivel en verlaten De passie en de bloem Balans Het Midden…

de storm is eindelijk gaan liggen het blad dat valt valt stil onopvallend en de grond staat het toe in hopen rond de bast, een kruin kreunt ongenaakbaar naakt en staat vreemde vogels toe de takken te bevolken ik zie vleugels in wolken…

Wie wat wil zeggen heeft winter nodig kale takken zonder blad Spoor van vogels niet hun fluiten water ongenaakbaar hard en glad Wie dat wil heeft in zijn ogen iets gespaard dat kijken heet Wie dat kan weet in zijn zwijgen wat hij zegt het best bewaard ------------------------------------------------------ uit: 'Achter de rug…

. ------------------------------------------ Spijtig - ongenaakbaar, niet benaderbaar…

waar op afstand de gebeurtenissen in een groter verband te beoordelen zijn Wat moet dat joch hier, vraagt de vrome vrouw onder het schilderij van Christus aan het avondmaal; in haar blik leest hij dat zij een kind ziet van gescheiden en niet kerkse ouders, een bastaard; onuitwisbaar wordt de dreiging in z’n ziel geëtst naast eerdere voorvallen…

Wat heb ik er weinig van meegemaakt, de myriaden voorvallen op aarde die eindigden binnen de 31 miljoen 622 duizend en 401 seconden uitgeroepen tot het jaar 2008.…

In deze uitgestorven kustplaats vastgenageld in het zand zie ik hoe je ongenaakbare met roest bedekte lijf de beukende golfslagen onverstoorbaar incasseert. Het tandenknarsen van de tijd het wassende water de tartende zeewind weten niet van wijken ze maken je gestaalde hoofd koppen kleiner. Een albatros landt zwijgend op je hoofd.…

Liever hang ik in het landschap met een hoofd dat scheef hangt van verbeelding de vijvers ontwaren met bootje iris de blote ogen van ‘t oeroude baarvoets badend in arcanum Liever dan de naakte essentie vangen stokstijf op het doek gedwongen veel weerglans gebroken met barre ongenaakbaarheid de bevangenis van blootte…

Heldenmoed is vrij, gedragen op twee handen zitten zij ongenaakbaar met het staal dat lippen perst en de reis die beiden brachten van oost naar west is nu ten einde; waar de zon de ochtend raakt is vast thans vloeibaar tot de avond geregen. Zo gaan zij op in een wolkenloze lucht als druppels in elkaar gevlucht.…

geraakt tot op het bot voel ik jouw pijn als of het de mijne is zo'n sterke vrouw ongenaakbaar gebroken tot mijn ontsteltenis verraad jouw lichaam zich wint het kwade van het goede glij je langzaam af naar de verdoemenis omarmen wil ik je troosten met al mijn liefde, duw je me weg laat jij mij alleen achter in de duisternis…

't Licht dat terugkeert in gevouwen handen de diepe moederschoot de aarde die halfslag maakt oerdromen die zuigen de koestering die elke dood geneest even stil blijven liggen in de kromming het groeien en het rijpen geboorte en het afsterven het ongenaakbare ligt er aan cirkels van naakte eenvoud het kleedt zich met het leven…

je glansde en polijstte niet maar brak en hakte stukken overbodig tot een vuur Je smeedde woorden tot een taal uit ongenaakbaar staal door het vlechten van metaal koud en hard of gloeiend heet uitgewalst tot strofen met het rood gevoel van diepe warmte je zinnen kaalgeslagen en gewet door het verleden snijdt heden door…

zag de wereld kaal en glad die zonder zichtbaar pad onoverkomelijke obstakels had soms glinsterde in de spiegel van de gladde kant een stukje universum in de belichting van hogerhand ongenaakbaar in een setting van diamant strooiden zij in alle kleuren hun hemelse band een schitterend fenomeen waarvoor ook schaduw moest…

Na weer zo’n dag vol overvloedig licht kleurt alles rood en raakt in coma waaruit het wakker schrikt in weer zo’n dag waarin de hitte ongenaakbaar opklimt in het verblekende blauw in het oosten het laatste groen schroeit bruin wat lopen kan legt zich in loomheid neer onzichtbaar voor de zon…

de stilte zwijgt duizend nachten etmalen lang bestormen bomen mijn gedachten ook al vormen lippen zich om woorden te benoemen de tong blijft verstijfd achter en hoor ik hartslagen in mijn oren zoemen zo ongeveer dragen tranen het gemoed een traag stromende fontein die eeuwige leegte ruist in ongenaakbare overvloed…

Jouw aansteker in mijn tas herinnert aan hoe 't was Jouw nummer in mijn mobiel opgeslagen toen ik voor je viel Nu geblokkeerd en gewist terwijl ik weet dat je mij mist Geestelijk sterk 'n verleden lichamelijk zwak contact vermeden Eeuwig verloren onbereikbaar voor jou ongenaakbaar Opgeslagen in hart en ziel vanaf de…

In zulke uren knopt ze open, koppig en ongenaakbaar. Gezeten op de kruk is het alsof haar een huivering door de leden voert. Dan spelen haar vingers vuur, en met een suizeling van tonen wordt het vertrek gevuld - Zo kan haar lichaam bezig zijn, nog jong met wiegende borsten.…

mag ik met schuim de golven krullen van de grijsgroene zee ongenaakbare bergen zachtjes afkammen tot een geel glooiend geheel waar boven ik speel met het wit van wolken in een zomers blauwe lucht zo samen liggend in het groen van gras met bloemen die ik je gaf maak ik de wereld die ik al jarenlang zag in de kleur van jouw ogen…

Ongenaakbaar volmaakt als de populierenoverpissing voor het wicht dat ik tot lief hief op mijn manier. Vrouw die niet meer vloeit, gruwelijk van de minne gebeten, minne die over mijn walg van je zegeviert. ------------------------------------------ uit: 'De dame van de tapisserie', 2007.…

De ongenaakbare oude zee zal niet met je dansen In zilte nevels danst zij weg met de geesten van de dood Haar rusteloze danse macabre met donkere despoten van de nacht De wind blaast onweer in de wolken strijkt over het hart van de storm De oude gulzige zee zingt van zwarte diepte Van saudade dat vreemde verdriet van zee en…

Onaantastbaar is het zinken, ongenaakbaar zinkt het rotten, vrijheid voelt het enkel in verval.…

Je doorbrak onze menselijke ongenaakbaarheid. en bracht ons Solidariteit met een zoutsmaak. Ik kniel voor je altaar.…

haar jurk had een split waaruit een been verscheen ongenaakbaar stapte dat de wereld in zij er achteraan met alles wat ze had ogen vol mensen verhitte wensen een sensuele stem haar borsten daagden uit door zich te open- baren in een niet te evenaren monoloog ze was de koningin de heren in een kring druk doende haar te imponeren…

Zo draag 'k, - mijn eigen vreugde wáard - in naderend minnens-duister, mijn ongenaakbare min, bewaard onder scheuren-schone kluister.…

ben beneden begonnen heb haar beklommen triomferend de top gehaald maar arm en berooid weer snel afgedaald het waren illusies in rots en ravijnen kleine plateaus waar het zicht in de mist leek te verdwijnen ik dacht haar te hebben maar op de top bleef zij koel ongenaakbaar ik luisde haar pels zij heeft het hart niet geopend ik…

ongenaakbaar zwijgt de lucht zo erg dat wolken knarsen hiervandaan neemt aanwezigheid af, tot dunne gestalten, versmolten met het grijs van hersencellen Hoe laat staan de klokken in de zwak beschenen hemelberm?…

Ongesproken woorden hangen voelbaar in de lucht ongenaakbaar onbesproken voor de waarheid op de vlucht. Zeg maar niets en hou de schijn op beter dat men nog niets weet maak geen zorgen het wordt beter geen problemen dus vergeet.…

mag ik je weer raken weten en toch intiem het ongenaakbaar plaatsen in de mooie parelwitte lach van jou ja ineens zo onverwacht kom jij zo bij me binnen ik kabouterde maar wil mijn fee intens beminnen kom de nachten zijn te kort daar waar volle maan haar wolken schort geeft onweer nu de donder aan mag ik je even raken een…