Alle inzendingen over Schoen

vast in je schoenen staan rotsvast op je blote voeten op het strand staan en naar de zee kijken…

Ik kijk naar mijn broekspijpen en schoenen terwijl ik ze aan heb, en verbaas me dat dit ik is. Ik is vast iets anders. Maar wat? ------------------------------------- uit: 'Gedichten 1939-1998', 2000.…

Ik kijk naar mijn broekspijpen en schoenen terwijl ik ze aan heb, en verbaas me dat dit ik is. Ik is vast iets anders. Maar wat? ---------------------------------- uit: 'Gedichten 1938-1998', 2000.…

Wanneer men je maar vaak genoeg schopt, ga je de pijn al voelen, voordat de schoen, je scheen raakt.…

mannen in pakken in pakken met stropdassen stropdassen blauw of rood en schoenen zwart met een visie dat denken ze…

Wanneer ze steeds zo op me blijven letten Dan durf ik zelfs mijn schoen niet meer te zetten…

Dank je sinterklaasje, met je chocolade muis in mijn schoen.…

Versleten schoenen Vergeten leven Versleten kleren Vergeten mens Versleten lichaam Vergeten wie je ooit was….…

Een jas een tas van converse een schoen een sok van converse een trui een vest van converse en een onderbroek van Bjorn Borg…

Maar zo hij 't met eksterogen op mocht doen, Dan wens ik hem alle daag een wandeling in een nauwe schoen.…

ik zag je stappend gaan plezierig tikten kleurige slippers straatstenen aan een harmonieus geheel dit bewegen als deel van het geheel wat zo persoonlijk ingepast kon worden je lach klaterde dit statement tegen deuren en ramen vele antwoordden maar nog geen namen wel kwamen kleuren in beweging uit een persoonlijk signatuur in…

Zeg hem, dat elk paar schoenen heeft, Voordat het in zijn handen beeft, Het bloed van ons gegeten. O Jezus, kenner van de weg, Ga tot de rijke meester, zeg: Mijn man is gans onkrachtig, Zijn vel is rul, zijn oog staat geel, Een kort geluid komt uit zijn keel, En ik ben weder drachtig.…

Ik was daar in het bezige gezelschap van mensen, aangegord tot het verbouwen der samenleving, en ik zag hen doende, bouwmeesters, metselaars en timmerlieden, en boog het hoofd en zocht de fundamenten, nieusgierig en bezorgd; ik vond alleen mijn beide schoenen die daar eenzaam stonden ergens op aarde, ik vernam als wind het reppen van de vele…

Ik poets mijn schoenen of ik kijk naar buiten, en leef weer eerder dan het eerst gedicht. ----------------------------------------------- uit de 'Verzamelde Gedichten' (1948)…

Ik ben het helemaal zat weer niks in mijn schoen gehad hetgeen waarvoor ik had gevreesd ze zijn wel langs geweest want de suiker en die wortel zijn gejat Mijn deur zat echt hartstikke dicht met drie sloten, tegenwoordig verplicht dus hoe heeft men mijn vesting genomen want binnen zijn ze echt gekomen zelfs mijn alarm was afgericht Ik zong…

vier voeten in eenzelfde ritme de liefde vierend in de nacht ergens bij een volle maan jouw lippen op de mijne schoenen in het natte gras.…

George Walker Bush, nog even president, bezocht Irak, een aardige gedachte. Hij kaatste, dus hij kon de bal verwachten. Dat spreekwoord was hem zeker wel bekend. Zijn twee termijnen zijn vrijwel mislukt, maar ik geef toe: ik vind dat hij goed bukt.…

Bij Palestijnen krijg je visioenen Van terroristen, bommen en granaten Maar langzaamaan krijgt ieder in de gaten: Dit vreedzaam volkje gooit alleen met schoenen Dus Israëli’s, niet meer lopen fokken De vijand is gewoon een held op sokken…

Ik genoot van het geluid die mijn schoenen daar maakten….op het pad van grint. Terwijl mijn ouders het graf schoonmaakten en nieuwe bloemen brachten…stond ik daar te kijken. Ik wist dat als het gebed voorbij was dan gingen we weer naar huis. Daar deed ik dan mijn nieuwe schoentjes uit en verheugde me al op de volgende week.…

De tijd die het zal vergen De ademhaling zal het tergen Voeten wroetend in het mulle zand Spieren die je aanspant Uitkijkend naar de top Het mooiste punt is bovenop Je wilt beloond worden voor het zwoegen Het zand wil je schoenen telkens onderploegen Je wilskracht en doorzettingsvermogen Sjokkend heb je voortbewogen Het eindpunt is de…

Wie mooi wou zijn, moest vroeger pijnen lijden Maar in de discotheek van deze tijd Kun je makkelijk je hoge hakken kwijt En jezelf van zulke kwellingen bevrijden Waar je na zo’n ruil dat schoenenpaar moet laten Daar zijn specialisten over aan het praten…

De schoenen weer tot onderdaan, maar eerst de feiten op een rijtje. Als de spiegel spreekt, wil het gezicht nog bijgewerkt, de ouderdom gladgestreken, de kraaienpootjes tot een lach. Vergeef ons onze schelmenstreken, sluit voorgoed de deur en vervolg de sleur tot nader orde.…

En toen mijn schoen gezet; ik ga weer geloven.…

Zoals ze speels haar rode schoentjes draagt, lieflijk. Het doet een mens aan huppelen denken. Doet een mens huppelen. De haren langs haar oor, of gewoon in haar gezicht. Een streepjesblouse die dromen maakt. De manier dat zij haar water drinkt. Maar uiteindelijk steeds weer haar rode schoentjes.…

en schoenen die als kano`s zijn, hoe die nu aangetrokken? De dokter die ik heb bezocht, die stond er van te kijken, hij zei: ´pas op uw schoenen, wanneer u staat te zeiken´. Nu is het laatste wel de aard van heel ons voorgeslacht, we doen het zo maar van de brug, al in de Keizersgracht.…

Grote en kleine schoenen op een rij waren mijn oom en ik, die naast 'm lag. En hij vroeg wat ik in de wolken zag. De wolken schoven boven ons voorbij. De aarde is inmiddels wat gedraaid, wolken die wij zagen, zijn vervlogen. We vergaten wat ons heeft bewogen. Andere wolken zijn weer aangewaaid.…

De eenzame stilte die jij in mijn ziel wilt ontroeren ademt in mijn twijfel als hoogste noot van heimweelied de wind neemt misschien geluiden mee, fluisterende beelden, die nooit zwijgen uit wanhoop, toen je wegging in de boot zonk de moed mij in de schoenen ik weet nog steeds niet wat te doen, bij de notaris die mijn testament reclameert…

Als jij mij mist misschien, ik ben dolblij, een winterkoopje overzichtlijk tussen alle anderen dagaanbiedingen heb nauwelijks een beschrijving beschikbaar de handelaars halen momenteel alles uit de kast leer van suède schoenen, die ik afwisselend draag lopen hun laatste meter, heel goedkoop, zo blijkt vandaag niet geschikt…

met de schoenen in haar hand loopt ze in gedachten verzonken over ‘t smalle, koude strand voeten in ’t nat, gezicht gericht op de brandingsgolven, die keer op keer het zand bedolven met daarin de voetstappen en haar gedachten welke rap verdwenen in ’t natte zand…

Ik kijk naar mijn nieuwe rode schoenen en vraag mij af hoeveel voetstappen ze meegaan zolang ik ze kan dragen, denk ik zo ik til ze op en loop verder ...…