Alle inzendingen over Suid-Afrikaans

Mijn Afrikaanse buren zijn verhuisd en de stilte grijpt mij naar de keel, want slechts herinneringen blijven achter. Ik weet wel waar ze naartoe zijn gegaan, maar toch, ik heb ze meer dan vijftien jaar gevolgd. De ouders in het begin nog als smoorverliefden op de balustrade achter elkaar heen zien rennen. Wonderschoon.…

Een mooie truc is wel de Afrikaanse West kaap reiger, maar ’t allerhoogst bereikbare is de Bengaalse tijger . . . Doch onlangs ging het fout, dat heeft die goochelaar geweten: De tijger barstte van de trek en heeft hem opgevreten.…

Hoe groot kan de tegenstelling wel niet zijn met de Syrische en Afrikaanse vluchtelingen van overzee. Luxe dromen hebben hun niet doen komen; wie zij Zijn nemen zij met zich mee.…

Nee, dan adoreer ik liever de Afrikaanse landen, waar zulke ongein een lachertje is. Genoeg westerse vrouwen die uit protest ook geen BH meer dragen en dat zou ik ook niet doen als ik borsten had! Goed dan, ik heb ze een beetje, maar ik bedoel maar.…

Ek sprei my arms die lengte van ’n rivier. My bene, die wydte soos dié van ’n oseaan. Ek skreeu vir die wêreld : “ Ek lief jou, ” oor ’n bulderende, vuurspuwende, vulkaan.…

Jy, langvlegsel meisie, met kitaar op skoot, vir wie die boodskap vanuit jou hart, terwyl lang vingers snare saggies stoot ? Jou speelse posisie van kitaar in skoot, na wie verlang jy, as jou note klink soos ‘n leë blik in kabbelende water, in ‘n sloot ? Jou lenige nek, wieg teen kitaar se steel. Ek sien jou trane deur lang hare ween, waar…

Die byl het gekom om te kloof. Dit wat ek in twee wil hê met geweld oop te maak. Die passie van krag wat deur beide arms vloei, die glans van sweet op my kaal bo-lyf, die klank van die byl roep jou, lok jou. Ek sien hoe jou oë dwaal, jy, skelm loer, skelm glimlag, in die glans van die ruit. Ek sien hoe ek, nou, jou baas, die…

hoe beskryf jy reën, as tien seisoene droë sand in jou kiewe waai het God vergeet van wesens wat kinders voed hoe beskryf jy groen, as dorre landskap jare lank geen vrugte baar het God vergeet van mense wat gebede na die hemel stuur die stam loop leeg so ook die wye natuur ek kan die onrus voel, as my mense sing en koor van vlaktes sonder…

Vandag huil my hart oor hulle wat bedel op straat. Almal wat in die winterkoue hitte soek op poskantoorstoep, waar hul ingemessel lê teen ’n vuilvod, voosgedrinkte maat.…

Trane vloei so maklik wanneer ons hartseer is of bieg. Ja, trane ook van blydskap, maar trane kan soms lekker lieg!…

Ons is doodmoeg vir mekaar. Twintig jaar bymekaar, eintlik, weg van mekaar. Ons beweeg maar so in die huis, so om en om, verby mekaar. ‘n Valse glimlag, ‘n valse soen, ‘n valse drukkie, ‘n valse doen. Die meubels sê : “ Eina ! dis seer ! ” Die kinders vind dit swaar, om die gespanne atmosfeer te absorbeer. Ons eet maar aan klein…

Sy dood het met die rooi in sy sakdoek gekom. Eers spikkeltjies bloed tot groter kolle sy familie en dokters roep. Ek, wasbediende, was lank van sy tuberkulose bewus, maar omdat hul mense was vanuit die hoogere hoed, moes ek my hulp in stilte blus. Díe siekte neem meer lewens as vigs. Vroeë behandeling kán dit uitwis... as ons almal…

Jy het soos 'n dief gekom versigtig, eers loer, skelm-skelm suutjies het jy jou voetjies oor my drumpel gestoot en jou handjies, sagte handjies vlekkies op my deur en muur gelaat jou ogies het jy in my spieël gelos en jou ore agter elk kas se deur die rondings van jou lippe lê op sloop, soos perskes wat droog en in my loop op die mat in…

die huis lê vanmôre so kalm, stil. So ook die mat waaroor my naakte sole gierts-gierts gaan vandag is hier niemand op die Sondagmôre en ek voel hoe die kriekies, barste in die mure, die kraak in die meubels met my gaan my lewe is so onstuimig woes my liggaam voel oud gedaan soos ‘n sinkplaat wat teen die herderson lê en roes hierdie…

Hollands, Vlaams, Zuid-Afrikaans, slechts de naam is anders. Boven 't vlak des oceaans, boven ruimte, boven tijd, staan wij in der geesten strijd, in weelde, in nood, trots krijg en dood, Drieénig groot, Groot-Nederlanders.…

waar ziekte onbestaand is niets is tijd, alles is tijd in de ronde van de zon om twaalf uur zal ik afscheid nemen met een beetje aarde in mijn handen ik zal naar hem wuiven op het pad van bloemen en bij het zien van de hemel een gedicht neerleggen niets is tijd in het zeggen van een woord * het land van duizend heuvels Afrikaans…

betekent Per strekkende meter van gezwoeg Want nagenoeg niet gerekend Was op windstreken voor de boeg En de stuurman's verbale granaten Die derhalve gramstorig exploderen In een duizend bommen en granaten Van scheldkannoneren Houten prauwen daarentegen Peddelen gemoedelijk ons tegemoet Steken gelijk ikonen stil geheven Hun handen op in Afrikaanse…

. ------------------------------------------------------ *) De Sjaka in dit verhaal is koning Sjaka, die in de negentiende eeuw het Zuid-Afrikaanse Zoeloerijk stichtte. Een erg wrede heerser.…

Ik weet waar ze bijen houden en meestal kom ik de Afrikaanse man tegen, die zijn AH-kar mee naar huis rijdt, vaak gevuld met Gladiator-bier. Maar onlangs had ik heel veel geluk, want toen fietste ik achter een moeder met haar dochter op de pakjesdrager.…

Wie zet de grootste footprint in de jungle Van wet en regels in de glastuinbouw Door vluchtelingenkinderen migranten Overwegend jong en vaak ook vrouw Geen gouden bergen maar een glazen huis De citrusvruchtenteelt door de passanten In Zuid-Europa, anno drieëntwintig Verworpenen der Afrikaanse aarde Uitheems, gevlucht voor armoe leed…

bloemenzee in jouw tuin Je opknapbeurt boven, de gordijnloze badkamer Je schouders die aandacht krijgen na zoveel gedaan Ons praten op de bank over een knuffel piemel Hoe pluche kinderonschuld omhult We uitkijken op vlinders tussen de vlinderstruiken, de vijver die rimpelt door roze visjes, een kikker zien zitten op een steen We 'n Afrikaanse…

Maar laten geleerden dames en heren, snel gaan studeren, dat ook de Afrikaan en Chinees, vlees als dagelijkse kost kunnen dineren.…

iets dat op een aardappelschiller leek het is waar dat ik oude mensen steeds nauwkeuriger gadesla hoe ze hun voeten neerzetten hun haren kammen dat ik mijn ogen hon- gerend laat rusten op rimpelloze jonge huid het is waar dat ik voor een afgrond sta Antjie Krog ---------------------------------------------------- vertaald uit het Zuid-Afrikaans…

(vuvuzela, vuvuzela) het Afrikaanse vuur vol passie en zo puur we zongen en we dansten het was toch zo mooi het stadion bomvol de wereld uit z’n bol alsof men zeggen wou dit is eeuwige trouw geluk was toen dichtbij daar op die eerste rij En straks gaat ook die beker mee naar huis - refrein: Vuvuzela, Vuvuzela Vuvuzela, vuvuzela…

Willem doet wel een oogje toe, is toch te dronken van de Zuid-Afrikaanse bier!…

Gevat in een metrum en rijmschema dat zich niets aantrekt van literaire modes, in het Afrikaans en Engels en bijna zonder uitzondering van een onopgesmukte, gebeitelde trefzekerheid.`)…

Hun benen zijn behaard als van een Afrikaanse aap, hun armen doen het relatief bedaard met de wol van een Texels schaap. De muren zijn met kunst behangen; alles is hier voor een habbekrats te koop. In vrouwen die obers voor een appel en een ei verlangen zit vanavond goed de loop.…

Als robuuste kolos zich ontwikkelen tussen aarde en water vanaf de geboorte tot ver in de latere levensjaren, bijgestaan door uitzonderlijke kracht en schoonheid waar ik alleen maar gelukkig van word en vol respect opkijk; een Afrikaanse vrouwtjesolifant tot zij achter de horizon zal verdwijnen.…

Sing vir my van die son. Van die lied wat deur my gaan. Van groot kraters op die maan. Die steppe roofvis, as jy kon. Sing vir my van plantvlotte waar paddas rustig slaap. Lui - lui kriekies hul vergaap aan fee - musiek op potte. Sing vir my van die koningsarend se tydlose geroep oor die Vaal. Gesoek ; 'n bergmeerkat vir 'n maal met…

So werk hul nagte deur die dokters van weleer. Probeer red elk bebloede diamant deur loopgrawe, deur brand in enige oorloggeteisterde vaderland.…