Alle inzendingen over Verdriet Liefde Afscheid

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

Kennen jouw stille verdriet. Ja, luister naar mijn gefluisterd afscheid. Luister naar dat wat niet meer is. Hoor hoe leeg is de stilte. Hoor hoe, "hij is" veranderd onontkoombaar in, "hij was"…

vrouw afscheid is genomen niets is ooit vernomen van jouw ziele wens om bij mij te komen onze levende afspraak van onsterfelijke liefde…

Ik voel iets, liefde en verdriet, maar geen verdriet om liefde. Ik mis iets, maar weet niet wat. Ik ben in de war voel tranen en ben blij Wat scheelt er met mij?…

Volg het pad Dat me leidt Naar je lichaam Ons afscheid Volg je benen Tot gezicht Zie de kist Waarin jij ligt Volg de woorden Die proberen Mijn verdriet te halveren Volg de tranen over mijn mond Die zo afdalen tot op de grond…

En voor altijd is dit afscheid nooit meer zie ik haar terug In een mist van tranen staan haar geliefden helemaal alleen met hun verdriet. Het leven kiest zijn weg zoals het altijd heeft gekozen en van die weg bestaat geen plattegrond En voor altijd is dit afscheid nooit meer zie ik haar terug.…

zijn herhaling is een groot verdriet maar een afscheid is het niet de liefdesweg heeft kronkels en is slecht het hart tikt door, de tijd gaat voort wat is er toch mijn lieve meid wat ons in deze wereld scheidt waarom jij in je hartje lijdt en afwijst waar de liefde rijst bedenk toch eens, dat wat er was nooit zonder liefde is gebeurd…

Voorgoed afscheid moeten nemen, zonder nog een woord, een blik, een aanraking. Nooit komt het verleden terug, noch de pijn noch de vreugde. Zo gaat het leven en toch is de liefde gebleven, de liefde sterker dan de dood, dan het afscheid. Het grote leven gaat verder, met of zonder ons, maar glorievol en teder.…

Ik snak naar begrip en wetenschap, gevoelsmatig neem ik afscheid, neem 'sapiens' met korrels zout, nietig, niet verdrietig. Ik rust in vrede.…

het is uit met haar vriend maar ze wil nog niet huilen dat schuift ze nog eventjes ver voor zich uit want voor die regenbui wil ze nog schuilen want pas als ze huilt is het helemaal uit pas dan neemt ze afscheid van voorgaande jaren pas dan komt het verdriet dat ze nu nog verdringt tot dan zit ze maar in de ruimte te staren.…

de zwaartekracht van een seizoen verenigd in een aflopend jaar het blijkt een aanslag op mijn gemoed een vreemd soort verdriet als bij het afscheid van een heel goede vriend…

ik leg het mozaïek van mijn leven nog steeds onvolledig veel ballen en scherpe hoeken soms vloeien lijnen verdriet vaak heel euforisch maar stilte doet vrolijkheid teniet in afscheid zit al het gemis dat eenzaamheid strikt jij danst kleuren ik ga voor symmetrie in samengaan jouw visie geeft weinig groen licht beperkt in…

Soms zo bang dat er iets mis met me is dat er niemand is die er voor me zal zijn spijt krijgen van het afscheid vol met pijn van iemand die beweerde van me te houden maar waarom voelde ik het dan niet waarom voelde ik dan in plaats van geluk, zoveel verlatenheid en verdriet?…

De pijn slijt niet Ondanks de tijd Wat mis ik je... Ik wil roepen en tieren Maar niemand hoort me Warme waterdruppels Staan te dringen Maar ze vloeien niet De pijn voelt des te scherper nu Verdrongen Maar constant aanwezig.…

Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde, is het leven niet. Waarom moet ik steeds zo knokken, en waarom steeds die pijn, alles om bij jou te zijn. Waar gaat onze liefde heen? Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde, is het leven niet.…

" jouw antwoord: "Ik ben verdrietig" ik, Jean Fermate ben het ook gaan zeggen want, omdat ook ik heel erg verdrietig ben de ontmoetingen zijn nu echter hechter dan ooit en vooral oprecht dat heb ik geleerd van weduwe Femke 3 TV-lessen in de Summerschool het echte recht op eerlijk verdriet waar prima mee te leven valt Dank Femke…

Een traan geeft liefde en verdriet. Een traan toont je gevoel. Vaak zie je ze, soms ook niet. Een traan, zo intens in liefde of verdriet.…

Ach, slechts eenmaal de gewenste vergetelheid waarin schreienden momenten kunnen vervagen en jouw droeve beeltenis even wordt uitgewist, te vergeten, het onvermijdelijke van afscheid, voor eeuwig door innerlijk verdriet gedragen op het moment harten kiezen doch het leven beslist.…

De liefde kun je niet dwingen, Die komt op je pad of niet, Maar als je liefde hebt gevonden doet het je zingen, En dat brengt dan veel verdriet, Als je met iemand bent, Waar je niet meer van houdt, Zoek je een goed argument, Voordat je afbreekt wat samen is opgebouwd.…

verwarmt Geluk vermengd met bang verdriet Zijn glimlach je ziel blijft strelen Hij weer uren en uren voor je rijdt Zacht zijn stem zwoel zijn lippen En weer zo overheerlijk met je vrijt Die mooie liefde niet los kan laten Omdat hij terugkomt keer op keer Terwijl je weet dat hij niet eerlijk is Maar een afscheid doet te veel zeer Eens…

naam afscheid van hun enig kind.…

Het is verdrietig om te merken dat mensen zonder iets te zeggen uit je leven lijken weg te gaan.…

Vraag mij af bestaat die diepe liefde die de dood overstijgt Ik kan de ontstane leegte niet vullen Waarom is mijn verdriet nog zo groot en voel ik niet jouw liefde…

Mozaiek van veel momenten die de tijd gezichten belooft en ontmoetingen met de liefde die geen vergeetachtigheid wenst als het afscheid en de beroering elkaar niets meer vragen en lippen weer van steen lijken.…

ik voel een traan in mijn ooghoek een beetje vocht gevuld met verdriet een emotie die de vrijheid zoekt en die daardoor de bron verliet die traan bezit een stukje van mijn leven een moment dat ik heb meegemaakt een pijnlijk bericht dat werd gegeven waardoor ik even uit balans was geraakt de emotie neemt afscheid van mijn gelaat een vrije…