153 resultaten.
Droom en schaduw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 544 Misschien, vriend,
is onze vriendschap nu volwassen
niet meer achterhaald door verleden
en dragelijk in het heden
daar waar droom en schaduw
elkaar genegen ontmoeten
voel ik de eerlijke behoefte
jou opnieuw te begroeten
met alles wat in mij leeft
over wildernis en groen
in wat de natuur ons geeft
door nalatigheid van doen
Waarschijnlijk…
De Dingo
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 Dingo, die wolf zonder schaapskleren;
In de wildernis is hij lang niet altijd een
Mensenvriend. Het kan de noodlot zoeker
Slecht bekomen, tenzij je zijn aandacht
Niet verdient.…
Onder de maan van overdag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 187 Lezen kon ik dat jij
in die bedrieglijke wildernis
chaos van zinloze feiten
jouw gedichten opdroeg
aan de zee van springende vissen
blauwe luchten boven het strand
en dat je mijn gedichten las
met de glimlach van een dolfijn
duikvlucht van een dronken meeuw
eindelijk vrij en onafhankelijk
in de oceaan van dromen
kwam je uit het…
TENTOONSTELLING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Nooit met natuur in het reine gekomen
bluf ik mij telkens haar wildernis in,
om er als hedendaagse nomade
rechtschapen te dwalen,
ontvankelijk, maar ver van de gratuite
lariekoek in het kaartenhuis.…
Afgelopen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 213 In mijn droom liep ik
in een wildernis.
Het was er modderig en kil.
Stenen bedekt met mos,
ze lagen er roerloos en stil.
Er was een werkman met een spa.
Ik sprak hem aan: “Er is hier een pad,
vroeger wandelde ik daar met mijn man.”
Hij zei: “ik weet het niet, ik denk niet dat het kan.”…
Oostvaardersplassen
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 291 De nevelvlakte biedt een tragisch zicht...
De vraag die elke grote grazer raakt:
Sterf ik gewoon of word ik afgemaakt?
Dan komt de politiek: er schijnt weer licht
De SGP en VVD beramen:
God én de Markt, zij zorgen samen. Amen…
Ontsnapt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 Weet je je hart niet te vinden
bij de schaduwen over zonverlichte wegen,
dwaalt het rond in alles wat donkerder is
dan het einde van een gesloten wildernis.
Niet alle daken zijn van steen,
druppelt er verdwaalde regen doorheen.
Je zult moeten vluchten naderhand,
wat ons redt is onze vijand.…
Hoe ver nog?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 Waar ik verdwaal door duisternis
gaat U mij voor in zuil van licht
zelfs door de dichtste wildernis
houd ik mijn oog op U gericht.
Als wateren mijn weg versperren
baant Uzelf voor mij een pad
door de nacht bij licht der sterren
houd U stevig mijn hand gevat.…
Standbeeld in de stad
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 93 Daar sta je dan
blootsvoets met zware voeten
in stedelijke betonnen wildernis
slechts gekleed in lendendoek
standbeeld van een antiheld
strijder voor gelijkheid
stil versteend in stille dromen
te glanzen in het duister
de blik op oneindig
de tepels getooid met vogelpoep
een blauwe vlinder op jouw linker oor
beeld van toen, beeld van…
WATERSPIEGEL
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 188 Ik zwengel mijn pomp met eigen hand
en laaf mijn barre wildernis.
Ik guts en giet het roestig water
over mijn stekjes en mijn weideland
vang regen op in een ton voor later
en meng mijn klei met schelpenzand.…
Natuur op het graf
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 581 Hier heerst nu de ruige brandnetel
vrij en blij in nieuwe wildernis
natuur op de begraafplaats
laatste ode aan jouw zinnespel
natuur op het graf
jouw stilte heeft gezelschap.…
Woningloze
poëzie
4.0 met 150 stemmen 8.524 Zolang ik weet dat ik in wildernis,
In steppen, stad en woud dat onderkomen
Kan vinden, deert mij geen bekommernis.…
Verval
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.598 Nog even en het geraamte draagt niet meer
het huis zal niets meer zijn dan een berg puin
overwoekerd door de wildernis van de tuin
heerst weer natuur waartegen geen verweer.
Jij zit daar binnen en komt niet meer buiten
bent met het huis gezonken tot het verval
de deur naar onderhoud blijf je maar sluiten.…
Zwerver
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Het lag aan de begroeide oevers
van de lawaaierige blauwe rivier
in dat onbeschermde verre land
dat land van mensen en dieren
waar hij zijn spiegelbeeld verloor
in de wildernis van het denken.…
Landschapspark
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 325 Wat vroeger onze wildernis was
de ruigte rond het rondje
een oude kasseien weg
met breed brakende bermen
en aangrenzend moeras
is nu een keurig landschapspark
met grazende Hooglanders
en wildroosters
over gecultiveerde fietspaden
door de onzinnige ruigte
naar het zigeunerland
van ademzucht
tussen heksen en dwergen
speelt de muziek
van…
Een oude sproke
poëzie
2.0 met 10 stemmen 491 Daar is een oude sproke, van een roos
Die eenmaal in de duizend jaren bloeit;
Maar die in wildernis van dorens groeit
En die daar leeft een al te korte poos.
Daar is een oude sproke, van een man
En van een vrouw die bij de dorens staan;
Wanneer hun hand ten plukken uit wil gaan
Is die geboeid in angst van toverban.…
EFTELINGSINDBAD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 De Oosterse zeeman staat stoer naast zijn zeil,
verwelkomt een ieder, kind of volwassen:
rondvaart in slingerbootjes mag verrassen;
lampions geven de tocht bonte stijl.
Vanaf menig strand loert een boze pijl.
Bij reisgenot is het steeds oppassen.
Maar zucht naar 't onbekende zal wassen:
voor avontuur heeft men het leven veil.
Aanleggen,…
De vermoeide tot zijn bibliotheek
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.955 , steden dichtbevolkt,
Zonnewoestijnen, poolland zwaar onbewolkt,
Hoogvlakte en diepzee, doel van jeugd en grijzen,
Heelal door mensenhand moeizaam gemaakt,
Chaos, geordend en tezaam gebonden,
Naar wetten, overtreden en geschonden,
Geheel en deel der schepping nooit gestaakt,
Uw meester is vermoeid van al het trekken
Door uw planmatige wildernis…
Rijk gemis
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.800 Als onwisselbare schat
Draagt de ziel heur rijk gemis
Door de bonte wildernis
Van de grote mensenstad:
Heel de volheid van haar hart,
Nardus in zijn broos albast -
O te liefelijke last
Voor dees markt van vreugd en smart!…
Geruïneerde Baronesse
gedicht
3.0 met 22 stemmen 19.834 'Als laatste telg van een vermoeid geslacht'
beheerst zij nog met souvereine nukken
het wrak kasteel met wildernis en stukken
priëel, weerspiegeld in de moddergracht.
Slechts Kee, de stijve meid, hoort soms haar klacht,
dat geldelijke zorgen haar bedrukken
en zij zich van de rheuma niet kan bukken.…
ANDERHALVE EEUW
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 232 Het jaar achttienhonderdvijfenvijftig schenkt
de Papoease wildernis een lichtstraal;
daarin glanst Gods Woord vol onversaagde taal,
die het duister vorst, het verguisde wenkt.
De Blijde Boodschap wordt geweerd of gekrenkt...
Toverpriesters horen een nieuw verhaal,
willen strijd, sterken hun geheime zaal.…
Hoofdrol
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 304 Jij, mijn onbestaanbaar verlangen
houdt mijn humeur weemoedig gevangen
nu je weet hoe ik destijds begonnen ben
en de wildernis van mijn wortels verken
ben ik misschien de vijver
jij de schrijver die mij bevist
komt er een einde aan mijn ijver
in de hoofdrol die zich vergist
ik weet niet waar jij nu verblijft
doorzichtig in dit lijfsgedicht…
Hoge duvel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 In Veluwse krochten
Waar het einden sjouwen is
Daar waar herten vochten
Eikenbos een sieraad van wildernis
Je hoort er ’s nachts bosuilen krijsen
Donkere wolken die op onraad wijzen
Geesten en duvels vind je er
Bewoning is er ver
In de struiken hoor je "zwartkielen" snurken
Ga er ook niet op je hurken
De duvel jaagt er, het is er niet…
LEEUW van LUZERN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 De gebeeldhouwde koning der wildernis
strooit roemrijk verleden over krijgslieden
van Zwitserland, waar altijd vrede is.
Een tijdloze lauwerkrans mag men bieden
aan huurlingen, met trouwe verbintenis,
die bij dreiging of sneven nooit vlieden.…
Oude boerderij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 69 Het leven
verbergt zich niet meer
achter de schaduw
van de lange bomenrij
midden in het landschap
de oude boerderij
waar wind waait
door de plinten
de geiten zijn verdwenen
de sterrenhemel fonkelt fier
boven de oude boerderij
waar regen valt
op rieten dak
de koeien staan niet op stal
de maan beschijnt de wildernis
natuur die…
Een dakloze
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.075 Alléén in mijn gedachten kon ik eens gaan wonen
maar nooit vond ik ergens onderdak
Een eigen bed en huis voor mijn gemak
Doch slechts onder struiken mocht ik dromen
Alléén in mijn gedachten kon ik ooit nog wonen
Zolang ik wist dat in de stadse wildernis
in straten, parken en op banken dat onderkomen
is te vinden, deert mij geen hindernis…
Zoals het lijden niet is
gedicht
3.0 met 16 stemmen 8.213 .
-------------------------------------------------
uit: 'Een wildernis van verbindingen', 1986.…
Liefhebber
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 381 verhaal
de deur naar vrolijke danszalen
bruiloftflirt naast de fruitschaal
en toekomst langs een dun riviertje
verzamel alleen
de belangrijkste woorden
om bewustzijn te betoveren
in een keurig passend jasje
gemaakt met eerbied
spoedig afgestaan
aan de jongere gedaante
vasthoudend aan een storm
de storm der droeve zielen
van de wildernis…
WACHTENDE BRUID
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.004 De enge wildernis weert ieder mens,
klemt met talloze strenge stekelhanden
verweerde slotmuren, behoedt hen teer...
Daar droomt een prinses, mint de schoonste meisjeswens,
rust haast al honderd jaar tussen rozenwanden.
Raakt het verblijdende leven haar ooit weer?…
De eentonige klok
gedicht
2.0 met 10 stemmen 5.608 angstig teruggekeerd uit een wildernis
spint hij een nieuw metaal uit de helderheid van zijn denken.
Is hij compleet zonder angst?
Is hij levend zonder de wraak van de tegenspraak,
zonder sterven?
De eentonige klok van de zee.
De eentonige klok van de zee.
Zijn gedachten worden hard,
en duidelijk.…