3316 resultaten.
Bericht aan de laatkomers
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.140 U bent te laat: wij zijn vertrokken.
als u goed luistert is misschien
de echo van een laatste voetstap
nog te horen. De rest is stof:
't geluid van vallend puin lijkt
louter van een afstand nog op lachen.
Op u viel niet te wachten;
de lichten zijn gedoofd,
zie maar dat u ons vindt.
Wij werden data in uw boeken,
wat u van buiten…
Hemelsblauwe dromen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 955 terwijl een bries
de morgen wekt
het gouden blauw
de zee bedekt
een albatros
in engelenvlucht
stralend wit
door wolkenlucht
voeten speels
warm zand beroeren
langs de vloedlijn
je wil ontvoeren
wadend door sprankelend licht
gevuld met zonnegloed
koesterend de warmte
die de huid zo tintelen doet
geniet ik
nog maar even
van dromen…
Het dodeneiland
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.387 Aasvogels blijven mijlen uit de kust;
Alleen de albatros, die enkel rust
Op raas van schepen, varend naar hun schipbreuk,
Strijkt neer en krijst, zijn doodsroep maakt geen inbreuk.…
Gratie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 Scherend over zee
bevalligheid in zwart-wit
koningsalbatros.…
Ontzagwekkend is deze plaats
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 171 alle uren
heeft hij hem in het vizier
de albatros
Rillend drentelt hij rond. Hij wil en zal hier zijn
rede voor een wereldwijd gehoor vormgeven.…
Oude zeeman
hartenkreet
3.0 met 38 stemmen 3.697 Stil zit hij over zee te staren
overdenkt zijn roerig leven
wind speelt door zijn haren
weinig genomen, alles gegeven
alle zeeën had hij bevaren
bulderend van levenslust
overwon vele gevaren
menige hartstocht geblust
zijn ooit zo machtige armen
voor niets of iemand bang
mochten velen verwarmen
een traan glimt op zijn wang
handen geaderd…
Oude zeeman (prozagedicht)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 476 M’n buurman, een oude dorstige zeeman met een
verweerde kop vol heimwee en prachtige in whisky
gedrenkte verhalen, heeft z’n zinnen gezet op een
zoutwater vijver die hij kan ruiken, met golven die
hij kan horen, om in ‘n moeilijk eenzaam moment,
aan de oever door zilte geur en geluid der golven,
te dromen van oceanen en liefde in verre havens…
In memoriam J. Slauerhoff
gedicht
2.0 met 6 stemmen 4.499 Als een die nooit zijn straf uitzit, hoor ik de regen
achteloos-eentonig vallen op het huis;
waar, in welke haven, heb ik zo gelegen,
liggen luisteren, reedloos, naar het zeegeruis?
Hopend, dat een vrouw, wier onvervulde leven,
aan het mijne korten tijd zou zijn verwant,
tot het wéér een sleur werd, bij mij was gebleven,
mij dan gaan zou verlaten…
In memoriam J. Slauerhoff
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.301 Zeeman en dichter, zwerver en piraat,
Van 't aangebeden en vervloekte leven
Wist je dat alles eenmaal moest begeven
In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat.
Jou was de dood altijd een kameraad,
Uit ziekte was een opstand nagebleven,
Maar niet de vrees die voor het eind doet beven;
Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat.…
Levend standbeeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 Hele dagen staat hij daar onbewogen
met een hand voor z’n ogen
op de punt van het havenhoofd
staart in de verte naar de zee
die hij eens levendig bedwong
nu alleen nog stil observeert
een tijdlang ga ik naast hem staan
staar mee naar de nu zo kalme zee
met alle gedachten op oneindig
zijn we even twee standbeelden…
Tussen hemel en hel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 158 Aan flarden geschoten humaniteit,
Mens die zijn naam dreigt
Te verliezen aan zijn eigen onmacht,
Niet in staat zich te verweren
Tegen het kwaad dat alles in
Zijn vaart meeneemt, hartstochtelijk
Op weg naar de hel -
Met in het achterhoofd nog
Een paar laatste flarden hemel,
Waarnaar hij wanhopig op zoek is
Om te redden wat er te redden…
Mijn liefste, herinner je Kathmandu?
netgedicht
5.0 met 14 stemmen 316 Mijn liefste herinner je, het steile pad naar Kathmandu?
Onze rugzakken droegen zwaar, onze voeten sleepten moe.
Links, de afschrikkende eeuwende Himalaya piek.
Rechts, bodemloos de groene jambalaya diepte.
We zochten vrede bij Boeddha en menig slinkse goeroe.
Mijn liefste herinner je, de schaduwloze brandende zon,
kwellende lege veldflessen…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
De jongen vliegt
gedicht
2.0 met 59 stemmen 19.743 Niet van een albatros of adelaar
maar van een Messerschmidt.
Hij vliegt van A naar B, van kast
naar bed. Hij heeft te vroeg
de landing ingezet en stort in zee.
De Pipercup en Bristol-Blenheim
vallen mee, ook raakt de
zeemacht bij zijn val betrokken.…
standvastig (A. Gormley)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 194 in deze uitgestorven kustplaats
zie ik je staan op het strand
je tuurt -vastgenageld- over het water
een laag roest bedekt
je naakte, harde huid
de deinende golfslag valt stil in je hoofd
het wassende water dat niet van wijken weet
maakt je weerloze kop kleiner
het tandenknarsen van de tijd
de zeewind tart je zilte huid
een albatros…
beneden het geluid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 de oceaan
waarover
stormen razen
maakt infrasone
geluiden
die wij niet
kunnen horen
de zeeman
tuurt omhoog
staart naar de
wolken hij
heeft oor voor
de bulderende
orkaan
het zijn de
vogels alleen
die de stem
van het water
verstaan en
vóór de storm
landwaarts keren…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
In het voorbijgaan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 570 Niets blijft zoals het is, maar stroomt ongestoord
de einder tegemoet waar hoog de albatros
geluidloos zweeft op wijdgespreide vlerken.
Kijk niet achterom want wat je ziet is meer
dan voor je ligt. Je had nog niet geleerd
waar je moest zoeken en vertrouwen op genoeg.
Vandaag is een dag, één van de lange dagen.…
Rosse grutto
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 sluit een sierlijk vaarwel uit
maar een aanloop bevrijd je
van al het aardse gedoe nu je
aan één stuk 13.000 kilometer
over eindeloos water van de
grootste diepste zee vliegt
uitgeput en licht
verdwaasd misschien
strijk je in
Nieuw-Zeeland neer
4Blue Blue Red and White
poëtische magie schiet tekort
als ik je mysterieuze vlucht…
Zeemans herfstlied
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.904 't Geweld van de wervelende vlagen
Verwoest de weerloze bloemen
en plundert de steunende hagen,
De blanke meren vertroebelen.
Had ik nu een nederige hoeve
En kinderen spelende buiten,
Om aan de beregende ruiten
Gedachtloos gelukkig te toeven.
Na 't zwerven en stuurse staren
Over de eeuwige zee,
Na 't eindeloos tumult van gevaren:
De…
De zeeman en de dichter
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 723 De vuurtoren geeft de scheepsman rust
Ziet hij de toren dan is zijn brand geblust
Weldra zal hij weer bij de zijnen horen
Zo niet dan voelt hij zich verloren
Gedichten zijn ook een veilig baken
Voor mensen bedroefd of vol met levenslust
Gevoel en spel met woorden raken
Het eerlijk hart dat graag de waarheid kust
De ruwe zeeman en de dichter…
De oude zeeman
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.271 Wanneer ik op de duinen stond,
Vóór vele - vele jaren,
En ginds in zee een zeiltje zag,
De haven uitgevaren;
Dan kwam de lust naar verre reis
Mijn jeugdig hert bedriegen,
En 'k wenste wel de meeuw te zijn
Om heen te mogen vliegen.
De zeeliên in de hoek van 't vuur,
Bij winteravondstonden,
Verhaalden van gevaar en storm
En wat zij al bestonden…
De zeeman en de dichteres
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.691 Op een regendag
zeiden zij gedag
hun laatste woorden
druipende akkoorden
ze zouden elkaar nadien
niet vaker meer zien
Eens de zee
altijd de zee
sprak de zeeman
en op zijn laatste reis
stapte hij resoluut
van de boordtree
Eens een gedicht
altijd een gedicht
sprak de dichteres
en bij haar laatste vers
sprong zij verstomd
in de Woordzee…
De sok van de zeeman.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 124 Ondanks de korting
vond je me nogal goedkoop
in de opruiming…
Schril contrast
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.297 Ze loopt met een air
in een truitje van Zeeman
een broek van de markt
en een versleten colbert.
Op slippers van Van Haren
op haar hoofd een knot
onverzorgd, niet opgemaakt
gedraagt zich als een zot
met haar arrogante gebaren.…
Verdonk
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 321 Verhaal Verdonk: het 'recht door zee' van mevrouw
Althans zover dat kan en mag
Zover dat nog voor mensen klinkt als wijs
De zee kent vele hindernissen
Gevaren die de ervaren zeeman zelfs niet overwinnen zou
Windrichtingen die soms niemand voorzag
Het is menselijk je te vergissen
Te hopen op een vlekkeloze reis…
Van mijn hand
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 952 Ik gaf aan elke golfslag
iets van mijn woorden mee
en als het tot gedicht
gevormd was, dreef het
in de grote zee
daar waar het zonk
en opnieuw tot leven kwam
bij een zeeman
die er ooit verdronk
En als de zee het
weer teruggeeft en
jij woorden ziet liggen
op het strand
koester ze dan met liefde
want ze kwamen van
mijn hand.…