Alle inzendingen over feest OR oorlog OR vrede

waarom fluisteren bommen over de steden heen verwoesten zij levens van kinderen zo gemeen waarom steeds oorlog vechten met geweren kunnen de soldaten dan niet leven met vrede…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Oorlog, oorlog in je lichaam. Oorlog, het vernietigt alles langzaam. Er was eerst vrede, vrede in je leven. Zonder dat vechten en alles te moeten geven. Langzaam gaat die oorlog zijn gang. Ja dan pas, dan pas worden we bang. We verliezen onze krachten En gaan gebukt onder vele klachten.…

Vroman-taal-effect: ‘ Vrede, godverdomme, vrede’ Zo zinspeelde hij met taal zijn vloek lag in de rede van de verbazing van altijd maar oorlog Maar ook niet bang voor de duvel en ook niet bang voor de dood en zeker niet voor God Daarvoor was hij teveel een afgeleide van..van de liefde met name de liefde voor zijn vrouw nu de weduwe…

Ze moeten daar de vrede gaan bewaken En zich bij oorlog uit de voeten maken.…

Het zette bij die vrede ook onze mensen aan tot zelf begaan van intense vernederingen: ook 't kalen, ook ver van humaan. Ik zou werkelijk nu echt willen dat ik je nu alsnog kon zeggen zo samen zingend "bevrijdt", er komt heus die tolerantere tijd.…

een oorlogsjournalist en ik verbaasde me over jouw kalme schoonheid met alles wat er om jou heen is gebeurd je hebt altijd jouw trots weten te bewaren en misschien als er ooit weer vrede komt dan vieren de vrije mensen feest rond jouw robuuste verschijning.…

Kerstmis, feest van licht en vreugde om het komen van de Heer; klaarte die de herders heugde, plots zien zij niets anders meer. Kerstmis, feest van licht en vrede dwars doorheen de duisternis, vreugde brengt de dag van heden daar de Heer geboren is.…

Kindsoldaten, moord en doodslag zijn heel gewoon, Wanneer staan verdraagzaamheid en vrede weer eens centraal?…

De oorlog werd 1 jaar Dus komen jullie op mijn schietpartijtje? Met veel raketjes en een gilwedstrijdje Je wordt niet thuisgebracht, nou dag! De Tsaar Geen feest, geen taart, geen trommel en geen fluit Blaas toch maar spoedig Poetins kaarsje uit…

De oorlog moe gestreden, aan vrede toe.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

zichzelf Zal moeten toegeven aan vrede…

nu de groeten aan de nato waarom jij wel en ik hier niet waarom ben ik zo triestig ik zit hier en schrijf jou een brief OORLOG om DE VREDE WE LEREN NIET VLUG BIJ…

Afstand zonder belang Dichtbij is eindeloos Vrede wordt geweerd Oorlog en kwelling met verdriet verteerd. Belangeloos streven, voor andermans leven. Dwingend duwen Gelaten ontvangen Het afscheid van toen Is de aanvaarding van nu.…

Een mening roepen stopt de oorlog niet. Met luisteren komt vrede in ’t verschiet.…

Vrede wordt geweerd. Oorlog en kwelling met verdriet verteerd. Belangeloos streven, voor andermans leven. Dwingend duwen, gelaten ontvangen. Het afscheid van toen is de aanvaarding van nu.…

onder huilende ogen aanschouwen de pijn van oorlog zij hebben noiot gevraagd zij hebben nooit geklaagd omdat het gelukkig niets weet misschien dat er morgen weer vrede is wolken varen aan de hemel voorbij nemen de tijd in schoonheid ze ontploffen niet maar lossen op zonder pijn…

er schoot een regel door mijn hoofd terwijl ik liep te lopen 'er heerste vrede in het park als in vervlogen tijden' hoeveel goden mensen zich ook wensen er is slechts één zon die ons allen troost en verwarmt er is slechts één maan die ons allen troost en omarmt die boven oorlog boven vrede altijd blijven staan…

Niet te geloven dat ik knaap nog een vers schreef over de zilverwitheid van een berkestam en om mij heen grootse dronkenschap van de bevrijding: het water was whisky geworden. Alles zoop en naaide, heel Europa was een groot matras en de hemel het plafond van een derderangshotel. En ik bedeesde jongeling moest nodig de reine berk…

ik laat de oorlog in mij zelf tot wapenstilstand komen ik ga met kalmte de toekomst tegemoet dan kom ik veel meer dingen tegen die mij vree en vreugde schenken…

De kou die de wereld regeert, en van de mens die niet leert, maar die wel een oorlog voert. De dichter wordt de mond gesnoerd. Ik rond Kaap de Goede Hoop, en of ik er iets voor koop? Ik blijf het antwoord schuldig, ook al denk ik heel zorgvuldig.…

Hij zingt over vrede, over het geluk, en zijn dag kan allang niet meer stuk. Maar elders wordt er nog gevochten, en zaaien vreemde soldaten de dood. De mensen die in vrede leven mochten, liggen levenloos in een vreemde goot. Regeringsleiders zwelgen in hun wijn, en voelen geen angst en ook geen pijn.…

Het was de vrede die bevroor.…

het woord bezig van deze wereld te verdwijnen schijnbaar dood in winterslaap hapt in duisternis naar adem verbinding verbroken het woord valt in stukken uiteen in scherven gebroken op onverlichte plek in hoofden betekenis verloren het woord opgesloten bijna vergeten vrede! rammelt aan de poorten…

zijn we tot op heden overlevers van een oorlog nooit gevoerd maar wel verwacht geen overwinnaars geen verliezers overlevers zeg het zacht…

buiten treden het zwaard zit vredevrezend in de schede de laagste krijger waant zich generaal en speelt de ober met het galgenmaal hij wordt door god en vaderland aanbeden de haat beweegt het ware wapentuig dat onbewogen martelt en blijft moorden het laaiend vuur raakt nimmer uitgeblust vergeeft u mij, ik strijd niet meer, ik buig de vrede…

En komt die tijd, als niemand erop rekent, Dan is er een slimmerik die de vrede tekent. Dan worden wapens eindelijk neergelegd, “Er is vrede”, wordt door iedereen gezegd. Tot die tijd zit ik hier rustig wat te dromen, En ik wacht tot die nieuwe tijd is gekomen, Die tijd waarop een ieder van ons wacht.…

En dit is haar land geblakerd door het vuur En dit is haar hoofd onder as en twijfel De laatste nachtvlinder vloog door het raam Dit was het huis met treetjes zonder deur Stilte ritselde over het papier vrede schreef haar droeve hand Het gedroomde land waar niemand van liefde omkomen zou Vrede schreef haar droeve hand…