19734 resultaten.
Gedichtentuin Aalsmeer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 107 en daar tussen met staande en liggende zerken
de doden, de overledenen vooral van veel vroeger
met op hun zerken veel mos en gevallen takjes
en als het donker wordt
de avond valt en de nacht wacht
gaan de gedichten zacht en zuiver spreken
bereiken zeer intens de zielen van de bomen
welke zich windstil houden zodat geen blaadje valt…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
boom
gedicht
3.0 met 112 stemmen 32.028 met mijn voeten in de aarde
en mijn armen wijd gespreid
voel ik mij een boom van waarde
een monument in eeuwigheid
met de vogels op mijn handen
en hun jongen op mijn kruin
groeit er mos tussen mijn tanden
ben ik het middelpunt van jouw tuin
met mijn vingers kromgetrokken
trotseer ik regen, wind en storm
blijf ik sterk en onverschrokken…
zieltogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.140 een mens zingt
zijn zwanenzang
rochelt, roffelt
het golft in hem
nog even
zich voortslepend
hoor, de voeten
van de dragers
de pendule slaat, luid
wat straks voor hem
het klokkengelui
niet meer telt
het rochelt, roffelt
golft in hem
zijn trommelaar
blijft aan zijn zij
het doodsfloers
hangt reeds
voor zijn ogen
vingers graaien…
oorlogspel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 397 bom, kogel
granaat
met kennis gemaakt
buitenkant
glanzend staal
binnen
satansgeest
speelbal
van de groten
aan de ronde tafel
werd besloten
in welk land
er wordt gespeeld
scherven
wat overblijft…
Sta stil en kijk
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 204 Ren niet weg,
Ontspan je spieren
In armen en benen,
Sla niet op de vlucht -
Vandaag hoef je geen
Kilometers te vreten,
Sta stil en kijk
Gewoon naar de lucht
Waar de zilveren tortel
Zich zachtjes wiegt
In de kruin van
Je eigen dennenboom
Zij gaat niet weg
Zo lang jij er bent
En in stilte naar haar kijkt,
Zij gaat niet weg…
Hoop
gedicht
3.0 met 5 stemmen 1.773 De hoop, met zijn loverpracht,
Is wel de rijkste aller bomen;
Dood en vernietiging wacht
Wie aan zijn tover ontkomen.…
Mail
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 928 Ontken niet langer mijn gebinten
na de hints die ik je gaf. Je blinde
blik maakt me heel ziek. Je droeve
ogen zeggen mij: "Mijn bedelkind,
mijn lentewind, mijn labyrint in
droeve dagen. Waar was het nou
precies alweer? We horen samen
onze vragen.…
Venijn en onschuld
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 152 Laveren
in het gebinte
van het bestaan
hij waart daar rond
in een scherpte
de botte bedoeling
willekeur van niet beter weten.
De kanttekening is die
van een sluipmoordenaar
In ieder geval weet het waarom
zijn slakkenstekker altijd ergens
tussen te wurmen. Een rib hier
een intentie daar om het lemmet
weer schoon te vegen.…
gevangen zomerdagen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 120 Gevangen zomerdagen
Ze weckt verhalen, moezend
Appels, bramen, de geur van regen
De kleur van zon en stille zomerwind
De smaak van warme dagen
Wandelend langs vergeten klanken
Romans gestapeld onder het gebint
Moes, in zwierig handschrift
Ze roert, vangt de zomers in kleuren
En wekt het seizoen in bleke winters
Ik open haar verhalen…
EEN BOOM GEVELD
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 419 een boom gestorven
voor mijn dood…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
VLOEIWEIDEs VERTE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Enkele bomen
steken dood en kaal, maar recht,
fier als scheepsmasten
boven wijde golvingen
van bramenwildernis uit.…
Herfstberk
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 801 Toen ik in de trein voorbij reed en je zag, tussen oorverdovend stil
geluid, de wind verlaten wit tussen de takken, zó breekbaar.
Je stam een zachte, zoete zuurstok, maar niemand proefde je; behalve ik –
ik heb jouw alleenzijn verbrand in de haard en
samen zitten kijken naar gezelligheid.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Wat ben ik, dan een vogel
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.266 Wat ben ik, dan een vogel in de schemering?...
Ik ben verliefd, o mijne vriende', en, wen ik zing,
hoor ik de avond-dauw uit zware beuken leken
en, dof geplets, de rillend-diepe stilte breken;
en - 't is of mijn geluid in mijne kele breekt...
Ben ik bedroefd? - Hoor hoe een nachtegaalke spreekt
mistroostig en gerust, met droeve en staêge…
Mijn dag en was niet oud genoeg
poëzie
5.0 met 1 stemmen 809 Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd)
een vrouw, die, vreemder angst beklemd,
oneindig naait haar doden-hemd
steke bij steke.…
LIEFDE-ZANG
poëzie
4.0 met 2 stemmen 660 Zo gij - de luie laan der zomeren verlaten,
de kudden van uw lust naar laatre stal gemend,
en toé de vrede-deure' en stil het gierend blaten,
en 't zorgen voor het voer der morgenden geláten,
de diepre vreugde van de winter-landen kent;
zo gij geen liefde zoekt in strakke dag-gelaten,
en zelfs geen luistrend oor naar duistre nachten wendt…
DE DICHTER
poëzie
4.0 met 4 stemmen 435 Geen zomer-schaâuwe is schoon als 't beeld, in volle teilen,
der welv'ge melk die ront, van roerig licht ommaald.
Mijn schamel huis, waar zoel een geur van peren draalt,
weegt teerder in mijn schroom dan 't hele herfst-verwijlen.
En, waar van 't winter-dak een schone mane daalt,
'n weifelt ijl een hele lente in hare wijle,
o mijn…
terpentijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 de kunst draagt
stut gipst bouwt
boetseert ver daarbuiten
een andere tijd
ze kerft tekens in
het landschap buiten
haar oevers stelt ze
leken op de proef
kunsten ploeteren en
politoeren de verbeelding
van de de zin van een
terpentijn bestaan…
Jij, die mij overleeft
netgedicht
4.0 met 52 stemmen 2.496 het is niet anders
dan het navolgen
van een boom
die het kleuren
van zijn bladeren
zo op eigenwijze beleeft
al even natuurlijk
als mijn dood
die jij in een
lente overleeft…
Het laatste blad
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 132 aan die ene boom
vastklampend met alle kracht
tot het niet meer lukt
verkleurt op sterven na dood
de wind zingt luider dan ooit:…
valkuil
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 346 eeuwen oud, bomen
omzomen het graf
de dood heeft mij
mijn leven ontnomen
voor straf
geen woorden vuil
daar lig ik dan
ongerijmd…
Bomen over bomen.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 874 Even oud staat naast haar, nog stram en fier,
zich traag krakend buigend bij harde wind
de boom, die ik bewonderde als kind,
een meer dan twintig meter hoge populier.
Ze stonden er al vóór ons huis werd gebouwd;
zijn met mij gegroeid, staan er nog, als eerbetoon,
al ruim honderd jaar.…
Van boom naar boom
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.711 Het vloog van boom naar boom,
van tak naar tak.
Ongewoon mak en vrij.
Het maakte ons stil en een soort van blij.…
NAJAARSMIJMERING
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 146 neemt bloemenkelken mee
dor en uiteengereten
kleuren veranderen
van fel naar zacht
stoere eiken
worden kale gebinten
de akkers en weilanden
liggen drassig en koud
tot het laatste rapenloof
wordt binnengehaald.…
de pelikaan
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 603 amos zag een vogel in de wolken
zich verwonden en de wonde was de zon
die dalend in zijn bloeden ging vertolken
wat hem als kind reeds zo ontstellen kon
ik dool opnieuw door donkerholle zalen
waar spiegels voorhistorisch licht ontvingen
en in ’t gebinte stil de hymnen hingen –
wat dwingt mij hier alsnog verhaal te halen ?…
zo spreekt de wind tot het droomhoofd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 338 Hoe jij ter taal zwerft
in het zwerken
van een school woorden
met nieuwwassen vlerken
het schurkt er
aan de regen, het rijpen hijgt er
in een rijgen van kransen
en de windvlagen
die schudden
de woorden vallen er als pruimen
alsof je voorhoofd het stalen gebinte is
je gedachten metalen wind beslaat
en al het gesprokene als lood
platvalt…
De kracht van bomen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 44 Van jaar tot jaar, klimaatverandering en seizoenen worden
doorgeworsteld met heel veel energie en een uitzonderlijke moed
Zonder tegenslag of nare gebeurtenissen zal je deze strijd niet verliezen
O lieve boom vol wijsheid, een fascinatie, inspiratie en meditatie, telkens weer.…
Overbuurboom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg
in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw
reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder
elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht.
Voel tegelijk het geritsel van bladeren die op het ritme
van de seizoenen en het…