7261 resultaten.
- Weemoed -
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.281 Weemoed overvalt mij
overmeesterd het gevoel
betaalt morgen bij het gaan
verstaat verbaasd,
dat het gevoel een gevaarlijk leven leidt
van buitenaf... een zekere volmaaktheid
weemoed sluit achter mij blind de deur
terwijl ik mis, wat was,
wat er helemaal niet meer is
weinig reden om een uitzondering te maken.…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 Weemoed
‘k Voel me weemoedig
Bezeerd
‘k Zou willen bidden
Zoals ik eens heb geleerd
Hoe kan ik geloven
Dat Hij mij nu hoort
Als ik al jaren heb verloochend
Het Goddelijk woord
Ik zou willen gillen
Dat ziek zijn ‘t geluk zo verstoort
Ik heb mijn verdriet
In de kiem gesmoord
Wat zou ik dan willen?…
Weemoed
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 440 In weemoed gespeend van verstand
dompel ik mij onder in gevoelens aan de rand
Stop het weg!
Nee niet dichterbij..
Sluit het af!
Een gevecht in mij.
Weggedrukt, weer een veilig gevoel
Maar diep van binnen woelt het, koud en koel
Toch de mom weer op van alles leuk, ja het is fijn
maar in de koelheid, bij dat randje, daar wacht de pijn.…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.854 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Strelen mijn ogen weemoedig
de laatste kleurrijke herfstdagen
tot de vergrijzing zal gaan winnen.…
weemoed
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 170 treur je nog om toen
en kijk je om
over schouders
van een ver verleden
je kende
dit sterven niet
je was geen kind
van deze tijd
al streel je mijn ziel
met weifelend tastende
vingers van weemoed
en woel je mijn dagen
het geeft niet
ik ben altijd al
een kind van vreemde
oases geweest…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 Ze hing haar weemoed aan de wand
zodat de gasten kunnen zien
waar hij voor stond
er staan alleen nog lege stoelen
en guitarras zonder klank
dwaalt zijn geest er bovendien
zijn gezang is er verstomd
hij nam de Fado met zich mee
over de kolkende zee
nog steeds stelt ze de vraag
schreiend aan de Taag:
waarom ging je toch alleen
we zijn…
weemoedig
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.145 draagt mijn gelaat een warme lach
omdat het toch weer mag
weet dat ik niet terug kan naar mijn jeugd
(enkel in herinneringen, gelukkig wel)
ik draag de tijd gewoon met enige weemoed
en ben ook dankbaar omdat het was zoals
het was en is zoals het is……
Weemoed
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 182 Het kan me zomaar
overvallen,
weemoed omdat de blaadjes
vallen,
ben niet depri of
anderszins,
maar als ik die blaadjes vallen zie
ginds,
kan me zomaar overvallen
dat weemoed gevoel,
niet depri maar weemoedig,
snap je wat of ik dan bedoel?…
Weemoedig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 200 een stille
plek in
Nederland
niet ver
van het
strand
eerst nog
even op
blote voeten
door het
zeeovergoten zand
gaande op
weg overdenkend
welk veelgeurend
boeketje bloemen
breng ik
vandaag naar
jou
roze rozen
kleur van
de liefde
dit droeg
jij uit
ook trouw
simpele dingen
jij zag
de humor
ik mis
je lach
geweldig…
weemoed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 50 weemoed is de geur
van wuivend riet
en korenvelden
het handschrift
in sierlijke letters
in trage tijd
een bankje in de tuin
de gebutste emmer
naast het kippenhok
na het zwaaien
het afbuigen
naar eenzaamheid
weemoed is
poëzie de kleur
van het vaarwel…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 101 Weemoed
Door de gordijnen heen
zie je het
vage licht
van een neergaande zon
weemoedige
eenzaamheid
drapeert zich als een deken
over je heen
om al die jaren
die vervlogen zijn
in een ongemerkt
beleven…
weemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 het is het stille lege nest
op de schoorsteen
de blauwe sluier rook die
over de daken reist
de overgroeide kuil bij de rivier
een vogel die in de verte roept
de verdwenen zandweg
de afgepelde oude verflaag
het is een dag
vol nevel en dauw
de beklemmende middag
het stuurse zwijgen
het dorp dat nooit
mijn dorp werd
de korst van afstand…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 299 Jaren verjaren,
woorden vermoorden,
verliefdheid vervliegt
liefde naar liegen.
Leugens uit liefdeloosheid.
Waarom, waarom?
Er rest alleen eenzaamheid.…
WEEMOED
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 742 ‘k hoorde mijn ziel
in weemoed zingen
toen de avond viel
zonder enig licht
geen morgenlicht
om nieuw te beginnen
alleen tranen brengen
mij een wazig zicht
hoelang blijft het duren
voor de zon verrijst
achter die hoge muren
en mijn pijn verdwijnt
komt er een ommekeer
waar ik zolang op wacht
vind ik mezelf ooit weer
na een…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 maar keer op keer
Dan denk ik bij mezelf er komt nog meer
Dan denk ik wat erop kan komen dagen
Dan denk ik zal ik niet of wel gaan klagen
Dan denk ik hou ik aan mezelf de eer
Ik leun wat achterover in mijn stoel
En schenk mijzelf een derde whisky in
En plaats de fles weer onder handbereik
En weer zet ik geen zoden aan de dijk
En denk weemoedig…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 455 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Haal-baar
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 337 uit mijn diffuus verleden
paar ik nu beelden aan muziek
de schoonheid aan ontroering
leg ze bezonnen in het heden vast
hoewel verbluft over de keus
van mijn zo korzelig geheugen
verbaasd dat het verborgen heimwee
zich willekeurig mengt
met dat wat weemoed was
herinner jij je nog
dat je me vroeg naar het verschil
tussen die vormen van…
Charisma nu
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 453 Herinneringen en weemoed
naar een onbezorgde tijd
die helaas niet weer zal komen
toen iedereen elkaar kende
passerend met vriendelijke groet.…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 763 de reiziger staat stil
hij overwelft de gehate vlakte
hij wikt de taal van zijn herinneringen
het lied des vaderlands
de reiziger leeft in gemeenschap
met uur, dag en tijd
hij groet de nederige passanten
en de bloemen aan het venster
loopt gezwind over het water
peilt de weemoed van de vissen
hij bezielt geen plan
stuurt geen kudden…
Liefde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 177 Vaak komen mooie herinneringen
voorbij.
Met weemoed
denk je daar aan terug.
Het valt niet mee
om zonder je liefde
te leven.
Graag wil je nu aandacht
van anderen mensen,
die jou vertrouwen
en liefde willen
geven.…
jouw foto
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 Die foto van toen
Herinnert mij aan onze eerste zoen
Ik heb je lippen toen geproefd
Je zachte huid gevoeld
En diep in je ogen kunnen kijken
Je geur was als een bloementuin
En je haar streelde mijn wangen
Het was allemaal zo fijn
Wat kan ik er naar terug verlangen
Joop Bonnemaijers…
Weemoedige echo van heimwee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 235 Heimwee dikwijls
krachtig als een ziekte die ons
doet lijden; zijn echo
is de weemoed met z’n treurnis
te zacht voor verdriet
In weemoed ligt
de ontroering die als een traan
schittert in ’n glimlach
mens is gevoel en weemoed is
een deel van z’n aard
Heimwee hebben we
naar mens en plaats zolang die
bereikbaar zijn
weemoed…
Momenten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 259 Met boordevol herinneringen,
herinneringen vol verlangen naar jou.
Op sommige momenten, dan trek je aan mijn hart,
wat droevig en vol van pijn.
Om dat... wat eens was,
ik nog zo graag bij jou wil zijn.
Toch zijn het slechts momenten,
voorbijgaand als de nacht.
Duister en vol van weemoed.…
Moeder (3)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 257 En in ons hart
de weemoed der herinnering.…
In memoriam matris (8)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 88 En in ons hart
de weemoed der herinnering;…
verborgen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 799 In een deel van mij
waar ik me heb verborgen
daar is hij nog
gisteren, vandaag en morgen
geen dag zal mij passeren
zonder even daar te zijn
soms wil ik niet, maar doe het toch
als ik daar in mijn tranen zwem
ontwaakt de liefde weer
die ik nog voel, voor hem
herinneringen...dalen op mij neer
in deze duist’re ruimte
waar weemoed overheerst…
een springlevend in memoriam
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 257 beide bewaar ik
als herinnering aan
het kind in mij
dat zich bij vlagen
nog wel eens
ontheemd voelt…
het ruizen van bamboe
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 504 ik zal het nog missen
het ruizen van bamboe
het zwiepen van de staken
door de mistral gedreven
maar er zijn ernstiger zaken
dus ik kan er mee leven…