285 resultaten.
Op hoge benen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 148 nog flaneert de zomer
met sproet en herfstlach
op hoge benen langs het strand
het mulle zand
en hooggehakte voeten
doen heupen uitbundig groeten
verborgen achter zonnebril
kijken wereldwijze ogen
ondeugend de wereld in
de wind speelt met
het lange blonde haar
dat oplicht in een fraaie draai
zij legt zich
ter aanbidding neer en…
Quasi-land
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 201 Om toch nog iets om handen te hebben
wiegt het volk extra met de heupen.
De vrouwen geven knikjes met hun borst.
Het leven in Quasi-land is onalledaags.
Er zijn dagen dat er geen leven is:
roerloos ligt de middag in de zon.
De bezoekers komen niet met bussen
tegelijk. The Chief poseert in zijn
hangmat. Hij slaapt bijna, zoals altijd.…
het gewillig riet
netgedicht
4.0 met 70 stemmen 2.879 duik maar niet in het diepe
roep ik binnensmonds naar haar
bewijs slechts eer aan oppervlakkigheid
het is een loos gebaar
dat weet ik goed
immers tot meer is zij niet bereid
het is haar lach die mij overdondert
en zij heeft weet hoe naar lippen te praten
ook de bevallige heupen die haar verschijning
lijken te omhullen ontgaan mij niet…
Dieet
gedicht
2.0 met 45 stemmen 16.320 De heupen komen bovendrijven
in een bad van slinkend vet.
Het gezicht wordt scherp gesneden
met een mes van zelfverwijt.
Tevreden tikkend registreert
de weegschaal de verlichting.
Het spiegelbeeld wordt transparant,
de schaduw laat al zonlicht door.…
het einde van de dag
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.610 ik treed uit je ogen
en ga wat dichter
naar de verte
elke stap opent
de einder waar
schreeuwende vogels
beuken tegen de branding
van barstend zelfbedrog
wanneer dagen korten
en zich losrukken
van wat ooit vleugels waren
over een vlakke zee
van meisjesjaren
die ik meedroeg
op mijn heupen
voor jij in mijn tepels beet
en het naïeve…
Heupflacon
netgedicht
3.0 met 67 stemmen 609 Draai je volle heupen hoog.
Wij willen je rond zien gaan
als gretige vlammen in droog hooi.
Draai rond mooi meisje.
Je navel is een lonkend oog.
Jouw lichaam een gespannen boog.
Draai rond, draai rond, ontspan,
rond je mond is alles mooi.…
Zie, ik ben
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 260 En meer is er niet over van storm of
zee moe gezogen aan rondborstig strand zo
dat alles in zinnen ontstoken was of
ze laat zich zacht wiegen op kloeke
heupen van getij. En kijk naar mij,
ik ben.
Ik raak vervoerd in stromingen
die ik nog steeds herken.…
Voor en na de klok van vieren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 184 Noem me maar lekker ding zij ze
als je me wilt plezieren
ga dan met me mee, iets vieren
ze wiegde met haar heupen
schudde met haar kont
trakteerde op een Bossche bol
hij at zijn buikje lekker vol
juist even vlak voor vieren
hij had iets anders in gedachten
maar daar zou hij lang op moeten wachten
daarmee wilde ze hem niet plezieren
dank…
Kroegentocht ener Heilssoldaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 Hoe oud in nieuw de bar collecteert
in heuse kuise kousen,
het hemd de rok nog nader komt
tussen beschonken navels,
waar eender, maar dan onbedekt,
het staren is begonnen
Hoe oud in nieuw het kruis vertaalt
in bellen per mobieltje,
gemixte tijd een hoedje draagt
langs krukken Replay-heupen,
waar lol of lust geen fooien schroomt
voor rammelende…
Gaat weg van mij
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 79 het huis van
mijn Vader die in de
hemel troont
Het huis met de vele
woningen;
voor mijn oog een blinkende
Davidster
terwijl ik
denk aan al het
onschuldig vergoten bloed;
de kannibalen
die nooit
genoeg krijgen
van het verorberen van
mensenvlees
terwijl ik mijn
bloed voel stromen
en ineenkrimp
bij de zweepslagen
op mijn beiden heupen…
Met stilte bedekt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 per
Dag is het mijn
Werk om een
Mens te vertellen
Dat hij niet
Langer dan drie,
Hooguit vier, maanden
Te leven heeft -
Zie de wanhoop, woede
En onverdraaglijkheid
In de ogen van
Mijn patient
Voel met hem mee,
Maar mag niet huilen,
Als de laatste
Patient van vandaag
Mijn spreekkamer
Verlaten heeft
Zak ik tot mijn
Heupen…
non-verbaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 154 stel dat sprake is van vogels
die geen brood lusten
op verlaten terrein
als zeewier in waterzucht
krijg het op de heupen
hang aan lippen
verdwijn in borsten
een heldere kaaklijn
met vertanding langs
hemeldeuren in beweging
staar naar gewelven
klassikaal, zonder omhaal
spreek in zeven talen
zwijg over de gedachte alleen…
ik ving je schaduw
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 514 ik zag je staan
je groette me
in dat gebaar
ontmoetten we elkaar
mijn hand voor even
langs je heup
een vouw
denkbeeldig strijkend
de wind verwaaide
zacht je haar
je lippen waren rood
wat vochtig daar
je likte met je tong
uitdagend langs je tanden
je glimlachte de zon
pakte zacht mijn handen
ik ving je schaduw
toen we…
een vouw denkbeeldig strijkend
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.068 ik zag je staan
je groette me
in dat gebaar
ontmoetten we elkaar
mijn hand voor even
langs je heup
een vouw
denkbeeldig strijkend
de wind verwaaide
zacht je haar
je lippen waren rood
wat vochtig daar
je likte met je tong
uitdagend langs je tanden
je glimlachte de zon
pakte zacht mijn handen
ik droeg je schaduw
toen we weer…
De weg
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.499 Ik stap naar voren en jij
je draait je weg van mij
zet je heup in mijn zijde
zakt iets door je knieën
Even zijn we met zijn drieën
De man die stond, de vrouw
die een man gooide
Hij ligt nu op de grond
heeft zijn nek gebroken
trilt nog wat na op de mat
Jij biedt een hand aan
trekt mij omhoog, buigt
en ik neig mijn hoofd
Jij doet een…
Psoriasis (5)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 983 de dermatoloog wrijft over de wreef
een enkel velletje achteloos terzijde
de ellebogen hebben afgedaan
de heupen en billen jeuken beide
de rechterenkel ziet er mooi uit
mooier dan de linker het haaronderzoek
geeft voldoening geen plekken daar
maar die wreef is andere koek
de dokter aait nog eens de rechtervoet
adviseert andere elastische…
gedachteloos
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 887 haar tenen raken amper het water
van de kronkelige groenige loop
alsof zij de stroom niet wil storen
het heden niet wil kwetsen voor later
de lange haren vallen over
haar blanke schouderlijn
in enkele resterende vlechten
en waar glooiende heupen
verborgen in het jonge gras
haar aan de aarde doen hechten
zo gaat zij verstild op
in de…
Sneeuw
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 353 In een heel anders klinkende stilte
met miljarden dwarrelend, in ’t gelid
elk vlokje onbetekenend
met elkaar vernietigend, wit
Een bibberhondje met een dekje bibbert
een oudje schrikt, en denkt owee
één verkeerde stap en mijn heup in tweeen
en een kind schreeuw om een slee
Die hele andere witte wereld
waarin je opeens alles zo anders vindt…
catwalk
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 951 met wiegende
uitstekende heupen
tracht de mannequin
sierlijk geprogrammeerd
over de gestoffeerde
landingsbaan te lopen
terwijl de voyeurs,
zoals ik,
zich vergapen
aan de anorectische libelle
voorzien van in vel verpakte
ronde knopen
vanuit een smile
gepleisterd op twee konen
ziet zij mij glazig aan
zij draagt een modieuze…
vluchtig geluk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Ik word de helft kleiner
zoals ik mijn linkervoet
om mijn heup draai
als een idioot zondagskind
op een suikerspinnenkermis
wanneer de dingen genoemd
worden sinds mensenheugenis
maar het is zo weer voorbij
als de steek van een bij
alsof ik vermaand word
om mijn dwaze gelach
alsof het klapt in open lucht
het bestond alleen in mijn hoofd…
vluchtig geluk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 307 Ik word de helft kleiner
zoals ik mijn linkervoet
om mijn heup draai
als een idioot zondagskind
op een suikerspinnenkermis
wanneer de dingen genoemd
worden sinds mensenheugenis
maar het is zo weer voorbij
als de steek van een bij
alsof ik vermaand word
om mijn dwaze gelach
alsof het klapt in open lucht
het bestond alleen in mijn hoofd…
Non-verbaal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 160 Wij knikken naar elkaar
hij weet waarvoor ik kom
Zijn handen begrijpen
de taal van mijn lichaam
Met zijn vingers
opent hij poorten
laat energie weer stromen
Alleen onze ademhaling spreekt
Dan vindt hij het voorvoelde
masseert de koudebrug
Hij tast mijn heupen af
en duwt zijn duimen
tot op het bot
Ik kreun
Niets staat los
van…
De mond met scherpe tong
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 344 ik haat mezelf als ik
schunnig met mijn ogen
flirt mijn lippen kleur
je uitlokt met mijn lach
ik zie dat hoofd
de semi woeste krullen
de mond met scherpe tong
dat irritante likken
de spiegel kijkt me aan
dwingt me te verleiden
ik ben altijd bescheiden
nu laat ik me gaan
het zijn geen poses die je ziet
de welving van mijn heupen…
Het vlees tegen de Geest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 47 onder de
blauwe hemel wolken; mijn stem
is de merel in mijn mond dat
opklimt naar het huis van mijn
Vader die in de hemelen troont
het huis met de vele woningen
voor mijn ogen een blinkende
ster terwijl ik denk aan al het
onschuldig vergoten bloed
mijn bloed voel stromen
ineen krimp bij de zweepslagen
op mijn beide heupen…
Beeld
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.435 zwemmende
nacht
Het huis is vensterloos
De bewoners leven van
vergrendeling
In de bloemen
zijn de kleuren
vermengd en gesloten
in hun kelken
Ook de lippen
laten slechts vermoeden
wat hen onzegbaar
als gemompel
toe en talig
op elkaar doet
liggen
Nauwelijks een beweging
krijgt nu in zijn langzame
handen de vorm van een
heup…
rijpend in je warme schoot
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 447 ik zag je gaan
je plooide heuvels
rond je heupen, het korengeel
was rijpend in je warme schoot
de oogst was voor mij eeuwigblijvend
we lentten samen
naar een zomer vol met kleur
roken de wilde bloemengeur
en groeiden met elkaar tot in het
diepe blauw waar bomen reikten
we hadden niets om op te lijken
het was ontdekken en herkennen…
rijpend in je warme schoot
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.703 ik zag je gaan
je plooide heuvels
rond je heupen, het korengeel
was rijpend in je warme schoot
de oogst was voor mij eeuwigblijvend
we lentten samen
naar een zomer vol met kleur
roken de wilde bloemengeur
en groeiden met elkaar tot in het
diepe blauw waar bomen reikten
we hadden niets om op te lijken
het was ontdekken en herkennen…
De dood van Sneeuwwitje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 O, haar schouders, stevig
en zacht haar armen en benen
ronde borsten en heupen
rechte rug, volmaakte schoonheid
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
van wie droomde heel het land?
Allemaal wilden we haar kennen
en uit haar mond woorden horen
die getuigen van ons bestaan
Was ze er nog maar
dan kon ik hopen
haar ooit te beminnen…
Albert Nonino (18)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 74 Albert Nonino ging voor even
los
"Die vrouwen dragen 't strak om heup en dij
Ze rennen praktisch naakt, niet zoals wij...
Als hij bewegingsruimte nodig heeft
Voel ik dat hij aerodynamisch zweeft!…
laatste avondmaal
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.058 Samen wandelend naar nergens
Knijp ik jouw heupen die gloeien
Schrapende zolen
en de nagalm van mijn bloed dat zwakker fluistert nu.…