Alle inzendingen over ijzer

, zo sprak Foek, d'oude keizer En sloeg den heer Z. tot oud ijzer Maar ik hád kunnen winnen Hoorde men hem nog spinnen Tsja, sommigen worden nóóit wijzer…

heb de ijzers in het vuur dat blauwwit loeit een aambeeld om het gloeiend rood in vonken te gaan pletten ze te schroeien aan je hoeven die het vuur uit keien zullen ketsen ooit gaan ze stuk en worden veelgevraagde wapens van geluk…

de vijandelijke tijd slaat de dagen stuk de besmeurde slakkengang van ijzeren uren leven in het donker zomaar zonder licht geen kruit gewassen tegen het duistere bestaan niets meer om bang te zijn in de kleine toren het leven zonder licht…

Huiver voor mijn schrijvend zwaard dat hier heerst met ijzeren wil. Nobel zwaait zij woorden op papier, snijdt de klanken uit uw ziel. Om in emoties rond te dwalen op zoek naar een moedig hart. Dat de queste kan verstaan en de stilte die hier viel.…

het vernielde onderlijf is niet meer het hare het is van niemand het is van iedereen in haar buik groeit een vreemde vrucht bitter brandmerk in aangevreten weefsel Wakubenga: zij die wordt geminacht what’s in a name een naam die sist als gloeiend ijzer…

er is daar de traag wurgende omhelzing van de slang de ijzeren klauw uit het gapende ravijn het zinken in de giftige grond van het walmende moeras de inktzwarte duisternis die het bevende licht verslindt er is daar de verlammende stilte in de angstdromen van de nacht…

Wolkenkrabbers storten in Reuzenkeien zijn kiezels voor kruiend ijs, kastelen en tempels houden geen stand onder bang en boos geweld Elke angst gaat ten onder aan zichzelf, kan niet blijven binden en raakt verdeeld Wetten worden gebroken maar niet de liefde waarin wij wonen, vrij van chaos die ruimte neemt voor eigen gemak steeds…

plooien zuigen vol leven breken ongetemd langs smaragden ketenen in gedachten is hun hart verpand aan een ver wit strand wanneer de man in de mars schreeuwt verrijzen aan de horizon deinend blauwe paradijzen voor schepen van hout en mannen van ijzer.…

zij sloeg haar man de hersens in met een ijzeren staaf het kwam reuzenhard aan waarom sloeg zij haar man de hersens in omdat hij in het begin lachte toen de prof haar verkrachtte aan het eind bleek alles opgelost maar de jaloerse vriendin had een mes en deed naar de advocaat wist knap zijn cliënt vrij te krijgen hij hield van de…

Jij vertelde van zegels en post van ijzer op wielen door het polderland en bussen waar je armoekoffie kreeg van paarden en geen rijbewijs van zakken met ijzeren ringen en dat het jute, zwaar, zo stonk en een schouder die droevig droeg waardoor jaren moeilijk leken ook vertelde je van elke ochtend vroeg uit de veren en duiven opgedoft…

wrevel als weer een ijzeren kruis in de verte de velden decoreert afgrijselijk van dichtbij dat witgekalkte corpus en dan dat rossig haar geen wonder dat ze daar in drancy de verwantschap niet zagen ------------------------------------ zaterdag 12 januari 2002 zonneleen 43 www.abelstaring.tk…

Een stad gegoten uit beton trams uit ijzer, de vrouwen lijfjes als colaflesjes hier dan vreemdeling te zijn zoals ze al eeuwen op de terrassen zitten kijken momenten verzinken in de zwierende taal, passeren als sigarettenrook --------------------------------- http://verlorenwoorden.web-log.nl…

Alleen de dood zij ademt hier tussen weggezakte zerken wat leeft dat zijn de bloemen die graven sieren totdat ook zij het met hun leven moeten bekopen het ijzeren hek piept in zijn scharnieren ik trek het dicht en loop het leven tegemoet.…

Schrale stille lucht vorstwit landschap krimpt ineen krakend water draagt geslepen schoenen ijzer krast de groevenpret onder windjassen donzen gedachten aan de grote elf dromen van een koude start…

Wat is er beter om vlak bij het vuur, bij de ijzeren bron de aarde te zijn, ondergedompeld in water, om te verdwijnen in de nacht van de sterren? Hoor de roep van de meeuw in de rode lucht van de zon. Voel hoe de aarde wentelt. Het is tijd om de zee in te gaan.…

Passanten met platte agenda's in een zandloper van tijd zonnestralen tekenen takken op de jeu de boules-baan ijzer rolt over gelijksoortig grind, telkens veranderen mikpunten het mooiste doelpunt van Marco van Basten heb ik in mijn hand.…

IJzeren spijlen voor ogen blikken kilte Wimpers sluiten zon licht buiten tasten stilte Stijlloos ogen de zinnen in nemend besef Bevrijd van twijfel geeft levens lust weer adem…

zachtjes glijdend op de ijzers bij het afscheid van de nacht een handje vol nog trage mensen worden naar hun doel gebracht wel erg vroeg maar toch niet zinloos gaat de trein gestadig voort steeds maar verderop de dag in tot de morgen is ontspoord…

Opgesloten in zichzelf - stille gebaren, holle ogen - achter een ijzeren gordijn dat niet is op te lichten Hoe kon het zo ontstaan dat contact onmogelijk is? Waar verloor je hem, waar ging het in godsnaam mis? Beter kinderloos dan ouder van een kind dat doodongelukkig is…

zachtjes glijdend op de ijzers bij het afscheid van de nacht een handje vol nog trage mensen worden naar hun doel gebracht wel erg vroeg maar toch niet zinloos gaat de trein gestadig voort steeds maar verderop de dag in tot de morgen is ontspoord…

leeft spreekt een gevaarvol spelende gespeld - IJZEREN vrouw koningin en dit vaderland eren Nederlands leren moedertaal verteren zestigduizend volgen haar IJzeren hand -nog erger aan ultrarechtse kant- een blonde pruik vluchtelingen eruit! in mijn taal in ons land -Zeg ik een gemeend ‘Algemeen Pardon!’ -mijn schamen is groot-…

de ijzige wind geeft de crocussen een kus van roestend ijzer de roos steekt alles bottels en uitbottende blaadjes in de zon de forsythia aarzelt tussen groen en geel haar eerste lente doe de kalverdans rondom de watertoren in de zonnedauw…

Wij weten dat het lood is om oud ijzer.…

Ik heb zonet mijn kruk in de hoek verlaten Ik zie mijn opponent Dit is het moment van liggen of staan van doorbreken of gaan IJzer gerinkel Beiden klaargestoomd Adrenaline stroomt Bloed vloeit Agressie bloeit In een oogopslag Arriveerde een mokerslag zwart…

Waar Ons Oranje strandde op 't EK En Onze Renners kleine prijsjes halen Bereikten Onze Robots de finale Toch gonst dit nieuws bijlange na niet na Want van zulk zilver wordt ons land niet wijzer Wie daar wat wint, zal lood zijn om oud ijzer…

Er rijst tussen sjiieten en soennieten Mentaal een soort van ijzeren gordijn Het sektarisme wint gestaag terrein De opstand gaat steeds meer van kleur verschieten In Allah’s naam blaast men elkander op Ook als Assad straks bungelt aan de strop…

De nachtvorst waarde onlangs door ons land Op slag werd menigeen door ijs gegrepen De schaatsen uit het vet, meteen geslepen – We weten het vervolg wel onderhand: Hoe pijlsnel wij ook op de ijzers staan Steeds komt de dooi er nog veel sneller aan…

Wij zijn te hoop gegooid, wij liggen bleek en bloot en onmiskenbaar dood langs smalle, stille wegen. Van wortels afgesneden, het loof dat leven was en stem van wind en regen is op de akkers stom gebleven. Wij zijn gerooid en afgelegd en nagekeken op gebreken. De grond die onze moeder was is dood gewicht gebleken. Wij liggen op een…

Het bloed had aan je lichaam een metaalachtige geur gegeven krachtig, ijzer Als een barometer stemde mijn lichaam erop af Vier dagen liggen we afgedopt in bed aan elkaar te ruiken Zelfs het zweet dat ik uit je hals lik heeft de smaak van roest…

Jouw hart is zoals de Alpen mij tonen het sneeuwwitte is jouw onbevangenheid die mij laat landen in de schoot van mijn verlangen Maar ik wil geen vlag planten op je top je niet beklimmen met scherpe ijzers onder mijn schoenen je niet bezitten in mijn trots maar ‘k wil je slechts beminnen in de holte van je rots…