Alle inzendingen over in herinnering aan

of onverstaanbaar nu de stilte ongenaakbaar is alleen herinneringen blijven de dood heeft onze liefde samengevat in broze woorden nu de avond langzaam afbrokkelt in kalme gebaren van mijn hartslag herinneren is liefhebben liefhebben is herinneren ik hoor jouw zwijgende stem in de nacht…

Wat je denkt te weten is maar een herinnering: met haar thuis luisteren naar Berlioz met haar haren los. Te weten heb je niks te herinneren evenmin je kunt zoeken naar een zin maar die is er niet.…

Des te meer herinneringen, herinneringen, herinneringen. Des te meer sluimerend verdriet, het verleden ging te keer. Surfend naar jou, vallend over golven, jij onbereikbaar. Een eiland met af en toe een brug ernaartoe, rustend Op steeds wijkende warme gedachten als drijfzand.…

Herinneringen koester ze diep in je hart Beleef vergeten momenten voor een nieuwe start Met weemoed een glimlach wordt vroeger vandaag Maak van heden de toekomst zonder gewetensvraag?…

Je lach die met goud op je gezicht was geschreven herinner ik me in flarden, vaag en altijd maar even Je naam daarentegen met mooie grote krullen geschreven is me tot op de dag van vandaag altijd bijgebleven…

Kan ik me niets meer herinneren waren misschien dwaze verbeeldingen over trouwe liefde die zo op de tocht van de straat, in drift en onbeholpen bezield denkend aan jouw armen met een ander om de eerzucht vocht.…

De tranen in mijn ogen laten zien hoe ik je mis de woorden op mijn lippen vertellen wat vergeten is over dagen en weken, momenten van geluk de liefde is geweken de herinneringen...stuk…

een smeulend vuurtje en wat as de overblijfsels na een brand een kortsluiting in het leven herinneringen die vlug, onaangekondigd mijn revue passeren maar dat is nog geen reden om al dat andere moois uit het verleden zomaar te vergeten!…

over jaren heen stapt van dat gras naar dit balkon een herinnering om te delen over dagelijkse zorgen heen…

Jij veroudert niet meer Herinneringen houden je jong Jij ging plots Mooie herinneringen bleven Als een rots Jij vertrok en toch Wij hielden jou want Wij hielden van jou Nooit meer? Ooit nog, eens? Wij missen jou!…

De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…

Momenten van herinneringen komen terug in mijn gedachten. De druppels zijn tastbaar. Herinneringen blijven voor eeuwig. Fotograaf onbekend…

Te koop op de markt: hersentransplantaten met -- herinneringen.…

Een mens kan zich altijd koesteren aan de schoonheid van de herinnering…

november - volop bladeren in herinnering…

herinneringen blijken de hersenschimmen uit het verleden…

Waar ik zoek met mijn gedachten heb jij gevonden wat bruikbaar voor jouw gedachten mij alleen maar achterlaat met de twijfel die elke leegte verandert in een herinnering waar jij niets meer om geeft.…

..en in mijn geest bewaar ik steeds de herinnering aan jou aan hoe je lachte hoe je keek en aan wat je zo graag wou nooit zal ik nu die lach weer zien en je bescheidenheid maar in me blijf je wel bestaan ook al ben je "uit de tijd"..…

het zijn herinneringen die mij verlichten in mijn verdriet mijn glimlachen, streelt het verleden in de maan, de sterren de wolken, de straatverlichting laat mijn gedachten in herinneringen herleven het raakte mij aan in kleuren van prachtige beelden die na de nacht het zonlicht mij schenkt in een nieuwe dag...…

Het droom zwerven van mijn deels vergeten jeugd herinner ik met volle teugen door een natuur die in mij is een gevoel van ziel bevrijden en in de echo van de droomschaduw slapen er vlinders op paddenstoelen in het donkerste duister van het bos heb ik mijn buik vol van herinneringen.…

Verdriet Als ik ga sterven denk dan aan de mooie herinneringen, die je met mij had. Je tranen mogen vloeien in jou verdriet. Een ding moet je weten ik heb altijd van je ………gehouden. In mijn sterven wordt er zeker een nieuw mensje geboren. De wereld draait zonder mij door. Herinneringen blijven voor altijd.…

herinneringen hartig heftig zoet zout zeer samen verzameld…

Herinner mij mijn zonnedagen, warm en goudgerand, ten langen leste opgebrand aan verdorde antwoorden op al mijn levensvragen……

Nog jarenlang vond zij herinneringen Getuigen van zijn oeverloze last Door eigen zwakheid zover opgetast Dat zelfs haar liefde hem niet meer kon dwingen Want aan zijn noodlot viel niets af te dingen Het teken stond al in zijn ziel gekrast Nog jarenlang vond zij herinneringen Getuigen van zijn oeverloze last Zij zag het aan, al zijn ontluisteringen…

herinner jij je nog toen het buiten avond was voor ons gevoel was dat thuiskomen op een dag in mei ‘alles ging goed’ (en weer een warme lentenacht bracht dit zo nabij) herinner jij je nog, hoe zalig de gedichten waren voor het oog op het vlinderspel van het leven er was geen geleuter meer tussen ons jij raakte charmant de liefde aan…

Door de liefdevolle wolken voel ik de zon niet meer Achter de hoge bergen voel ik de wind niet meer In het heldere water zie ik de vissen niet meer Mijn herinneringen zitten in de knoop In een prachtige rozentuin ruik ik de rozen niet meer In de fijnste jazzclub hoor ik mijn muziek niet meer Mijn hart ben ik kwijt Mijn herinneringen zitten…

Als een rode draad door je leven in goede en slechte tijden blijft die ene herinnering aan je kleven niet in staat zijnde om het te vermijden een herinnering van spijt misschien één die je heeft gemaakt tot wat je bent de uitkomst was niet te overzien en je hebt het al die jaren ontkend niet in staat om de tijd terug te draaien zit je daar…

eenvoud in het vergeten zijn onbereikbare gave een verre herinnering.…

Beelden worden scherp en klaar Zo veel mooie herinneringen 't is echt waar Ik zal je nog vaak ontmoeten Voor jou zijn al mijn lieve groeten.…

Eens zal ik me alles herinneren. De magische geur van pijnbomen gedragen door de schroeiende wind het glinsterende strandtapijt onder mijn voeten het alarmerende gezang van verre cicadas. Opeens zal ik me alles herinneren. De hardheid van purperen wolken en golven zal me overspoelen en ik zal rouwen om dit desolate oord.…