8303 resultaten.
Oimyakon
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 744 Woorden vallen als fluisterende sterren
in duizend ijskristallen uiteen
wachtend op lang vervlogen liefdes
die restanten van warmte met zich mee dragen
wat bezielt de mens te verblijven
in een dergelijk oord waar lichtstralen
wangen breken beukend in de wind
het menselijk kiemen onmogelijk gemaakt
doch geboren zijn in dit helse oord
is…
Koud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 274 kille wind
wervelt motsneeuw
emotie breekt
in ijzige tranen
hagelbollen…
mensen in de mist
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.336 de witte stilte
kraakt en raakt het lichaam van
mensen in de mist
vochtig klam in koude pijn
huivert het onzichtbaar zijn…
Oostenwind
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 11.670 Oostenwind maakt
de dagen guur en koud
zij schrijft
met ijzige vingers
ik ben koning
winter`s heraut.…
Uit je ogen
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 2.641 stroomt een zandstorm
droog en gevoelloos
Je lippen kussen koud
Je hand raakt de mijne niet
Je lijf schreeuwt de waarheid
En ik blijf maar kiezen voor je woorden…
Koud
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.283 Het is mij
om het
even
wat jij
van mij
denkt
of voor mij
voelt
al zie je mij
niet staan
voor mijn part
vlieg je
naar de maan
het ga je
goed
mijn hart
heeft eindelijk
ruim baan…
Winterprikje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 356 December
komt er aan
het is al koud
in de stad
aan den lijve
voel je dat
minder woorden
meer gehaast
weer de laarsjes aan
weer de mantel aan
sjaal en hoed
wat een beetje winter
al niet doet…
wat koude is
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 468 je vervaagt
zoals voorheen
in het onvermogen
om het praten te bevestigen
maanlicht wordt onherkenbaar en ik zoek
niet verder meer naar
overlevenden
omdat hun bleekheid mij op knieën
laat vallen
hoor je mij
in losse schaduwen
de kerkklok galmt nog
sterflijk na…
Koud
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 407 De lucht hangt als lood
en de zuurtegraad stijgt
de thermostaat strookt niet
met de temperatuur in
dit huis van geruisloos geweld
waar grimmig wordt gezwegen.
De telefoon gaat
zij blijft zitten hij staat op
en zegt zoetgevooisd Hallo
haar zoon voert de vissen en
vindt dat mam haar vent zelden
zo aardig heeft gekregen.…
Soms.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 264 Haar handen zijn leeg en koud
de zon kan ze niet warmen.
Er is twijfel te zien in haar ogen
angst heel diep in haar ziel.
Wie kan haar helpen om haar
het licht weer te laten zien.…
ontdaan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 218 vreemd hoe het voelt
nu hij een jas heeft uitgedaan
ik zie het hem zo aan
dit leven kost hem moeite
een kil seizoen moet ons nog leren
hoe samen te doorstaan
hij aan het eind en ik
nog zoveel kou te gaan…
gesloten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 194 bevroren leek mijn hart
verklonken aan een koude grond
alsof er nooit zoiets bestond
als innerlijke warmte
mijn woorden leken als verstopt
mijzelf kon ik niet spreken
zelfs jij, die niet meer komen zou
en o zo ver bent, jou kon ik
niet meer bewegen
de sleutel tot mijn warmte
af te geven…
Koud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 133 Het zijn doorgaans niet de mensen
die het zich kunnen veroorloven
om in een restaurant te gaan eten
die het koud hebben
het is koud voor de mensen
die door de maatschappij
in de steek zijn gelaten
zij hebben het koud
en het laat de meeste mensen koud
dat zij het koud hebben
men voert liever de eendjes
dan een zwerver zonder brood
mijn…
Tenten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 116 wind ruist
was wappert
sneeuw dwarrelt
wolken varen
tenten staan
wolken vliegen
tenten waaien
wind snijdt
sneeuw ligt
was bevriest
sneeuw blijft
was valt
tenten slapen
wind blaast
wolken weg…
Winterrreise door Coen Honig
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 128 Zijn vertolking van "Die Winterreise"
voelde vooral als de macht en de kracht van
een lange stevige koude winter te doorstaan
door vooral door te gaan en niet op te geven
en door zijn vertolking voelde ik spontaan
de lente, de zomer en de herfst in mij opborrelen
ook mij wachtte zo´n lange barre winter
maar als ik denk aan de bariton Coen…
lentesprongetjes
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 443 fantoompijnen
*
aanleg
vlinders gaan liggen
zoals een ochtendvijver
in het zonnetje
*
gesprek
zo onvermoeibaar
ruisen halmen om en om
het heil van lente
*
gebroken tijd
wie vreugde inhoudt
nu lente het pad betreedt
heeft een koude tong
*
één dag
een vlinder verlaat
't warme plekje in de zon
zonder enkel spoor…
herfstten in het rijke rood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.016 volle oogst
tot leven brengt
en kleurden in
elkaar het mooie
van seizoenen
wachtend op
wat winter schenkt
we missen licht
in deze grauwe dagen
terwijl feesten liefde
en plezier aandragen
toch zijn wij herboren
in het afgelopen jaar
en als de koude eindigt
staat er weer een nieuwe
lente voor ons klaar…
Seizoen winter
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 517 De winter valt,
Als een koude deken
Vergaren voor slechtere tijden
Geen overschot, buiten niet te mijden
De winter valt,
Water van vloeibaar naar vast
Een eendje vastgeklonken
onaangenaam verrast
De winter valt,
De dagen korten
Wederom wat minder tijd
Totdat de lente weer bevrijdt…
Geen winter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 342 ik wou dat deze
prachtige nazomer
kon blijven duren
tot de vroege lente
voor een keertje
de koude kille winter
overslaan
ik wou dat die laatste
vergeten appel
aan de boom bleef hangen
tot de volgende lentebloesems
geen handschoenen
of dikke winterjas
een pull is meer dan genoeg
maar waar blijf je dan
met sneeuw en ijs…
Stervenskoud
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 931 sneeuw dwarrelt langs zijn raam
wijl hij de godganse dag bleke muren ziet
en stijfgestreken hagelwitte jassen
hij staart
bloesem aan de kastanjeboom, zee en meeuw
het oude jachtpad met die scheve plataan
winter is te koud om te verkassen
hij vloekt
niet om het sterven,
maar hij was zo graag met de lente gegaan…
Buurtgenoot
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 65 Je twijfelt over jouw identiteit
geen masker momenteel voor handen
en ook jouw schoenen deugen niet
te vaak belopen verre stranden
de straat is grijs, de lucht voelt koud
is er nog iemand die van jou houdt
je slentert maar door
waar doe je het voor
lente laat nog op zich wachten
niets kan op dit moment
jouw leed verzachten.…
Lentegeluk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 282 Sereen staan de bomen
de takken fijn besnaard
de knoppen nog even dicht
voor ons bewaard
wachtend op het zonnelicht
en de jonge blonde fee
die zal komen
neemt ze het groen,
de vogels
en alle bloemen mee
Dan bezingt ze
jubelend de lente
die weer stralend lacht
na een lange koude
winternacht…
De dag der kanteling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 De koude bijt niet meer.
Het ijs begint te kraken.
De wind ruimt naar het zuiden.
De zilverreiger is weer zichtbaar.
Schapen grazen het gras weer bloot.
De voederplank blijft leeg.
Sporen smelten weg.
De winter stopt ermee.
De lente dringt zich op.…
Kamperen?
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 424 hij wil haar uit haar tent lokken
maar het is nog véel te koud
ze bibbert in haar slaapzak
met kruik als lijfsbehoud
ze krijgt toch medelijden
dus noodt ze hem naar binnen
waar zij nu met zijn tweetjes
een sneeubalwals beminnen
.…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 210 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
Menig vogelkein
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 298 De nikkelgrauwe winter is vergangen
en bloembollen ontwaken ondergronds.
Ik zing een lenteliedje, binnensmonds,
heb net een nieuwe nestkast opgehangen.
Straks zijn er vogels teder aan het minnen,
nou ja, hij dringt brutaalweg bij haar binnen.…
de lente priemt
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 161 wanneer de zon straalt in mijn kamer
en de vogels zingen hun mooiste lied
dan weet ik dat de winter mij verlaat
omdat lente voluit bloeien gaat
dan open ik alle ramen en deuren
en zing ik uit volle borst mijn… lied
terwijl ik volop kan genieten
van een jonge lente die priemt...
in al zijn geuren en kleuren…
Laat me lenten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 140 loopt de schaduw voor me uit
die zich niet laat vangen
zozeer is mijn verlangen zodra ik
op de bloesems van de lente stuit…
krokus
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 142 Lieve krokus, je bent mijn voorjaarsstempel
in mijn tuin,
met kleurige kelken in je kruin.
Je vervangt de wintertinten,
in levendige slierten en linten.
Een palet van lichtblauw
en fel geel in de ochtenddauw.
Je nestelt zich tussen de ontwakende planten,
met een lachend en stralend gezicht,
langs alle kanten.…
Schoonheid
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 124 Hun geur vermengt zich,
met de geur van blauwe regen,
overdadig bloeiend in de lentezon
steeds weer kom ik nu de lente tegen.
De mezen komen kijken.
Duikelend en tuimelend om en om.
Hun nestjes zijn al uit.
Ze geven mij een fijn gevoel.
Terwijl ik rustig toekijk,
vanuit mijn luie stoel.
De mand met violen
doet ook mee.…