inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.419):

lentesprongetjes

zie je, ik hou van je

ik leg een vers neer
van Gorter en wens luidop
het minnekozen

*
'n golfje op mijn wang

waai me zonder schroom
naar de ruimte van de zee
opdat ik kan zien

*
aan de rand

in een vuistvol licht
richt een vlinder zijn vleugels
net boven de dood

*
vaas

voor het vensterglas
gevoelt een roos de lente
en fantoompijnen

*
aanleg

vlinders gaan liggen
zoals een ochtendvijver
in het zonnetje

*
gesprek

zo onvermoeibaar
ruisen halmen om en om
het heil van lente

*
gebroken tijd

wie vreugde inhoudt
nu lente het pad betreedt
heeft een koude tong

*
één dag

een vlinder verlaat
't warme plekje in de zon
zonder enkel spoor

Schrijver: kerima ellouise, 11 maart 2013


Geplaatst in de categorie: haiku

4.3 met 9 stemmen aantal keer bekeken 542

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Frans Vanhove, 12 jaar geleden
Dit brengt de lente zelfs in hartje winter! Zo mooi.
geeraardt, 12 jaar geleden
fraai dit, bij elke sprong een beeld,
bij elke sprong een vleugje lente,
voorwaar, waar blijft het voorjaar...
Hilly Nicolay, 12 jaar geleden
Wat kan een voorjaarsvlinder hier op zeggen:)
Laven aan de lieve lente...
Pama, 12 jaar geleden
Regels als crocussen die door de sneeuwlaag ons van hun kracht genieten laten. Mooi!
Martien Montanus, 12 jaar geleden
Allemaal prachtig....deze lentesprongetjes vol vlindertaal!
wietekoewuitekoe, 12 jaar geleden
zoudt ge nu niet omvallen! de getelde lettergreepjes ter mooist!
Marije Hendrikx, 12 jaar geleden
knap stukje werk en heel erg mooi, van een vlinder die zijn vleugels richt net boven de dood!
julius dreyfsandt zu schlamm, 12 jaar geleden
mooie lentesprongetjes.terwijl ik naar de laatste sneeuw van het jaar kijk:)
LadyLove, 12 jaar geleden
Beeldschoon Kerima, en zo verlangend naar de Lente!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)