Alle inzendingen over kruik OR liefde OR vuur

soms is je blik als een kaarsendoder die mijn liefde onmiddellijk moet smoren mijn liefde als vlammen die likten langs zwartgeblakerd metselwerk tranen vechten zich een weg maar het vuur blijft heftig branden het vuur van nooit gedachte kansen ik heb getracht het te blussen waarom probeer jij het niet niet met water maar met tienduizend…

Is vuur en vlam. Liefde is als een warme zomerbries. Is voor eeuwig nagloeien.…

liefde is hard liefde is sterk overwinnen is wat het doet liefde is meedogenloos liefde is meeleven een groot mysterie noem je dat liefde is onvoorwaardelijk liefde is water en vuur het is een gewonnen oorlog liefde is houden van liefde is toelaten genegenheid tonen is wat je doet En het mooiste is, liefde is voor ieder wils…

eindelijk woon ik op een woonwagenkamp slechts om de belasting te ontduiken met drie procent leek alles in kruiken maar door kamervragen is het echt een ramp woon asociaal en betaal me straks blauw door armoede ook nog gedumpt door mijn vrouw…

Er lag iets diep bedolven onder zand Met sporen van een zeer recent verleden Te pijnlijk voor de machthebbers van heden Het was een kruik uit het Tweestromenland Hij ging zo lang te water tot hij brak Met zeventig gelijk, in Noord-Irak…

Hét rolmodel voor energieverbruik: de ambtenaar met bivakmuts en kruik.…

Het plan was eerst de Euromast te tooien Maar nu die munteenheid misschien straks wijkt Vroeg men de Fransen of het ze wat lijkt Wat planten langs hun torentje te strooien Ze vullen daar de kannen en de kruiken En gaan er knappe klimop voor gebruiken…

Na jaren van geploeter breekt de kruik, Die duizend euro schrijf ik op mijn buik.…

Werk zonder mate of plan, maar spiedt door alle luiken; veracht de burgerman, doch ledig zijne kruiken. ------------------------------------------- uit: In de zoete inval en andere gedichten.…

verzonnen in krap gemeten tijd,ongeduld bleef aan me kleven, een keurslijf wat de toekomst bleef verzuren waarin het bloed niet wilde stromen om het gewicht te wegen, verder dan de vaste pijn, verleidt tot eerder gekozen doelen, verdriet ontplooit in eerste voorjaarsregen, schuilend in een cocon van onvermogen, as van verlangen in kruiken…

onderhuids terwijl de avond over het licht scheert het leven meeneemt zodra de traagste wijzers lonken naar het ratelend gewicht der waarden heftig aan het einde en van jarenlang vermeden alsof het dwingt tot schrapen nog verder dan het denken, tot dwars door de wenteling van werkelijkheid zoek ik naar ontheffing, terug naar eerste…

geven, liefde delen, in woord en kleur, de zang van het zijn bron van leven bron van liefde bron van kracht waarmee we zijn verbonden verdrijft de nacht met kruiken vol olie verzachten de pijn maken de schaduwen blauw stijg met ons op vedervolk tot de grens van ons gezichtsvermogen warme vleugels van liefde vruchtboom in de…

wenende mieren onder de straatstenen een kwijlende hond likt het zoete de aanzienlijke zenden hun slaven om water voor de kale akker zij komen terug met lege kruiken en getekende hoofden dor en hijgend gillen de uitgebluste poppen op de springmatras op kale heuvels happen de wilde bokken naar lucht het einde nabij zijn zij…

Een engel in m'n armen, zo geliefd nog nooit wij samen vuur en water, dit, zal ik zo betreuren ooit. De engel als vuur, de engel in vlam deze liefde een gebroken dam jou die ik bliefde, geen kapitein aan 't stuur.…

Door magische sferen Zal ik verkeren In een trance Vol expressie Waarin het vuur Der passie Zal branden Uit liefde Voor het ongerepte…

Omhels het vuur van mijn innig verlangen... Voel de hitte van mijn brandende liefde...…

als brede deuren hij onderzoekt intens de dingen het gunstige ogenblik laat zich niet afdwingen de liefde komt met langzame stap de tred van de traagheid…

hoe klein is mijn vaas met bloemen, hoe diep wortelt mijn aarde in het bodemloze, het bodemloze van het hart de liefde en trouw in kannen en kruiken, dit komt nu zo maar in me op terwijl er net andere woorden vloeiden die meer aan scherven en dalen deden smeden… het smeden van het heren akkoord, pionnen op het verkeerde bord, smakeloos…

De hemel buigt over de aarde een vrouw met een kruik in haar hand loopt naar de rivier ze hurkt en vult de kruik met water de rivier fluistert haar zachte woorden... Je kunt licht maken maar niet breken golven kunnen breken maar geen licht maken.…

Wanneer een verse baby zorgen baart, Dan helpt geen wiegeliedje, borst of kruik, Nee, gooi de kleine lekker door het luik, En speel de kinderlozen in de kaart. Die halen, zonder strenge kinderrechter, Gewoon een baby onder uit de trechter.…

Een blaasbalg is soms nodig om aan liefde te werken. Want vanzelfsprekendheid is taboe in liefde en oorlog Dus is een blaasbalg soms hard nodig om het vuur te doen oplaaien.…

Ik val in liefde mijn lijf wordt warm van boven tot onder sta nu in vuur en vlam meer onder dan van boven en sprinklers gaan nu sproeien mijn vurig vlam doven liters water komen er aan te pas groeien uit tot grote waterplas vuur en vlam zijn gedoofd voornamelijk van boven.…

Dansend in fluisterwind meegedreven in kolkend vuur van eindeloos sterven sluimert liefde in de ziel eeuwig brandend van verlangen…

vuur…

die hitsige faun staand voor haar in vuur en vlam brandende liefde ...aan de Noordzeekust... duinpan legerstee een verloren gewaand land liefde's dwaalwegen ...once upon a time... sterrenbacchanaal haast half verblind door liefde paradijsvogel…

Wachten we te lang raakt de chemie uitgewerkt blijft de passie uit Vuur dooft en liefde lost stilaan op in vriendschap…

als de witte piano in mijn rugzak en jij in het vuur konden spelen jou haar zwierend tegen mijn ogen weet ik dat liefde op zak rijkdom is…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Vandaag wordt het Olympisch vuur ontstoken Wat dan op reis gaat door nogal wat landen En daarbij heel de tijd moet blijven branden Of wordt er nog een stokje voor gestoken? Want als de storm in Tibet zo blijft razen Zou dat de vlam wel eens kunnen uitblazen…

Met de hand over zijn hart werden de dagen glad gestreken een lang gekoesterde wens doorstroomt zijn oude lijf zijn vuist milder geworden ondersteunt in mindere tijden de levendige beelden in het hoofd alle droombeloftes ten spijt doen zijn verstilde hart aanwakkeren tot levenslust als wapen tegen eenzaamheid.…