Netgedichten

netgedicht (nr. 32.128):

Cocon

Met z'n poten had de morgenspin
me in de nacht besprongen
met haar tranen ingesponnen
verstilde lijnen van geronnen
uren, verzonnen in krap gemeten
tijd,ongeduld bleef aan me kleven,
een keurslijf wat de toekomst bleef
verzuren waarin het bloed niet wilde
stromen om het gewicht te wegen,
verder dan de vaste pijn, verleidt
tot eerder gekozen doelen, verdriet
ontplooit in eerste voorjaarsregen,
schuilend in een cocon van onvermogen,
as van verlangen in kruiken aan de aarde
toevertrouwd, in de ochtend uitgestoten
hangen loten van ervaringen te drogen
in de lentezon om dan weer uit te lopen.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 24 april 2010

pebmartens

kpnmail.nl

Geplaatst in de categorie: filosofie

Kruiken

met ervaring

gevuld

2.0 met 6 stemmen

135

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Hans
Datum:: 27 april 2010; We trekken ons vaak terug in een cocon van het onvermogen, heel herkenbaar en prachtig verwoord, Paul

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 25 april 2010
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; De lenteregen brengt het water naar de bron, alwaar de loten wachten op de zon. Getroost, gesterkt kleurende een nieuwe morgen over een rag van spinsels heen. Wederom een prachtig diep schrijven!

Naam:: Fan
Datum:: 24 april 2010
Email:: Miss-650hotmail.com; Hoe inlevend en herkenbaar geschreven, heel mooi.

Naam:: Harry
Datum:: 24 april 2010
Email:: H.Abrahamshome.nl; Het onderwerp zelf verandert niet, maar de vorm zoals jij dit verwoordt is prachtig.

Naam:: Ilse
Datum:: 24 april 2010
Email:: Geduldpleskhome.nl; Weer een prachtig innerlijk gedicht, weer
met veel plezier gelezen.

Geef je reactie op deze inzending: