11028 resultaten.
Selfie Koningin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 zonnebril dragend
daaronder een grote glimlach
fleurig gekleed, ze was er altijd bij
iedere dag opende zij optimistisch
haar Facebook, ook de vele keren
dat zij moest voor onderzoek
het gevecht dat zij leveren moest
was intensief, knokken deed ze
en bleef altijd opgewekt
tot haar laatste bericht
over uitzaaiingen
die haar hebben genekt
lieve…
Afscheid van een Koningin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen
slingeren in de wind, dansend over regenbogen
die vertellen over een heel bijzonder kind
die in de nacht verdween
zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers
een ontwapende lach
zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen
van jongs af aan tekende zij haar eigen pad
door een land vol fantasieën, nam daarin…
Zij is niet meer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 718 bloemen zoeken geen vaas
kaarten behoeven geen brievenbus
zij zoeken ogen om de zorgvuldig
gekozen woorden te lezen
als uiting van, nu het nieuws
de wereld vindt en ongeloof
plaats maakt voor realiteit
ontsteekt men kaarsen
stroomt men samen al dan niet
met bloemen en of een kaart
alleen al, om even stil te staan
bij hetgeen dat waar…
lief kind
hartenkreet
3.0 met 39 stemmen 6.815 vanuit je bed kijk je naar water
de rivier met de aalscholver herinner je je later
je bent mijn lieve meisje met de mooie dromen,
mijn eigenwijsje, die de wormpjes die naar boven komen
bedekt met aarde, een heel zacht laagje
de noten raapt en drie er van bewaart en dan vraag je
hoe lang het duurt voordat het bomen zullen zijn
en hoeveel bomen…
Ik moest mijn lief
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 244 Ik moest aan jou denken lief
toen de trein allang was vertrokken
jouw geur mij nog omhelsde
Voeten vinden zonder aarzelen hun weg
Met jouw armen nog om mij heen
komt de nacht mij halen
warmte om mij heen
Ik moest mijn lief
Met mijn ogen dicht droom ik over morgen
jouw geur, jouw armen, jouw warmte
Met ogen open in het eenzame duister…
schaduw in de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 289 witte kat
starend
in de zwarte nacht
wit licht
donker silhouet
afgetekend
op de muur
twee katten
wit en zwart,
twee tegengestelden
nu staar ik terug
naar jou,
je brengt mij
rust en geluk
lieve ronkende
schaduw in de nacht...…
Met alle liefde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 201 verbonden middels de natuur
deelden wij de schoonheid
die op onze pad terecht kwam
met alle liefde
ook al is jouw lichtje nu gedoofd
zullen wij elkaar blijven ontmoeten
in een bloem, een vlinder, een bij
met alle liefde…
Mantel?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 Ik ween niet over wat
verloren is, nu haar
transparante adem op
de golven van de winden rust,
oprijst naast de leeuwerik
in een eindeloze klim naar
dat ene streepje licht,
stipje op de horizon
onttrokken aan de duisternis,
waarop ik ben gefixeerd
een tijdloze lampion
een aubade op de toekomst
zoals die zou moeten zijn, een…
De tortelduifjes.
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.187 Welke lieve tortelduifjes,
Rood van pootjes, blank van kuifjes;
Wonend onder d' eigen boom,
Drinkend aan de eigen stroom,
En op 't eigen dak gezeten.
Vliegen zie ik ze allebei,
Samen opstaan, slapen, eten,
Samen vrolijk met de mei.
'k Wilde de oorzaak daarvan weten,
Lieve moeder!
de moeder.
Wel, Cathrijn!…
Proeven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 681 Vanavond zal ik proeven
jouw huid op die van mij
mijn zinnen langs jouw zij
en stilaan meer behoeven.
Ons stoffelijke wezen
brengt dichter zo bijeen
wat heel was, lang voorheen;
geen tel is meer na deze.
En langzaam cel na cel
ga ik zo in op jou
en jij dan op in mij
met innig zielespel.…
boom
gedicht
3.0 met 112 stemmen 32.024 met mijn voeten in de aarde
en mijn armen wijd gespreid
voel ik mij een boom van waarde
een monument in eeuwigheid
met de vogels op mijn handen
en hun jongen op mijn kruin
groeit er mos tussen mijn tanden
ben ik het middelpunt van jouw tuin
met mijn vingers kromgetrokken
trotseer ik regen, wind en storm
blijf ik sterk en onverschrokken…
zieltogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.139 een mens zingt
zijn zwanenzang
rochelt, roffelt
het golft in hem
nog even
zich voortslepend
hoor, de voeten
van de dragers
de pendule slaat, luid
wat straks voor hem
het klokkengelui
niet meer telt
het rochelt, roffelt
golft in hem
zijn trommelaar
blijft aan zijn zij
het doodsfloers
hangt reeds
voor zijn ogen
vingers graaien…
oorlogspel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 397 bom, kogel
granaat
met kennis gemaakt
buitenkant
glanzend staal
binnen
satansgeest
speelbal
van de groten
aan de ronde tafel
werd besloten
in welk land
er wordt gespeeld
scherven
wat overblijft…
Droom verbaasde bomen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 173 Hij voelde zich een houthakker
in een land vol droom verbaasde bomen
liep hij met een bijl in zijn handen
om tot een oordeel snel te komen
maar geen boom in dit land beviel hem
geen beslissing kon hem bekoren
hij hoorde zijn hart, een lieve stem
zoveel natuur was er reeds verloren
totdat hij zag, een oude eik
stam zo dik, kon hij niet…
Sta stil en kijk
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 203 Ren niet weg,
Ontspan je spieren
In armen en benen,
Sla niet op de vlucht -
Vandaag hoef je geen
Kilometers te vreten,
Sta stil en kijk
Gewoon naar de lucht
Waar de zilveren tortel
Zich zachtjes wiegt
In de kruin van
Je eigen dennenboom
Zij gaat niet weg
Zo lang jij er bent
En in stilte naar haar kijkt,
Zij gaat niet weg…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Kortste nacht ?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 215 Ogen opslaan met een warm gezicht, van
vroege zon en zaligheid in het felle licht,
tramrails gillen zelfs door gesloten ramen,
de wekker is, zoals altijd, veel te vroeg,
wat de nacht ons gaf daarvoor behoeven we
ons niet te schamen, om op de langste dag en
in de kortste nacht onze zin bepalen is dan
genoeg, en te weten met de zomer voor de…
Drijvende wolken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 175 dag
gaan dreunende tonen
door de zware lucht
of maakt een snijdende flits
telkens weer in het heden
gewag van de dode tucht
ook zijn er zielen,
vele miljoenen in getal,
die lijden in de gedachten
van hen die overleven
de oude vijand is verdreven
doch in een andere gedaante
hebben we nooit echt lang
op een nieuw bebloed zwaard
behoeven…
't Groene wolkenlandschap
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 158 De hemelse engelen zijn de witte wolken moe
willen graag naar het groene landschap toe
maar de blauwe lucht laat hen niet los
laat staan vallen op het groene grasse mos
wel laat de lucht het landschap weerkaatsen
de engelen behoeven zich amper te verplaatsen
volle tevredenheid kenmerkt de groene wolk
met het hoge bezoek van het engelenvolk…
Herfstberk
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 801 Toen ik in de trein voorbij reed en je zag, tussen oorverdovend stil
geluid, de wind verlaten wit tussen de takken, zó breekbaar.
Je stam een zachte, zoete zuurstok, maar niemand proefde je; behalve ik –
ik heb jouw alleenzijn verbrand in de haard en
samen zitten kijken naar gezelligheid.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
nacht
gedicht
2.0 met 34 stemmen 19.480 Slapend lichaam van grond,
geurige lieve mandarijn,
hangend aan je gedroomde takje
in de nachtgaard.
Regen in juli,
liefde in woorden.
Je lichaam slaapt
als de schim van jonge bomen.
-------------------------------------
uit: 'Alle bundels gedichten', 1976.…
Jouw landschap
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 193 Het waren slechts vermoedens
die woekerden in dissonantie
toen je mij exploiteerde
ten behoeve van jouw gevoelens
kwam de horizon dichterbij
over het bospad aan de oevers
brachten blote burgers proviand
voor reuzen die nooit sliepen
in jouw vergeten niemandsland
ik was vrouw alleen in wildernis
van gemakzuchtige mannen
die zich verveelden…
Wat ben ik, dan een vogel
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.266 Wat ben ik, dan een vogel in de schemering?...
Ik ben verliefd, o mijne vriende', en, wen ik zing,
hoor ik de avond-dauw uit zware beuken leken
en, dof geplets, de rillend-diepe stilte breken;
en - 't is of mijn geluid in mijne kele breekt...
Ben ik bedroefd? - Hoor hoe een nachtegaalke spreekt
mistroostig en gerust, met droeve en staêge…
Mijn dag en was niet oud genoeg
poëzie
5.0 met 1 stemmen 809 Mijn dag en was niet oud genoeg,
mijn hart en was niet koud genoeg,
dat zwaar de vlijme twijfel-ploeg
mijn vree niet breke ...
Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd)
een vrouw, die, vreemder angst beklemd,
oneindig naait haar doden-hemd
steke bij steke.
En 'k naai mijn eigen weifel-kleed,
zorgvuldig zo't mijn vrezen sneed…
LIEFDE-ZANG
poëzie
4.0 met 2 stemmen 660 Zo gij - de luie laan der zomeren verlaten,
de kudden van uw lust naar laatre stal gemend,
en toé de vrede-deure' en stil het gierend blaten,
en 't zorgen voor het voer der morgenden geláten,
de diepre vreugde van de winter-landen kent;
zo gij geen liefde zoekt in strakke dag-gelaten,
en zelfs geen luistrend oor naar duistre nachten wendt…
DE DICHTER
poëzie
4.0 met 4 stemmen 435 Geen zomer-schaâuwe is schoon als 't beeld, in volle teilen,
der welv'ge melk die ront, van roerig licht ommaald.
Mijn schamel huis, waar zoel een geur van peren draalt,
weegt teerder in mijn schroom dan 't hele herfst-verwijlen.
En, waar van 't winter-dak een schone mane daalt,
'n weifelt ijl een hele lente in hare wijle,
o mijn…
terpentijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 de kunst draagt
stut gipst bouwt
boetseert ver daarbuiten
een andere tijd
ze kerft tekens in
het landschap buiten
haar oevers stelt ze
leken op de proef
kunsten ploeteren en
politoeren de verbeelding
van de de zin van een
terpentijn bestaan…
Ik wil het niet meer...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 694 om het even
zo duidelijk mogelijk tegen U te zeggen'
‘Lieve God… geef mij
uw dodelijkste bezit
wat mij
voor eeuwig laat verdwijnen’
‘Ik kan het zelf niet maken
verdriet blijft voor eeuwig
en ellende ook voor altijd
dus daarom is het beter
als U mij de hemel in leidt’…
zweven
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.063 ik fantaseer gezichten
in duizenden gedichten
en nooit gedachte dromen
ik kerf mijn gedachten
in zwoele zomernachten
en onbeschreven bomen
ik kleur mijn witte wangen
in rozerood verlangen
en net gemiste kansen
ik wens mijn lieve leven
in hemelsblauw te zweven
en eindeloos te dansen…