Alle inzendingen over opgeruimd

er is een rommelzolder in mijn huis ik deed net of deze niet bestond totdat de storm onverwachts de deur ontwrichtte en ik de rotzooi vond alle kamers zijn opgeruimd behalve deze het was me zeker te ver boven ik kwam er niet nu is het tijd en moet ik eraan geloven het is goed de trap erheen is eindeloos lang toch verzamel ik…

Dan keert hij schier het hoofd naar ruisend drankgelag uit het dorpscafé, sluipt voorbij naar dodenakker waar het graf van de jongen al jaren terug is opgeruimd. Deinend door zijn geschilderde woorden rijst de zucht uit borst naar Hem en Zijn moeder.…

De was moet gedaan, de vuilnis opgeruimd. Hè, bah, wie dit verzint! Ik doe maar mee. Al voor de koffie, maak ik dat klaar. Dan kan ik rustig zitten, gezellig bij elkaar. Een volle bak vanmorgen. iedereen is paraat. Even uit de sleur, eventjes wat anders, even buiten de deur.…

we zwaaiden waaiden geluk naar elkaar na met tranen lief afscheid te hebben genomen de plaatsjes in elkaars hart opgeruimd en klaar voor een eindeloos lang weer ontmoeten onze geheimpjes hebben wij gekoesterd en de nieuwigheidjes worden persoonlijk overgebracht niet zomaar als pakket bezorgd en uitgedeeld wij ervaren de kleine…

Zorgvuldig opgeruimd, Schoongemaakt, met Secure blik de ondergrond Aangebracht, strak wit, Egale laag die glimt Van trots, net als Ik die net deze Foutloos mooie Laag heb aangebracht, Zeer voldaan draai ik Me om, met een goed Gevoel om wat zojuist Is goed gegaan - Nog een keer draai Ik me om, om van Afstand goedkeurend…

De rommel van een ander opruimen, deed ik ook gewoon, tenslotte ben je huisvrouw en hou je van opgeruimd en schoon. Het leven van een huisvrouw is een ongeplaveid pad je loopt van voor naar achter om erachter te komen dat: je wat vergat.…

Een hond laat soms wat achter op de straat, zo’n fraaigedraaide drol, zeker en vast is dat dat een bron van ergernis en last is maar plasjes, ach, die doen toch weinig kwaad. Doch de gendarme beboet voortaan die beesten. Nu vraag ik u: wie zeikt hier nou het meeste ?…

Deze kleine greep uit de volledige voornemenlijst toont aan: de realiteitszin is opgeruimd afgeprijsd.…

Trotse stijle graven herinneren staand in een rij, opgeruimd om plaats te maken voor het nieuwe. Mijmerend roep ik zachte afscheidssvragen op. De akkergrond die wij mochten ploegen is leeg, afgerond is het menslijk zijn op deze wereld. Verlaten bergen doden de vruchten van de velden. Aan het eind van de dodengang staan graven.…

Betoverend schoon leek haar lach als ze opgeruimd de wereld inkeek In haar hart hing halfstok een vlag uiterlijk een blos en innerlijk bleek Vrolijk lachend, zowat heel de dag in die zo heerlijk warme zomerzon Ze weende waar niemand haar zag ’s nachts in bed, in haar nachtpon ’s Morgens, weer als bij toverslag ging ze giechelend op naar…

. - Al toon ik soms een blij gezicht, En opgeruimde zin, In 't binnenst van mijn boezem ligt Altijd nog de eerste min. Geen liefde is de eerste min gelijk, Hoe men ook de andre roem: Is 't lieflijkst waar deze aard mee prijk: Niet de eerste lentebloem?…

Het moet maar allemaal opgeruimd. Even een foto om op mijn hart te binden. Dan moet het maar over zijn. Ik moet nu zelf mijn weg maar vinden.…

Geen schijn taalt naar wat de wind bepaalt, opgeruimd door wijde adem verlaten schepen vol zwier de lange vlokkige pier. De windhandel ligt nooit stil. Karvelen laveren de hele dag over de kromme hemelsfeer, onbezorgd zonder om te keren. Ze stevenen wat en leggen de aarde plat neer.…

hemel terwijl warmte briesend het stof van de dag verwaait door blad en bloem van luisterrijk zomergroen waaruit liederen ritselen vliegen vogels en bijen een wolkje eerst alleen vormt zich tot menigte met donder en bliksem de lucht donkerend luisterend naar hun stem grommend en onheilspellend verheug ik op morgen als de hemel is opgeruimd…

moeite, maar toch steeds ze had hem al zo lang gemist in lief en leed en lijfelijkheid ze was manmoedig doorgegaan ze had de boel niet laten versloffen het grote lege huis, dagelijks schoon met schone bonen in de pan daar at ze weer 2 dagen van Maar ze vroeg zich steeds vaker af waarom niemand, bijna niemand zei: "Wat is je huis netjes opgeruimd…

Van die zooi, je kent het wel, die moet opgeruimd door dooi en zwabber.…

, het helpt geen zier Dat ik me overal druk om maak Vergalt alleen maar mijn plezier We krijgen allemaal te maken Met pijn, verlies, verdriet Maar de angst van tevoren Die wil ik liever niet Dus het gepieker in de vuilnisbak En de angst voor wat er mis kan gaan Ook die moet uit mijn hoofd Ik durf het echt wel aan Vandaag is alles opgeruimd…

De kinderen zijn de deur uit Kleinkinderen zijn er nog niet Mijn man en ik kunnen het nog prima vinden met elkander Soms vliegen de spetters van ons geluk nog door de slaapkamer Toch is het stil geworden in ons huis Is er geen rommel meer in de kamers Weinig reuring in de tent keuken schoon en opgeruimd Dan kijken wij elkander diep in…

Het was een makkie bij de levenseindekliniek het euthanasieverzoek werd direct ingewilligd ze zouden morgen langs komen om 12 uur exact dan zou ik uit mijn levenslijden verlost worden ondraaglijk lijden een heel lang leven lang aantoonbaar via christelijke hetero familie invoelbaar consulterend door artsen, psychologen Jean Fermate zou en…

de tuin van toen zie ik, waterton, mijn dikke buik en steeds weer mijn opgeruimde gezicht zelfs net na het bevallen, mijn kindje vol smeer liggend op buik nog aan streng, ze drinken mijn melk, veel liefde zie ik, een lachen, een samen zitten met boekjes, op bank die ik nog heb, en de plastieke teil waarin ik hen baadde nog steeds, wil…

gevonden als anderen nog bij de ingang stonden voor onze achterafopinie staan we pal wij zijn de mensen met gezond verstand naar wie veel te weinig wordt geluisterd die constant aan de TV zitten gekluisterd bij de tijd zijn is een teken aan de wand wij zijn het die altoos de doodstraf eisen voor moordenaars en andere criminelen stickers met “opgeruimd…

Sa, makkers, fris en opgeruimd, het glas aan uwe lippen! Die op zijn kamer koekeloert, En geestversnipp'rend dwaasheên snoert, drink' water als de kippen! Het pijpke dampt in monkelmond, En spreidt wellustig in het rond, studentikoze geuren! Die steeds aan perkamenten kluift, En perkamenten reuken snuift, krijgt perkamenten kleuren!…

Weg de grote oude zere bezem opgeruimd staat de herinnering inkoop antieke zilveren juwelen wie doet het erfgoed weg dat ging?…

Het huis is plots eenzaam zonder haar snelle pasjes het kamertje opgeruimd, geen spelletjes op de grond netjes op een rij hangen weer de pakjes en jasjes foto’s op de kast, toen ze vol energie was en gezond Weemoedig zit zij nu bij ‘t lege bedje in haar kamer en streelt liefdevol herinneringen van haar lieveling zij kan niet meer verder denken…

ventje van acht een knuffel naar boven werd gebracht het jochie wierp haar achteloos weg en klom snel weer naar beneden toen Beer haar zag: bliksemschicht liefde op het eerste gezicht ja, daar op die rommelzolder is hij compleet voor haar gezwicht Beer was sprakeloos en blij met het pluche aapje aan zijn zij en als de zolder niet is opgeruimd…

conversaties pletten zich met grotere aandrang tot moes in een hoek van het plafond en er wordt minder en minder gezeten, ingepakt links en opgeruimd rechts.…

aan hun lolly likken Zij kijken naar de lichtjes De ballen weerspiegelen hun gezichtjes Onder de boom liggen pakjes Met kerstkransjes aan de takjes In de lucht verschijnen witte vlokken En in de verte luiden de kerkklokken Op de ramen zitten bloemen Geluiden die uit de radio zoemen De mensen gaan eten En na uren te hebben gezeten Word er opgeruimd…

Gedreven zilvermeeuwen, kom maar met opgeheven hoofden terug, want jullie waren aan elkander gewaagd, een falende grensrechter maakte het desastreuze verschil, een nadelige futiliteit, de hyperbool mag weer worden doorgeprikt, de oranje rotzooi opgeruimd, het had ook andersom gekund, dat is de voetbalsport, hoe subliem ook de techniek, het blijft…

Ze is er altijd ietwat opgeruimd en monter. Ik zelf ben nooit verlaten, nee nooit verlaten. Omdat ik moeders heb voor me en ik voor hen. De nachten komen met raadselachtige ogenblikken. Waarin ik vlucht bij de moeders voor mij. Want we hebben moeders in de hemel, en moeders op het land en moeders in het water.…

waar we verder leerden kijken dan naar de waarden van dit kleine land zag als klein meisje kerken van binnen die me imponeerden (zo groot) talen die ik nog niet sprak mensen die ik nog moest leren kennen tranen die ik nog moest vergieten net als ieder ander toen de tijd er rijp voor was wat er aan vooraf ging: vorige week de kast weer opgeruimd…