inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.278):

Ieder jaar

tijd, voorbijgegaan voor je het weet
tijd is als je levensrefrein neuriën
zacht streel je over oude herinneringen
heel behoedzaam…weemoedig

we dansen nog steeds op lievelingsmuziek
romances, in dagen van weleer
nestelen zich tevreden in mijn ziel
rustiger en bewuster ga ik om met tijd

willekeurige beelden van jeugdherinneringen
de koepel in het plantsoen bijvoorbeeld
waar ik als klein meisje stond te zingen
waande me er een zangeres in de dop
het staat er nog steeds

alsof de tijd er stil is blijven staan

dankbaar en blij omkijkend naar een jeugd
waar met de hele familie gereisd werd
waar we verder leerden kijken dan naar de
waarden van dit kleine land

zag als klein meisje kerken van binnen die me
imponeerden (zo groot) talen die ik nog niet sprak
mensen die ik nog moest leren kennen
tranen die ik nog moest vergieten net als ieder
ander toen de tijd er rijp voor was

wat er aan vooraf ging:

vorige week de kast weer opgeruimd en ook deze keer
de meeste herinneringen weer afgestoft en opgeborgen
omdat het weggooien van sommige dingen als verraad
aan een mooie oude tijd zou zijn

zoals dat met opruimen ieder jaar opnieuw gaat


Zie ook: http://www.fairouz17.123website.nl

Schrijver: fairouz, 15 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 263

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
13 december 2014
Dit gedicht kopiër ik en plaats het in mijn vriendenbestand als dierbare herinnering aan een dichtvriendin.
Naam:
geeraardt
Datum:
18 oktober 2014
Herkenbaar, het moeilijk iets weg kunnen gooien. Wacht maar tot je een keer gaat verhuizen naar een kleiner huis, dan wordt je heel selectief...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)