Alle inzendingen over schier

Het rondhout wordt ontdaan van alle kwasten Zo nodig wordt het spint ook weggezaagd Dit ter voorkoming dat de prille maagd Zich zou vertillen aan te loden lasten Waardoor zij schier onnodig wordt geplaagd Vanwege takken met hun ruwe basten Of twijgen die haar beurtelings betasten Wat op de lange duur toch zeer mishaagt Maar knapen wel een…

Een kracht, die de zekere winnaar kan zijn in een schier ongelijke strijd tegen de open oren pijn. Hoe belangrijk kunnen die vertrouwelijke woorden zijn; die als balsem inwerken op wat de ziel reeds eerder verwondde.…

Wat me restte was nabijheid, angeliek en lieftallig als van Lippi, of eerder nog milde spot, schier onverteerbaar nu de balsemende herfst met vlugge poten al gauw zijn intrede zal doen. Ik weet nog van Siena's oude poorten, van de schaduw van een struise cypres. was het ooit beter kersen en dadels eten?…

zie ik in vage lijnen het ranke beeld van Ameland gelijdelijk aan verschijnen waar de tijd niet meer bestaat en ik alles kan vergeten de wereld even achter me laat en niets meer hoef te weten bedachtzaam dwaal ik door de bossen langs heidevelden naar de kust impressies die mijn geest verlossen van al hetgeen me verontrust waar een schier…

Nu hangt er mist over oktober en de bomen houden vooralsnog hun bladeren in hun kruin Jij bent er niet, je doet aan goede werken, ik ben schier vrijgezel en bak mijn dagen bruin.…

De weg is traag, schier oneindig onbestemd gebroken zijn hart, gescheurd zijn schamel hemd. Waartoe, waarom ? Hij slaat geen acht op het doorgeroeste ossenpaar dat de voren door het korenland al niet meer trekt. Moren en Arabieren zetten hun gezangen stop. Ontkooit de vleugels, draagt de duiven opwaarts naar het hof.…

de limo / uit leem geformeerd het hagelde twin towers osama bin laden pim en palestijnen dolfijntjes op het strand en steeds die verbazing: amos op schier!…

Een machtig mensenkind wiens inzet voor de Ander en voor de Maatschappij schier onnavolgbaar bleek. Geen cynicus, maar desondanks een rots, en schrander. O lof, steek op, van Tegelen tot Oterleek! Zijn korte leven lang verdedigde hij trouw de leer die in de goedheid van de mens geloofde. Niets dan goeds dus.…

schijnbaar onbekommerd wuiven windsels van dromen uren van de torenklok zo ook de gulden haan van elke tijd verlost zich zonder vroeg gekraai de hennen van het lijf houdt wegen wolken schier eindeloos elk pril licht of wind aan mijn zicht voorbij de morgen komt niet zeg je zoals de nacht niet was of eerder voor de maan geen avondvloed…

Een veldmuis van gevaar schier onbewust kwam uit haar hol om frisse lucht te happen en tevens om de weide rond te stappen want daartoe voelde zij een grote lust. Dan kon ze tegelijk wat warmte snappen; het land werd heerlijk door de zon gekust en zinderde van ingetogen rust, ze overwoog zelfs om een uil te knappen.…

Werkman we lopen het zandpad op de akker rechts, iets verder de bosrand de steen met namen een oude man met bloem vertelt van die avond, terwijl de vogels zongen en de vijand schier verlagen de tuin in voorjaarsgroen met geur van appelbloesem en sering -weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft hij geteld…

WERKMAN we lopen het zandpad op de akker rechts, iets verder de bosrand de steen met namen een oude man met bloem vertelt van die avond, terwijl vogels zongen en de vijand schier verslagen de tuin in voorjaarsgroen met geur van appelbloesem en sering -weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft hij geteld…

Het wordt nu tijd ons te bezinnen: De bossen kleuren dieper bruin en de lila herfstasters beginnen hun ijle bloemen in mijn tuin, Het wordt tijd om te bedenken: De zomer houdt niet eeuwig stand, die warmte gaf die ons zo wist te behagen, de mooie gouden dagen gaan nu vervagen en de herfst komt in fijne kleuren drenken alle bladeren in ons schiere…

Dit schier verborgen, tere gebeuren spreekt eeuwig over de almacht van de Heer. Hij mag heimelijk oordelen en keuren. Zijn schouwen en denken dalen zacht neer, gaan door de wereld als verstilde geuren, vaak door niemand begrepen: de grootste eer!…

Gouverneurs versus senatoren...het blijft een schier onoplosbaar probleem zolang de meerderheid in het Congres uit louter zelf- en machtbehoud blijft dwarsliggen... _______________________________ Hij handelde alleen, was solitair En zwijgzaam, was daar pispaal van de klas Dacht hij aan wraak zodra hij achttien was?…

Het scherm door stroomdraad en luchtwoorden geleid duidt alles aan wat wereld en mensheid in zich houden en geven deze nieuwste boodschapper van schier vergeten oudheid opduikende gebeurtenis en zegenrijke raadgeving wordt omkranst door lover van de Boom uit Edens hof waarvan de eerste mensen ondanks Gods verbod toch aten heerlijke…

De riemen knarsen in de dollen als hij naar mij roept: Ik ga naar Schier en oor daar tot het licht op het hoogste punt…

de zuiverheid fluistert dynamiek, de geest van alle kinderlijkheid op het schier eindeloze moment, dat de wind zijn zeilen zet De kleine mond, de grote bruine ogen lachende rondingen van zijn wangen, vertellen spontaniteit, en het ontembare fantasievermogen, het onbeperkt begrepen worden.. gekleurd als een zachtgetinte gloed..…

O plechtig plukte ik, schier van weelde aan 't wenen, Als uit een roos in Toverland, uw ring En uit die ring, door zomergloed beschenen, Straalt nu 't geluk, dat zoveel leed verving, Een atmosfeer van goudlicht rond mij henen: Uw liefde omringt mij als een toverkring.…

Een nieuwe weg, onbewust en schier eindeloos, die elk afzonderlijk samen koos. De verrassende afslag vanuit passie en lach, wandelden zij samen, dag na dag. Waarbij zij elkaar het intiemste schonken, hun kruispunt gekruist, in warmte beklonken. Elkaars uniek gelukmakende gelovige lach, onderweg naar een nieuwe, stralende dag.…

Schier geluidloos ruist er een zachte luchtstroom die mijn oor verrast. Ik volg, intuïtief, steeds raker, juister Mijn geest hanteert mijn handen als een kwast 't Is of een ver geruis mijn oren wast: een kabbelende beek, een licht gefluister bevrijdt me van een eeuwenoude last..…

Zij laat zich leiden naar het dromenland, schier ademloos, met vonklend oog en wangen, waarop de blos der rode rozen brandt. O zomerzon! o gloed der minnezangen! Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand. Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen, haar rode lippen op de rode band. O zag haar thans de dichter!…

De lucht is zwanger van een nieuw seizoen een geur waar alles mee lijkt aangeraakt Kwetterende rust - langs elke gracht Wat grauw was krijgt weer kleur, wat dor was groen Wat schier gestorven leek, gezond weer blaakt En geven lust in dat wat op mij wacht.…

weet u één goede reden niet voor amsterdammer te willen doorgaan is de pestvogel zijn naam komt er vandaan ooit kwam dit edele schone dier tam en vriendelijk schier onbekend uit siberië aangevlogen cirkelen rond de oude kerketoren de pest viel even later in duizenden lieten hun leven dominees met volle bak voor hun preken plaatsten bombycilla…

Vanuit een diep dal staar ik omhoog naar alle grauwe wolken voor de zon Een traan ontsnapt dan aan mijn oog bij ‘t openen van je kleine medaillon Tussen ‘t grijs glijdt een zonnestraal net of ze ontsnapt is aan ’t grote licht Het straaltje licht lijkt schier illegaal en is waarachtig exact op mij gericht Dan zie ik jouw lach in ’t medaillon…

En als zij straks elkander weer omarmen, Uitzinnig schier van vreugd, breekt plots haar oog En sterft zij, gans verzadigd, in zijn armen.…

De aardeling heeft aarde schier Te moederlijk verwend. De heiden leef zijn leven hier in schoonheid tot het end. De leeuwerik zingt van ’s ochtends vroeg. De hemel, waar hij vliegt, is hoog genoeg, is schoon genoeg. Elk’ and’re hemel liegt. Elk’ and’re hemel is een waan.…

Aan de oevers van Cape Cod melancholiek Zwaait Bas Jan af in zijn triptiek De levende have wier wuivend weesgegroet In zijn uppie voor de Zefier uitgaat De opgang tegemoet Schier Atlantisch overschrijdend document Waarvan elk zweemsel naderhand verstrooid Getuige de Guppy van zijn smartenman berooid Op de verstgelegen klippen van Aran…

Dan keert hij schier het hoofd naar ruisend drankgelag uit het dorpscafé, sluipt voorbij naar dodenakker waar het graf van de jongen al jaren terug is opgeruimd. Deinend door zijn geschilderde woorden rijst de zucht uit borst naar Hem en Zijn moeder.…

Men geeft een rondje, het eerste couplet van een schier eindeloze canon. Dan komen de zomerverhalen, eerst schoorvoetend, dan instemmend, finaal orkestraal. En terwijl binnen de uren verglijden in genoeglijke hilariteit, weeft buiten de herfst zijn web tussen de daken.…