Alle inzendingen over verdwaald OR liefde

"alles is liefde" ergens onderweg was het dat zij verdwaalde ze zocht een rustplaats vond die onder de brug waar het verkoelend aanvoelde het was zo warm dat er paardenbloemen tussen de stenen groeiden stil zat ze daar zo maar op de grond en dacht aan pluizenbollen die ze in haar jeugd met bolle wangen vol kinderlijk vertrouwen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Tussen de spijlen spiegeling van glas waarin jij staat vol in de zon je groet mijn spiegelbeeld en daarna mij jouw lach… verlegen zeg ik dag en droom mij verder weet nauwelijks nog waarheen…

Verdraaide tranen druppen omhoog naar mijn ogen de weg is kwijtgeraakt verloren vervaagd Zanikkende blikken kruisen mijn woorden dreinende kussen verstikken mijn licht onderdrukt verschrompeld verdwaald in het duister Alleen in de nacht van de dag zonder einde verdwenen de zin De logica is chaos…

Onwillige woorden schrijf ik die net niet zeggen wat ik denk teveel denk ik streep woorden in de strijd één woordje meer of minder raakt aan de essentie één verkeerde letter… weg woord ben de weg kwijt…

ijlings zoekend naar verloren voetstappen keert het tij zijn schaduwzijde terra kleurt rood als door de zon gekust wind doet wolken sluieren sneeuw bedekt meer, alles schijnt verdwaald balancerend op helder en grijs jij in het firmament lieflijkheid glimlacht je tegemoet, misère wordt bedekt door de dromerige mantel der vergetelheid…

Ze heeft het overwogen in mijn gedachten te verblijven, toch niet gezwicht of heb ik mij dat slechts verbeeld of voorgelogen, mijn leugen is verdwaald in het eerste morgenlicht.…

Zonder hen was ik nu niet wie ik ben, Dan was ik verdwaald in onmacht, hopeloos ver weg als sterren in de nacht. Nooit zal er een dag voorbij gaan, dat ik niet denk aan mijn familie, Bedankt..…

Dit is hoe ik de weg kwijtraak op een rechtlopend pad. Hoe het donker me verblindt door de lichtvoetigheid van mijn gedachten. Dit is hoe ik niet meer weet of gisteren al voorbij is of vandaag nog beginnen moet. Hoe het kloppen van mijn hart en het stromen van mijn bloed me misselijk maakt. Dit is hoe ik het spoor bijster ben sinds…

Op het strand van Scheveningen, zit ik in de lentezon te soezen. De zee en de meeuwen zijn er weer. Zomaar ben ik hier zoek geraakt. In de nabije verte, hoor een jongetje snikken, Hij is zijn moeder even kwijt. Dat kleine mannetje, dat ben ik. Zestig jaren zijn nooit vergleden. Ik zoek in mijn herinneringen, en vind mijn moeder terug.…

je gunde mij die reis door mijn gedachten ze zochten zelf hun plek daar waar geheimen wonen in zoete bosbesblauwe kinderbomen in late zomerzon de liefde verdwaald en teruggebracht tot stilgezet, maar gulzig groen liet jij me schrijven tot gedichten herhalen tot geloven toe met keer op keer doordachte woorden…

Het gaat niet meer de relatie onderhouden onmacht verwondt het hart de liefde verstomd door online afwijzing echt contact ongewenst Angst, projectie en koppigheid staat tussen hen in verdwaald in emoties op een eenrichtingsweg Liever ontlopen dan voelen wat de aangedane pijn van emotionele schade het lichaam vertellen wil…

met alle pijn in mijn hart laat ik jou met rust maar ik weet dat ook jij gekweld wordt door liefde die wij niet verbinden met alle strijd in mij laat ik jou gaan en ik voel dat je huilt, bezijden je trots, dat wij elkaar niet vinden de wind is verdwaald weet geen richting meer de zon stuwt haar licht vergeefs in donk're tijden de…

Vlinders achterna in het lentebos ik ben verdwaald…

en ziel kregen met liefde als gift…

Tijdens een winterstille februarinacht verbleef ik in de liefdesdroom van jouw door tederheid ontwikkelde oase je sprak over genegenheid alsof je de nevel uit een zoete droom beschreef ik voorvoelde dat mijn hersenschimmen soms verdwaalden ergens boven jouw graf omringde de mistdroom de hortensia alles wat de liefde aan stilte…

Niet verloren Maar verdwaald In spoor van eigen stappen Zie geen boom Laat staan een bos Men is daar aan het kappen Niet verloren Wel verdwaald Op grond waar eerst Het pad was Ik loop rechtdoor Maar zie geen spoor Verlangzaam toch Mijn pas...…

ik verdwaalde toen iemand een ladder voor het raam van vroeger zette de zee werd donker en de kou sneed als een schaar door mijn lijf ik verdwaalde toen ik naar de lege hemel keek en liedjes van lange regens hoorde ik dacht aan verdwenen dagen de ladder kon me gestolen worden…

de zuidwester blaast een verdwaald kastanjeblad naar de wintermaan…

Op zoek naar mijn God In het land van oneindig Verdwaald in zijn wegen Verward door de nacht Op zoek naar het lot Stil en soms eenzaam Te moe en te kwetsbaar Beperkt in mijn kracht Op zoek naar mijn dromen Mijn passie, mijn pijn Vertrouwen, verlangen Mijn ik om te zijn Mijn God, geef mij de liefde Laat me vrij, laat me gaan…

ik praat van jou al zeg ik dode woorden zoek in schimmen van verboden lijven restanten van jouw liefde die mij ooit behoorden ik wieg dan verstarde gedachten om verdwaald gevoel, doorheen wel duizend nachten, in teder maanlicht te verzachten wacht op mij als de dag begint te dagen stil zal ik dan zijn als jouw blik mij…

Als ik in een diepe slaap ben kom je in mijn dromen voorbij dan ben ik jouw grootste fan de enige die ik adoreer ben jij Elke dag wil ik jou voelen mijn armen zoeken naar jou vlinders die overal krioelen tranengeluk wat ik over hou Als ik in jouw ogen kijk ben ik in niemandsland verdwaald verslaafd en nuchter tegelijk heb jij mijn liefde…

Op zoek naar mijn God In het land van oneindig Verdwaald in Zijn wegen Verward door de nacht Op zoek naar het lot Stil en soms eenzaam Te moe en te kwetsbaar Beperkt in mijn kracht Op zoek naar mijn dromen Mijn passie, mijn pijn Vertrouwen, verlangen Mijn 'ik' om te zijn Mijn God, geef mij Liefde Laat me vrij, laat me…

was je maar dichter in mij verder dan alles in mij verder verdwaald in mij zomaar hier dichter bij mij…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…

Ik ben verliefd spul en vergeet uit te stappen – verdwaald in haar geur.…

Is er een tijd, een moment Dat plots alles anders is Kan zijn, ontstaan Dat liefde zich Openbaart aan mensen Die ooit elders waren In het firmament Die hun tweeling ziel ontmoeten Herkenning, vertrouwen Verbaasd en verwonderd zijn Er is veel mogelijk En onmogelijk duurt langer Eeuw na eeuw schijnen wij te zoeken Rusteloos en verdwaald…

De wereld is van de Sanseveria maanlicht over verdwaalde stad jij bent het fraaie droomgezicht nabij het naaktstrand van de blote ziel er is onvoorwaardelijke groei achter jouw schuilend duin klinkt het droomlied van de liefde jij bent adem van mijn fantasie kamerplant in een hotel eerste kus op het gelaat tongen van dames groeien…

Liefde is de kracht van het leven De kracht,kracht om te genezen Soms is het stralende kracht Uit de hemelse macht Soms ook zoete om jou te wijzen En je in je eer te prijzen Alles komt er op neer Dat je keer op keer Die kracht in je neerdaalt Zonder dat de warmte verdwaald Ja de kracht des leven Is wat ieder wordt gegeven Het…