Alle inzendingen over verplaatst

de juiste strofen waarvan ik de inhoud nog niet zie mij op de private tekst verlaat, het ene verdicht een ander toe in de maat- en meetlint van de poëzie, fluitend riet herschikt zich in de wind het vergrootoog van een aangeboren verdriet, steeds verder, weerkaatst in de microscoop van mijn dyslexie die mijn grootwaarheidszin verplaatst…

Zo drijft mijn vers in mij, zelf deel van God En iets, dat met verstand en weten spot, Verbergt zich in kunst’ge doorschijnendheid; En wie het leest, voelt, voor het ogenblik Verplaatst, buiten de grenzen van zijn Ik, Trillen ‘t mysterie van zijn eeuwigheid.…

Orde ons gebroken mijn tijd verplaatst. Verhalen zullen anders klinken maar niet zo Guinnevere en Lancelot. Wij zijn stervenden, ons verleden dicht geen grote mensen. Verlaat het bed en kijk niet om, kijk niet om naar onverleden. Ruimte blijft nu over, hoe groot de plek die open ligt.…

Twee minuten, een trompet blaast uit, Zwijgen verplaatst zich van rij naar rij, Vogels vullen het verdwenen geluid. Dan leggen kinderen grote kransen bij, Het Wilhelmus klinkt ineens erg luid, In de verte raast een motor voorbij.…

Niet als een fata morgana, een wind die waait en verdwijnt, de tijd verplaatst, maar verandert nooit vereeuwiging. Goden of geen goden, zie ons verlangen naar eenwording in geest en lichaam, al lijkt versmelting onvolmaakt, bemerk de edelste vrucht op aarde.…

Op haar tenen schrijdt zij door een hemelsblauwe zaal bijna glijdend door de lucht geleid verplaatst de sleep van haar japon Japanse zijde weinig stof van de zalmgekleurde vloer wit rijstpapier zeeft zonlicht weerspiegelt op haar schoon gelaat de ogen jadegroen bewogen welgevormde kleine neus omlijnen lippen hagelwitte tanden dromen…

Ik zag vanmorgen de gestalte van de opgestane Heer in wat we lazen en in wat we hoorden de nieuwe Adam heeft mijn ziel geraakt mijn leven tot die nieuwe mens gemaakt toen ik me in de omstanders verplaatste hun blijdschap en verwondering me eigen maakte, de rennende discipel hijgde hoorbaar in mijn oor.…

Amper laat het dakraam licht door of het met de geest iets heeft beklonken overeenkomt met mijn streek en sfeer van: steek het licht maar op in boerendonkerheid de tijd speelt mee dat kleuren zijn verworpen na de schemer van het Drentse avondrood alsof het groen pigment zich heeft verplaatst niet zo zeer rondom de dooie dood en dis van meelderige…

Hij komt weer binnen en verplaatst zijn schoenen. Is hij die lieve man die met de kinderen praat. Kan deze nieuwe wijk een nest tegen de wereld. Hij zwemt zijn grenzeloze ogen in en uit. Op een ochtend als de wereld overloopt, dat hij dan de ramen openzet, hij neemt zijn buks en schiet alle bloemen bij de buren alle dood.…

Stel wij zijn allemaal reïncarnaties -dit lichaam nu heeft 'n eeuwenoude ziel die zich verplaatst door alle generaties- maar ons geheugen werd gewist, 't verviel..…

Week, tot mijn bot geen spierkracht verplaatst nog jouw beeld van bureau zonder pijn Week, door jouw gift alleen de knop bloeit volop jouw geur duidt het fragment haar, contouren haar woord geprijsd door, het venster vol passie ingelijst nu haar geschrift het inkt over het beeld vloeit zie ik haar traan zonder pijn…

de inhoud waarvan ik de essentie nog niet doorzie, te veel op de private tekst verlaat, het ene verdicht de ander toe in de maat- en meetlint van de poëzie, fluitend riet herschikt zich in de wind als vergrootglas van een aangeboren verdriet, steeds verder en verbaasd, de scoop van een aangeboren dyslexie die de waarheidszin verplaatst…

op haar tenen schrijdt zij door een hemelsblauwe zaal bijna glijdend door de lucht geleidt verplaatst de sleep van haar japon Japanse zijde een weinig stof van de zalmgekleurde marmervloer lieflijk geel van glas in lood zeeft zonlicht dat weerspiegelt op haar schoon gelaat amandelogen die door jadegroen zijn aangedaan en welgevormde…

De dagen die nimmer worden vergeten; waarop de angst zich verplaatst naar het andere doel; waarop een scoringskans zich opnieuw voordoet aan de betere zijde van je gevoel. De dagen waarop men het zich kan permitteren eens lekker uit het dak te gaan, omdat de beoogde doelen goed marcheren, die hun eigen goede richtingen zijn uitgegaan.…

Als een muur van staal en stof verplaatsten zich de tanks vanaf de grens het land in dat de Yanks wel eens bevrijden zouden van de dictatuur. Het ging heel vlug. ‘t Verzet was kort van duur. Een enkele Irakees schoot terug, maar zwenks maaide een tankkanon hem neer. Allengs werd alles kalm en doods. Hun laatste uur. Bagdad in brand.…

Liefelijk neem je mijn handen in je schoot Ze willen niet meer weg, ze willen blijven Ze verlangen naar je aanraking, keer op keer Vijlend laten ze hun vibratie achter De groeven verdwijnen Mijn oppervlakte wordt glad Geboend door mooie handen Gepolijst met gevoel Glimmend, glanzend, spiegelend De groeven zijn niet verdwenen slechts verplaatst…

De boom der eed'le drank verplaatst zijn voet, dankzij mild heersend apostelverstand. De stam boort door Europa's sterke grond diepe wortels, bestendig als zuiver goud, ofschoon ze vaak hevig worden gewond. De vruchten voeren het levende hout, trots zware beproeving, heel de wereld rond, takken houden bloeikracht, worden nooit oud.…

stamp tegen mijn rupsenhuid van ijzer, door schors van de seizoenen dichtgesnoerd waarin de wereld zich telkens openvouwt waaruit mijn naam en ikzelf vervreemd gebleven zijn laat de zon weer geboren worden in het januarilicht schreeuw me los, verlos me als een vlinder in haar ongebroken vlucht de wind onvermoeibaar z’n adem verplaatst…

Het verplaatst in mij een innerlijk bang. Het leidt mij af van de maten die ik tel. Zwierig zwaai ik vooruit op de tonen van een muzikaal spel, dat mij redt uit de diepten van een innerlijke hel. Mijn gedachtenstroom wordt tot een woordenbrij. Mijn hartslag meldt een zwaar getij. Mijn lichaam is een kegel in een winter's spel.…

In juni wordt geklaagd in vele woningen: Dat schot dat door de lat werd teruggekaatst... Die goal in eigen doel was mooi geplaatst... Wie lachen wil wordt dan verwacht in Groningen Eerst moet je 's nachts voor kaartjes in de rij Nu komt de show op zich daar ook nog bij!…

directiebrief definitief bij ouders belandt: keuze voor het rechte pad papieren schoolgang kenmerkt ups en downs in onderwijzersopleiding prioriteit voor biljart boven religie leraar rijdt piëteitloos over verloren schooltas van hé die was toch ziek in Winschoter Langestraat vernederd later in hogere klas geen verbetering docentenhekel scholing verplaatst…

dromen uit de kussens het onderlaken strijk ik glad de ramen open, uitgeslapen ruikt het buiten schijnt de zon en dampt de aarde, scharrelen de vogels op het groen gazon en in de bomen heerst een drukte van belang, er wordt gebouwd, geschikt, gevormd, gestreden: de beste plek, terwijl ernaast de graafmachine rammelt, graaft de zware klei verplaatst…

't bijzondere is dat je kunt vliegen als je dat wilt gewoon of eigenlijk niet gewoon er is die wind als een adem die adem als een wind uit een ver en warm land hij tilt je op, neemt je mee en je vaart door hemelen de bergen kunnen niet blijven staan ze worden verplaatst sommige verdwijnen in de zee onder je je vliegt…

Dat de onwerkelijke waarheid zich slechts dan maar wel had verplaatst. De oorlog moesten zij doen.…

Eerst was ik de klok kwijt nu de snel tikkende tijd mijn waarheid is seconden vlugger dat is waarom ik gedachten mijd hij hing toch op een zichtbare plek toen was er nog tijd voor een vaste stek alles verplaatst zich in mijn leven eigenlijk moet ik er de brui aan geven maar ho, ga eens even terug in de tijd denk aan de wereld die constant…

Er ligt in mijn huis een strekkende meter Die ik Jeffrey genoemd heb Het is bij mijn weten de enkele strekkende meter naar een oom vernoemd Ik heb hem niet gedoopt en nooit een achternaam gegeven Jeffrey verplaatst zich heel de dag doorheen de kamer Ligt soms naast de boeken Als een ring rond mijn borst Nabijheid te zoeken Jeffrey…

“Collega, graag jouw mening; de mitose op deze stemband, dat enorm gezwel, da’s een poliep, naar ik veronderstel. Kun jij het eens zijn met die diagnose ?” “Het lijkt erop, maar volgens mij althans is dat ding geen poliep hoor, dat ís Frans”.…

Zoals de zwoele kalme zee haar golven verplaatst Zo wil ik dat mijn ritmische bewegingen tegen jou aan In je deinende borsten worden weerkaatst Je gehijg als windvlagen langs mijn haren Je gekreun als golven die tegen rotsen opbreken Mijn handen die jouw lichaam bevaren Langzaam voelen wij een storm opsteken De golven worden groter, ruwer…

daar waar ik mij laatst verplaatste per spoor liep het oneindige landschap tot aan de horizon door de lange greppels die het weiland spleten deden mij denken aan ravijnen in een woeste bergketen daar waar ik een boer op een tractor had bemerkt die fluitend het luie land bewerkt deden twee schimmen mij verbazen wat is het? wat is het?…

vooruit te willen kijken Verbaasd kijk ik nu achteruit Ik deel het eerste met mijn dochter Nooit wilde ze achterop de fiets Altijd in het stoeltje gezicht naar voren Het achterop stoeltje dat was maar niets Zelfs onze hond wil naast of voorop op de fiets Zit hij in zijn mand achterop dan kijkt hij Onder mijn oksel door naar voor Door verplaatst…