Alle inzendingen over we kwamen toch uit h

De L van LHBTQ "opzij" De H voor hem en haar, maar niet voor mij De B voor m en v - mij iets te vrij De T gesplitst in niet-hij of niet-zij De Q voor generlei en allerlei De I voor Ik zoals in Gorters Mei De Plus voor wat nog meer ter tafel komt Als 't Zelf in bed maar niet wordt uitgegomd…

De spanning bouwden we op Samen Minnen en plussen De weerstand werd overwonnen Samen Verzinnen en sussen De ontlading kwam onverwacht Samen Beminnen en kussen De stroom kwam op gang Samen Waren we ons eigen licht…

laten wij ze voor altijd blijven noemen de namen van hen wiens levens abrupt, werden afgekapt het lezen van gaat met horten en stoten men schiet vol, even maar soms voegt iemand iets toe: ‘mijn moeder’ of ‘broer’ zij dragen nog altijd de littekens van deze geschiedenis mee in hun hart…

Moeders omhelzing, onze reizen als gezin we leken wel zigeuners altijd op pad hecht en warm een clan ik hou van het leven en heb (h)eerlijke relaties gekend omdat het me zo geleerd is bij tegenslagen kon ik altijd rekenen op mijn familie. beschamend hoe vanzelfsprekend ik dat vond. pas je op jezelf!…

Zingen we zus? Zingen we zo? Zingen we ‘oe’? Zingen we ‘oo’? Staan er twee o’s met h erna, dan doen we ‘oe’. Geen geoha! Hélène Qu’est-ce qui t’amène, ma chère Hélène, dans ce cahier Clairefontaine ? Tu viens chanter un cantilène ? Wat brengt jou, mijn beste/lieve Hélène (Heleen, Ellen) in dit Clairefontainecahier?…

De ochtenden lichten al Dit is het verwachtingsvolle jaargetijde Waarin ik haar de eerste lentedag begroette Ook toen scheen de zon, een zoele wind Over een moeder en haar kind En het ruiste van een zacht verlangen Alleen was het toen vroeger voorjaar En blijer (Tegengedicht op 'Herfst' van H. Marsman)…

Zelfs als richting tot in puntjes wordt aangegeven in deze tijd van Dwaalsporen, zijn er slechts enkele die zelf De leiding nemen middels H E T V O O R T O U W . . . . . . .…

De afrekenaar Heer H. bijnaam 'De Neus' Wie dacht aan een monster had het geheel mis Artsen ontdekten hoe teerhartig hij is Humorvol hangt nu boven zijn bed:'De Kneus' Sneu is het wel, doe je aan Gebod noch God Wordt je haast toch afgerekend, door het lot…

Ik loop Sophie H tegen ‘t lijf Ze lacht breeduit naar mij Haar oorbellen schitteren Naast de mondhoeken van Haar brede sensuele mond Van mijn stuk gebracht Vraag ik: Poets je lang Sophie Ze lacht: Kwik kwaak kwak Dat is nog langer dan ik dacht…

De vader van Joran van der Sloot is dood Zijn laatste uur en bal zijn nu geslagen En Peter R. kan vader niet meer bevragen Wat Joran deed met zijn beschonken speelgenoot Zal Petrus H. als hij zijn toegangsvragen stelt Wel eerlijk antwoord krijgen als hij zijn oordeel velt?…

's morgens bij het ontwaken is er altijd wel ergens geraas van autowegen treinen in de verte het tumult van lawaaiige krantenjongens rumoer van schoolgaande kinderen en dan zijn er ook nog van die testen je weet wel de zogenaamde open (h)oordagen nou laat maar zitten denk ik dan...…

Coma was ceremonieel protocolleerde zonder enige waarschuwing vooraf Gestokte adem uiteindelijk dan toch gedefibrilleerd De koning spinde daarop garen dat van lieverlee werd ingezet Natuurlijk niet het garen, maar de prik die voor verstomming heeft gezorgd…

(voor H. Manna) Velen gingen je voor waren gemangeld in de ketenen van gereformeerde kwellingen en wetten die niets met liefde te maken hebben. Mijn vader was een gereformeerde dominee en vervloekt nu zijn verleden en dwaalteksten!…

Niet dat we onsterfelijk waren, maar we voelden ons nog zo jong. Zo...lichtvoetig. Dat het leek alsof de tijd geen vat op ons leek te hebben. Maar de kalender houdt zich voor niemand verborgen. Bij haar viel er iedere dag een blad af, die er bij ons bij kwam. Langzaam kwamen we tot rijping. En nog weer later tot inzicht.…

te H. noem, soms lieve H. te C.…

Europa walgt van Wilders’ Polensite en onze naam ligt eveneens te grabbel door Ruttes treurige tv-gebabbel Tegenover Wilders is hij ultralight Ach Mark, geef tegengas, daar word je flink van Voor één keer moet je kijken naar H. Brinkman…

Echte huiselijk rust is als een mooie kust om veilig aan te landen even niets om handen het vuur dat je blust het kind dat je sust de vrouw die je geloofd het minnen steeds beloofd dus op 't werk al snel wegdromen van 't straks (h)eerlijk thuiskomen…

Als alle mensen samen kwamen Werden we dan allen één? Bestonden er dan geen eenzamen Of voelden we ons nog steeds alleen?…

we zaten binnen en we hadden het over voetbal, het weer, IS was toch allemaal wat stonden we buiten te roken kwam er een leuke vrouw voorbij hadden we het ook even over haar en over de onmogelijkheid van haat…

De persoon verkiest te zwijgen, waarop het jochie vraagt: bent U ook misschien doof meneer, dat zou wel erg zijn, U moet namelijk weten, we zitten in de trein. Stilte.…

die Romeinen hebben ondoordacht onze letters vastgebonden op een extra extra large alfa-bed ze liggen onderkoeld vervreemd en wezens-eenzaam naast elkaar H I  J is de enige met samenhang maar dan nog is hij alleen want Z ligt veel te ver hij droomt van haar voortdurend…

wij gaan lichtvoetig door het wervelend stof rondom ons het zomerend lover van struiken en bomen de heldere zang van vogels verdoken in het geurend groen de tijd l........k oo....n....e pt...i.........n ....h ........d achter ons aan…

Met Willem H. in de gevangenis, Start wéér een zaak vol criminele heren, Want welke boef liet wie nou liquideren? Iets waar Justitie jaren zoet mee is. Nee, laat maar lopen, geef ze maar geen straf: Dan maken ze elkaar vanzelf wel af.…

We gaan jong dood, dus laten we genieten.…

Uiteindelijk, daar sta je Woorden niet genoeg Want ik weet je gaat daar ga je En je weet dat je me zag Je warmte, het was de nacht Kreeg me niet, je gaf En nu- ik heb je lief, Ik zie jou meer dan ooit Straal je warmte, verlangen En het opent niet, Het dooit Je werd eerst lauw nu ben je kou En ik zocht niet naar de ware maar…

Terughalen van de jeugd, is herhalen van (h)eerlijke dwaasheden. Eenzaam zijn is stilte in ons waarin de stromen tot stilstand komen. We denken dat we meester zijn over de gaard, maar niet over eigen aard.…

De banken raken niet zo snel gestresst Ze zouden tegen terugval goed bestand zijn Het stressproofst zouden zelfs die van ons land zijn Dit bleek laatst uit een Europese test Bij 't lezen van de uitslag stond ik paf Zo'n test is toch een zegen achteraf…

Er kwam groen en geel, blauw en paars, rood en grijs zwart en oker, er kwamen wolken, volken, er kwam meer steeds maar meer er ontstonden steden, landen de aarde was een feit Het grote niets was voor altijd zoek, zeg maar kwijt en met de volken kregen we ziektes, oorlogen, narigheid en liefde we kregen van alles wat na dat grote niets, maar:…

we waren ook niet bang voor de dood die kwam zoals de nacht kwam in stilte met voor iedere geboorte een oude brief van een kind dat niet lang had te leven het ontroerde mij, dat barmhartige zwijgen het was alsof de stilte voor nieuwe meeldraden zorgde terwijl de oude wonden riepen om vers zout.…

jullie kwamen en namen meer dan je deel en nu ik iets terug eis zeg je dat ik steel jullie kwamen en namen zelfs ons met je mee zo ver weg van huis naar ver overzee en nu we uit ons zelf uit vrije wil komen is er niemand die staat te wachten om ons te verwelkomen jullie kwamen en namen wat goed leek werd gehaald en er moest door…