Alle inzendingen

Mijn leraar Duits, die kon geen orde houden, De man stond stijf van spanning en van stress. Het was een feestje op de HBS, Steeds weer als wij het klaslokaal verbouwden. Nog haarscherp zie ik voor me hoe dat was: Het was verdomd gezellig in de klas.…

Het is aan u, het is aan mij, het is aan ons maar de rechtbank heeft gesproken Het is niet zomaar een uitspraak van de koude Groningse grond De burgemeester heeft gemasturbeerd in een lichte zichtbare openbare ruimte Hij wordt gestraft met 250 euro boete dat was niet de bedoeling van hem Hij wilde alleen betrapt worden Hij is een pure…

De wapenlobby heeft het uitstekend gedaan De EU gooit er 800 miljard extra tegenaan Geen rechter die de productie verbiedt Het stikstofdossier telt kennelijk niet Geen woningen, wel granaten Het verkeerde doen, het goede laten Begint het bij u niet te dagen? 3 jaar strijd en Ukraine is nog niet verslagen Geharde Wagner huurlingen zijn gesneuveld…

Een jonge en eigenzinnige poëet uit Berg-en-Dal maakt haiku's aan een bijzonder hoog toerental, drie-regelig ? heeft echt geen zin ! en die 5-7-5 lettergrepen ? evenmin ! en de natuurervaring ? steek die waar de zon nooit schijnen zal ! ...…

Capri-Sun in de bonus Halen dus…

Wij, het Dichtersvolk des Vaderlands, hangen aan de bierkaai van uw lippen Erasmiaans desidereert de lof der zotheid in uw laus stultitiae waarin de dubio van moria ook resideert in zijn utopia Wij, de lezers van de pennetwisten verwijlen ogenrollend ten toernooie waar woordenridders zich niet laten kisten en breekt hun lans, gaan zij…

Overschie Met je hoge brug Abtsweg West Sidelinge en Kleinpolderplein Overschie hoe zou je over honderd jaar zijn Overschie Met je Burgemeester Bauwmannlaan Een komen van mensen en gaan Overschie zal altijd blijven bestaan Overschie zal nooit verloren gaan Overschie dorp in een stad Maar wel 1 zo mooi als een schat…

Je zei: "Mijn liefde is te groot, te wijd, te diep, te ongeremd." Maar liefde die zich zo verspreidt, verwaait als as in harde wind. Je kwam thuis met een nieuwe naam, een tweede schaduw aan je zij. En wij, het huis, de tijd, de rust, werden plots te krap voor mij. De muren hoorden wat je fluisterde, hoe je haar liefhad, mij nog steeds…

Wolken drijven traag molenwieken slaan de tijd stilte in het groen De polder strekt zich uit onder een hemel van vloeibaar licht, waar beekjes meanderen door het uitgestrekte grasland. Windmolens spreiden hun armen terwijl koeien grazen in de adem van de eeuwige bries. Langs wilgen slingeren paden door het land waar het water de horizon…

Het reusachtige, tropische eiland heeft in zijn hart eenzame poolstreken. Over dit sneeuw- en ijsrijk verstreken vele eeuwen, door eerbied en vrees omrand. Papoea's der bergen hadden die vijand, vol dreigend wit, vaak van ver bekeken, bleven veilig in de groene omstreken van Woondal, geklater aan de waterkant. De hoge toppen zenden hun vrieslucht…

Er bestaan geen voor- tekens als je goed oplet -- waarvandaan je kijkt.…

het enige foutje in de schepping was de mens gods wens om de wereld in snelle ontwikkeling een boost te geven was het goed beter best principe waarbij geld en macht wederzijds uitwisselbaar zijn goedkeuring kreeg in deze wedijverwereld er is alleen plaats voor het beste ego en samen is onbestaanbaar omdat de dood…

Is dit genoeg; een stuk of wat gedichten, voor de rechtvaardiging van een bestaan In ‘t slecht vervullen van onnoozle plichten Om den te karigen broode allengs verdaan? En hierom zijn der op een doel gerichten bevredigende dagen mij ontgaan; Hierom blijft mij slechts zelf en lot betichten in ‘t zicht van ‘t eind der onherkeerbre baan. van…

Zoals het lijden niet is te Vermijden, het is gegeven, zo voel Ik een verdriet dat als een spoel uit Een machine in mij losschiet: ik dacht Nooit aan de weg, ik dacht aan het doel. Als ik trappenhuizen van flatgebouwen Zag, die als verlichte ritsen in een Onzichtbare jas gestoken stonden In de nacht, dan waren het ritsen die Ik opentrok. Ik…

Wie hier verdwaalt zoekt tevergeefs een steunpunt. Het water lokt tot verdrinken. Dagen nu al dwaal ik langs het water. Waar zal ik belanden? Ik zie geen overkant. Als het water wegtrekt zie ik sporen van leven: wier, mosselschelpen, gruis.…

Ik doe niet mee aan dat enorm geklaag, En heb geen zin om constant angst te zaaien. Mijn tuintje staat toch niet in lichterlaaie? Ik zeg: de wereld lacht mij toe vandaag! Als tegenwicht voor het militarisme, Bekeer ik me voor nu tot het Gijpisme.…

een kloof dichten is iets anders dan een gedicht schrijven beide gevallen zijn niet geheel zonder risico bij de één moet je waakzaam zijn voor een val terwijl je bij het andere onderwerp verdacht moet zijn om niet alsnog op je bek te gaan omdat ook kritiek nog wel eens meedogenloos kan zijn...…

Nu ga je alleen op reis Naar het eeuwige paradijs Waarom er zijn nog zoveel vragen In Overschie werdt je begraven We hebben afscheid van je moeten nemen Maar we moeten verder in het heden Ik schreeuw je naam keer op keer Maar je lichaam wilde niet meer Voor altijd in de gedachten Maar niets zal het verdriet verzachten…

boven stroomden de wolken over alles wat mooi en droevig was het leek een dag als alle andere beneden in een stille straat liep een ingekeerde man in het zwarte licht van zijn droom een droom zonder lichaam zonder woorden op weg naar het gevecht er hing een geur van het einde boven stroomden de wolken over alles wat mooi en droevig…

De schemer valt gelijk een oordeel, zwaar en kil over het land, waar elk in schaduwen gebogen 't stilzwijgend wachten voelt als schuld, een wil verstard in't juk van tijden lang vervlogen. Een uitgedoofde nacht, geboeid in schaamtevolle kluisters, waar geen genade daalt, geen zachte waard, waar hoop tot rouw verzwindt in laatste fluisters en…

Half wakker drijf ik uit in mijn bewustzijn, drijf -- ik in mijn lichaam.…

Trump heeft niet zoveel op met recht en rede Dus is de hulp vanuit de States gestopt Zodat Europa zelf z'n boontjes dopt En Oekraïne instemt met zijn "Vrede" Hij voert de druk op tot Zelensky zwicht Het land wordt niet meer in- maar opgelicht…

Komt vrienden en vriendinnen in den ronde van vlaanderen van wevelgem tot gent van bastenaken luik tot bastenaken en dan weer van bastogne terug naar liège opdat ge in het vroege voorjaar went dat tussen brugge wevelgem en gent niets nieuws onder de zon is - doch in 't hart van belgenland waar gans het peloton met waaiers kampt: een westerse…

wij hopten van bloem tot bloem lieten hun mooie harten leeglopen in zoet bedwelmende geuren en kleuren wij dronken schoonheid in werden samen een in zinnen zo dat opgwonden blaadjes geexalteerd wuifden in het voorjaarsfestijn dat wij deze dagen vierden met de wind die onze namen riep voor een kleine presentatie met bijen en vliegen…

Je krijgt het niet cadeau het is niet vanzelfsprekend je mag blij zijn in het land waar je woont, waar dit niet bestaat waar we niet hoeven te lijden onder ellende en we ver weg zijn van die absurde oorlog klanken laten we de vaandel omhoog hijsen en schreeuwen voor vrijheid steek het vuur aan en sta op voor vrijheid Laat niemand ons…

toen was er nog niets slechts donkere leegte zonder licht noch iets in omvangrijke dichtheid geen sterren, geen aarde geen leven en tijd eindeloze leegte zonder honger of strijd een vonk van bestaan was nimmer uitgedoofd uit een andere dimensie werd het zaad geroofd de knal kwam onverwacht heeft licht terug gebracht in een dans…

God, onze Heer, Gij zijt de Heer der Heren. Gij draagt de wereld op uw hand; lacht ge op een volk, het bloeit in roem en ere, keert Gij uw blikken, 't stort in 't zand! God, onze Heer, gij loecht weleer op Vlaanderen; toen was het machtig, schoon en fier; kluister en juk, het sloeg ze ruw aan spaandren: "Vrijheid en Neering!" klonk het…

Ik ben een Nederlandse Turkse Moslim Laat ze maar over mijn geloof praten Als ze dat niet kunnen laten Ik word een Nederlandse Turkse Moslim genoemd In de Turkse gemeenschap ben ik ook beroemd Ik ben een Nederlandse Turkse Moslim Voel me soms levensmoe Maar dan denk ik aan mijn geloof Want voor mijn dood moet ik naar Mekka toe…

Geen geld. Geen vuur. Geen speed. Geen krant. Geen wonder. Geen weed. Geen brood. Geen tijd. Geen weet. Geen klote. Geen donder. Geen reet.…

zelfs aan zicht onttrokken bereikt eenzelfde zon aller huid lichtelijk tastbaar te weten van ruimte in de zin van elk woord een oceaan te overbruggen als het kind in mei…