1423 resultaten.
Hofvijver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
176 Het water van de vijver, glad als ijs
Weerkaatst blijmoedig weelderige wanden
Van hoogbejaarde dommelende panden
De vensters geven geen geheimen prijs
Het zonlicht tart dit stadse paradijs
Waar mist en luwte immer samenspanden
Kastanjes langs de oevers knarsetanden
Hun schaduwen gehuld in stemmig grijs
De vijver geeft aan stemmen geen gehoor…
dan uit het niets
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
119 zomaar het gevoel ontvangen
van gemis, de uitkijktoren van vrede
het bouwwerk van Babel, weten dat de hoogte
het werkelijke leven ontwijkt
laat september, de zomerschermen wijken
voor de wallen van herfst, mijn hart wil schreien, doch
nu mijn twijfel zich ontfermt over bijbelse
vaardigheden voel ik ruimte
het hoofd vol stemmen wordt lichtelijk…
Denk mijn ziel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
151 De middernachtelijke dromen
over vagevuur en hemel
naast eeuwig branden
in het helse martelvuur
Rust mijn ziel
er zijn geen andere goden
dan de stemmen
in je eigen hoofd
Dat stemmetje dat zegt:
je zou beter moeten weten
je hebt toch een geweten
om gewoon te kiezen
tussen goed en kwaad
zonder schuld, boete,
overgave, beschikking,…
Hoe is het om nu te leven
gedicht
4.0 met 7 stemmen
3.614 De stem die vasthoudt aan de melodie terwijl de andere stemmen zich daaromheen vlechten.…
Lichtjesavond (1)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
295 ‘t Was lichtjesavond op de Ommering
Een koor zong in een zaal een zeemanslied
Totaal niet passend bij rouw en verdriet
De stemmen, hoewel mooi, puur pijniging
Gelukkig zorgden fakkel, kaars en gel
Voor passend eerbetoon, serene rust
Ik werd me van een gitarist bewust
Die zachtjes hallelujah zong, dat wel
Ik hoorde harten breken om me heen…
Plagen blijft knagen haten nog veel meer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
62 kom kwijl de woorden
van de witte boorden
rijg ze aan elkaar 't is
maar voor
even morgen
zullen we ze niet lezen
er niet voor
beven in dit
vergankelijke leven
maar zingen
van leven
gewijd aan God
luisteren naar
de stemmen
en naar elkaar
dat wat de
wereld niet kan verstaan
zal menigeen
hun vrolijkheid
beklemmen
soms gaat het…
doof en blinder dan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
357 stemmen zeggen niets
spreken zonder zin
naar smeken hoef
ik niet te luisteren
onderhuids het fluisteren
het raakt me niet
de vragen in een stem
breken kan ik
met een glimlach
weer vergeten
dans de stilte
van ieder uur muziek
minutenlang tot solo
ogen strijken langs
ik ken geen blikken
van nog weten
ben ze snel vergeten
ze…
Orange the world
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
111 kleur de wereld oranje
als stil maar schreeuwend protest
gericht tegen geweld
dat meisjes en vrouwen ervaren
in schaduw verborgen
hun stemmen vaak zacht
vertellen zij het wrede verhaal
Van hun stille tragedie
Oranje
de kleur van kracht en verzet
voor meisjes en vrouwen die strijden
voor een veilig bestaan
laat dromen werkelijkheid…
Stembusvee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
59 Het is vandaag een mer à boire
je ne sais pas, je ne sais quoi
wat ik vanmorgen kiezen moet
dat weet ik nou nog niet
Toujours la même, la même histoire
't Is weer hetzelfde lied,
ik weet dat ik wel stemmen moet
maar wilders wordt het niet!
................................................................…
Zeg, liefken, heugt
poëzie
3.0 met 35 stemmen
6.922 Maar zeg, waarom
Bleef immer stom
De stemme van uw harte,
Daar toch uw mond
Wel toontjens vond
Om 't zangertjen te tarten?…
Het eigendom
poëzie
3.0 met 3 stemmen
614 Aan hen, die in hun harte koestren
Een sprankje van het heilig vuur,
En die de stemmen horen kunnen,
De duizend stemmen der natuur.
Zij is 't die soms met vurige tinten,
Bij windrig weer het westen verft,
En die de pareldauw doet beven,
Aan 't spinnewebje in de herfst.…
Groene Ogen
poëzie
4.0 met 2 stemmen
665 Des dages, door 't woelige leven,
En ook in de stille nacht,
Klinkt immer en immer en immer
Een stemme zoo heimlijk en zacht.
Zo heimlijk en zacht is die stemme;
Toch bruisen mijn zinnen en bloed;
Zo week is de blik dezer ogen;
Toch brandt hij met zengende gloed.…
Die stem van die verte.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
401 So's temend geprewel van stille gebede
kom stemme van ver, waar die awend-rood kwijn,
waar die rande in sterwende glanse verdwijn
en 'n nagalm nog sleep van d' skeidend verlede,
- so's klagte vergete, maar klagend tevrede.…
Stille tocht
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen
788 Stille tocht
Lange rijen mensen
Wachten op elkaar
Stilzwijgen
Zachte stemmen
Klinken door de stilte
In de stille tocht
Stille tocht
Het moet gedaan worden
Gewoon omdat het moet
Het kan niet anders
Er is een medemens overleden
Die optrad tegen zinloos geweld
In deze wereld met zero tolerantie
Stille tocht
Lopend samen hand in hand…
Tussen Tigris en Eufraat
netgedicht
2.0 met 12 stemmen
602 Tussen Tigris en Eufraat
heerst de haat
maar bloeien de rozen niet
vandaag zeker niet
wel is de kleur al rood
verspreid
wel ruikt het rood naar dood
door vuur
en vallen de tranen
op de zwarte aarde
die millenia lang
de mensheid baarde
nu krijsen stemmen fel
het verscheurd gemoed
en de rozen bloeden wel
en kleuren rivieren rood
in de…
De tafel
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen
922 Ooit een van de stemmen zal zeggen
"Die is oud geworden".
Zoals een ieder die kennis draagt,
te veel en te vaak kraakt.
Daar ligt hij.
Poten de stand van satellieten volgend.
Nooit geschilderde buik en schroeven
verbaasd kijkend
hoe de wereld,daadwerkelijk,
ondersteboven is gebonden.…
De droom van Auschwitz
netgedicht
4.0 met 18 stemmen
936 De treinen zijn lang weggerot
toch rijden zij nog elke nacht
hun gruwelritten naar de dood
Het schrille kermen van de remmen
de stemmen, och…, ze zijn verstomd
maar klagen luidkeels nog hun nood
De barakken staan verlaten
muren uitgemergeld overeind
diep in geleden pijn gestoken
De ovenpijpen zijn kapot
als rook in dromen opgegaan
van…
In lyrische extase
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
102 ik voelde klanken
op de weg
een stuk klavier
speelde chaos
van papier
zonder schrift
in dissonanten
naderde apocalyps
met af en toe een
hemels intermezzo
tussen treden
die ik heb gemist
wanklank bleek
al lang refrein in
dreunende verwarring
het tekstuele werd gerapt
in stroboscopisch licht op
een magisch virtuele set
stemmen…
Verkiezingen II
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
652 Gelukkig, en dat maak me weer wat blij:
al dat geleuter is straks weer voorbij,
heel eventjes nog en dan gaan we stemmen.
Alleen, al dat gezwam, vergeef me 't woord,
waar denk ik iedereen zich toch aan stoort,
kan, vrees ik, straks de opkomst weleens remmen!…
het oude pad
netgedicht
3.0 met 18 stemmen
386 in de avond als het duister de bomen verdicht
lopen wij weer het oude pad dat wij liefhebben
altijd weer naar het terug van weleer
de stilstaande maan boven het water
dan zijn de woorden gezegd en is de stilte verstijfd
in een zilverblanke kuil waterdruppen druppen
het licht vast onder de bomen en wij
wij staan te luisteren naar de stemmen…
Twee zonnen
gedicht
3.0 met 47 stemmen
17.319 Ik sta bij een uitsnede
van donker water en later ben ik bij de boten
met zeilen wit zo licht als opgeluchte stemmen
en tussen de schaterende meeuwen weleens opgetogen.
Maar in de ring die ik kreeg sta ik scheef
naast een datum. En ik zie hem in de verte
gaan, met een zon. Slordig herhaald in het raam.
Hij noemde me Bloem.…
Bruisend juichten
netgedicht
4.0 met 65 stemmen
53 je map met
liedjes en melodietjes
komt wat minder
op tafel de laatste tijd
het lijkt of er daarvoor
geen rust meer overblijft
als jij vroeger ging
neuriën en bladeren
konden wij aan je
handen en ogen al
zien waar jij zou gaan
stoppen en lachen
dan keek jij de kring
eens taxerend rond
hoe de stemmen
zouden klinken als de
eerste…
praten doen ze toch
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
1.049 laat de anderen toch praten; hun stemmen glanzen
als melkschuim; zij stelen woorden uit bermen
gooien die hoog in de lucht; wij echter lachen
er zullen redenen zijn waarom zwaluwen
niet liegen en waarom de geur van jou niet vervliegt
ik kan ze jou niet vertellen
net zo min ik weet of de wind een begin heeft
en de zachtste streling gemeend…
Waanzin
poëzie
3.0 met 16 stemmen
2.457 Er is een luide suizing in mijn oor,
Waar alle stemmen effen in vervloeien,
Tot klanken, schoon als bloemen, open bloeien,
En met een schok is ’t dat ‘k u noemen hoor.
Dit is beminnens waanzin, zeer gevreesd,
Wijl niemand uit haar weerloosheid geneest,
Of van haar laten wil, dan om te sterven.
Daar is geen leven buiten uw verband.…
Meer tussen hemel en aarde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
367 Paranormaal alternatief
trommelgeroffel wierook
brandende kaarsen
bevangen in een atmosfeer
van mompelende stemmen
heden verleden en toekomst
een niet te beschrijven gevoel
denderend door hoofd
stromend door aderen
ze lopen ze slenteren
ze ademen in
mensen zoveel mensen
tarot reiki kaarten aura
was en spiritueel tekenen
massages en diversiteiten…
vergankelijkheid 2
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
478 glorie, gezuiverd
in de mond van het leven
't ligt
er aan banden
in de palmen van de tijd
vergankelijkheid
het is een fluisteren
op de lijn waar een mens niet gaan kan
't is
als het blootvoets breken
van het barre metaal daar
ginds, houdt iets de adem in
in die verre woestijn
het stof kleed er zich op
met een wind
van uitgevlakte stemmen…
MIJN GEHEUGEN
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
487 Links bij mijn oor
is het warm en nat
mijn oog dwaalt af
valt bij mij weg
het asfalt glimt mij tegen
storm en regen
zijn tot zegen
ik ben op weg
rondkijkend zie ik boeken
kaften op een rij
gelezen en vergeten
was het heg noch steg
luisterend eerst links dan rechts
hoorde ik weer stemmen
doof zijn, niet begrepen
weer iets weg…
Hoor het koor!
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
568 We zingen in
en stralen uit
wat ons ten diepste vult,
de lofzang houdt ons gaande,
vol eerbied leven wij ons in,
stemmen vloeien samen.
Psalmen spreken
door aloude woorden
dragen heden en verleden.…
Gewoonte ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
142 Schuchter bewoon ik de
verlaten vlakten, er is niet
meer te verlangen, ook niets
meer te verwachten, dit
niemandsland kan ik niet ruilen,
voetstappen hangen als gedempte
geluiden in de mist, onbekende
stemmen van vroeger vrienden
dringen tot mij door, waarom
zou ik antwoorden om met hen
weer te huilen of te vrezen boven
houten kisten…
Waar vissen zwemmen als verborgen diamanten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
460 Ergens diep binnenin
sterft een oude wereld
waar wijzers van de tijd
de wetten van geleende jaren slaan
Laat mij bij jouw weelderige zachtheid
knielen in een donkere hemel
voorbij echoënde stemmen
in een versteende zee zonder ziel
waar vissen zwemmen als verborgen diamanten…