Alle inzendingen over wijzen

van base tot loog en alle metalen tijd etaleerde pipet en petrischaal in het donkere lab waar licht valse info gaf de stoffige receptuur voor een veelheid van elixers bedekte een hele boekenwand in chaos geordend zacht klonk borrelende muziek uit vele kolven waarbij groen in mistige spiralen de blauwe volgden de steen der wijze…

'k Mag mezelf helaas niet prijzen als muziek-deskundig man 'k Ben een vriend van schone wijzen maar ik weet er niet veel van.…

Bijna haalt de tijd mij in zijn wijzers wijzen mij mijn kronkelende levenspad laten mij dagelijks wandelen over vele, ongelijke paden Met vallen en opstaan geleefd en veel geleerd het immer willen delen van liefde en leven tikt mijn tijd voorbij Drie, zes, negen, twaalf komt nader en nader de slinger van dagen gaat steeds sneller en…

Als de wijzen uit de aarde vallen en uit het rijzen van de avond, als de kleuren zijdend grijzen wanneer het licht al talend daalt, dan stijgt de diepste cello-snaar door het herenhuis.…

oud in jaren jong van geest zit jij daar als de wijze uil met ogen sprankelend nog van het doorleefd ervaren wat onderweg naar morgen echt het allerbelangrijkst is die knipoog of dat belletje dat briefje of lieve berichtje dat jou telkens weten laat dat jij meer nog dan de jaren gevierd bent om wie jij bent door de mensen om jou heen…

Wanneer ik dood ben, lief, en iemand zegt, Dat ik zo niets was, dan zult Gij oprijzen, Hem op dees allerlaatste bladen wijzen, En zeggen: "Hij was groot!…

achteloos woel ik het zand wil de kleuren vragen welke voeten zij ooit hebben gedragen in de losheid van de wind opent glimlach donkere ogen met een heldere herkenningsblik traditioneel zijn woorden al geteld maar met het lichte loken komt er weer spanning in het veld cultuurgebaren wijzen wegen die voor mij onzichtbaar zijn voel handen…

zijn vreemde transfers zo zonder materie alleen de gedachte is al snel genoeg om onopvallend meteen ter plaatse te zijn als een geur de wereld voorbij in kleur niet gebonden aan seizoenen delen zonder bezitten genieten van schoonheid opzij mijn woorden beperken jouw ervaren duiden op bindingen die niet meer bestaan maar mijn aards wijzen…

we moeten rellen dwingen schallen schreeuwen gillen huilen roepen zeuren schelden zeiken poepen rammen sluipen wijzen knallen samen spannen kijven lallen schuimen ruimen klagen coupen draaien dreigen treffen troepen vuilen bekken kwellen gallen tieren mieren plagen slachten schillen schoppen raken schaden ploegen plaggen bluffen blaten…

Mix de bestanddelen op een rustige en verstandige wijze door elkaar. Doe dit met zachte hand, neem hier ruimschoots de tijd voor. Volg hierbij vooral je gevoel en wees niet bevreesd Schenk nu het resultaat in ruime mate aan een ieder die je kent. Herhaal dit regelmatig, indien mogelijk dagelijks, je zult versteld staan van het effect!…

Uur-werken maken wij, maar ’t is geen wederga: Daar is er geen van all' dat zo vast wijze en sla.…

Zijn engel was gevonden Staand blijvend door hun liefde Door duister en door licht gewaad Versmolten zij hun zielen Tederheid tot dageraad De toekomst een waar paradijs Vlijt neer als warme deken Handen verstrengeld als hun bloed In ‘t kind dat is neergestreken Hun liefde zal voor eeuwig zijn Hun levens nooit gescheiden Kleine broer, wijze…

De mensen doen wijze verhalen, Niets begrijp ik van hun gepraat. Tussen anderen en mij zie ik stralen De bekoring van je gelaat. En wil ik boeken lezen, Ik weet niet wat er in staat. Tussen mij en het boek komt gerezen De bekoring van je gelaat. O mijn hart, met dat wilde gehamer, Dat mijn leven te pletter slaat!…

ze zingen liedjes in de nacht geven een teken af en toe een lach en nieuwe kracht er lopen geesten op mijn pad draaien aan mijn fantasie gek zot tot de laatste dag ze praten soms in mijn aanwezigheid nooit afwezig tot de laatste stand van water tot aan het beloofde land er spoken geesten op de weg nooit verloren in het slecht altijd wijzen…

Die door eigen zonden vergallen, de wijze werking van Uw leer. Verwachten kan ik niet Uw gena. Want als ik aan mijn zonden denk weet ik precies weer waar ik sta. Toch , door Uw groot geschenk, Weet ik Heer, aan U verbonden, dat verwachting er niet toe doet. Dat wij door kruis ongeschonden rein en vrij zijn in Uw bloed.…

De geuren en van linden en van coniferen Verblijden andermaal het ongeschonden hart, Dat, door een lange tijd van lijden en ontberen, Op juiste wijze werd veredeld en gehard.…

Wordt bereisd door wijzen die weten, die kennen. Eindigheid van het zijn en van onze taak…

Het kind, de kribbe de wijzen uit het Oosten vielen in het niet. Ik keek naar buiten. Nergens scheen de ster. Je stem leek ver, je las de oude woorden. En ik vreesde met grote vreze. Vanwege. ---------------------- uit: 'Aambeeld', 1998.…

De gekromde vingers van zijn hand die zwart – wit wijzen, nooit vragen het lichaam dat wegbuigt de keurig gepoetste bruine schoenen alleen zijn pak is grijs. Hij is niet groot, de oude man maar de stem is scherp, als de vouwen in zijn broek snijdende woorden gaan levenslang mee maar hij slaapt goed, en hij eet goed.…

de sporen zij kunnen ons volgen vogels fluiten u kunt ze horen Om te kunnen overleven moeten wij delen kunnen geven in`t veld lessen verdwijnen nooit zijn alleen in het onderbewustzijn gegooid de rijmers rijmen door u kunt ze horen ze zijn niet echt dood Over dit leven kunnen wij niet twisten het zijn de dwazen met hun listen de wijzen…

Het prachtige voornemen om voort te gaan op de wijze, smalle weg van God, schenkt moed aan hetgeen opleeft in 's mensen gemoed, schone schittering voor het aardse bestaan. Steeds beter de Blijde Boodschap verastaan bij wat het denken of voelen uitbroedt, is tijdens levenswandel een sterke voet.…

(Nooit meer slapen) De portier is een invalide* Ik de persoon die nooit meer sliep Terwijl 't kompas maar vals bleef wijzen Beefde de aarde De portier, inmiddels gestorven Ik de persoon die g'woon goed slaapt Hoewel muggen maar bleven steken Zag ik reeds waarde De portier, tijd terug, begraven Wij, mensen die overleven Allemaal keren…

niet ontevreden morde Over het klerikale goud met macht Na ’t aardse tranendal wachtte de pracht Of Hel waar Lucifer het vuur opporde Nu weet ik er zijn vele werkelijkheden Op slechts één ademtocht bij ons vandaan Ik kan ze echter niet direct aanschouwen Zoveel verfijnder dan het grove heden De wezens daar zijn zeer met ons begaan Soms wijzen…

Ik zong er een incantatie om haar door deze daad terug naar hier te roepen voor wat wijze raad. En zij verscheen aan mij, lijkbleek in het duister, ze keek me doordringend aan en zei toen: ‘Luister, je bent nu even oud als ik was toen ik het leven liet, daarom: leef, lijd en heb lief, verspil de je gegeven dagen niet!’…

Weinig lukt het nu te schrijven op een verantwoorde wijze, dat woorden klaar en helder, ijkpunt van de taal, vrij kunnen ademen, uit de kraamkamer van de cultuur, lokmiddel van elk gedicht, maar deuren op een kier, slaan ook dicht.…

Ik zag een groot houten beeld van een juffrouw, die mij op vrome, Indiase wijze groette. Menista Adalah, meen ik. Ook zag ik een beeldig schilderij. Maar helemaal aan de achterkant van die winkel zag ik twee grote kooien met drie eekhoorns erin, die van gekte alsmaar razendsnel heen en weer vlogen.…

Een literair huwelijk op betonnen wijze opgericht om de grootsheid eenmaal andermaal te bewijzen, terwijl geen enkele bewoner van die opgerezen eerbewijzen hoogstwaarschijnlijk ooit een gedicht van Leo heeft gelezen, laat staan van Georgine.…

, loopt op alle dagen In haar geval bepaald geen welbehagen Een keizerlijke volkstelling eist namen Een straffe wind staat op verlichte ruiten Maria kan nu elk moment bevallen Het zal geschieden in een van de stallen De herbergiers sluiten haar immers buiten Nog even en de engelen gaan zingen Nog even en de herders zullen schrikken De wijzen…

gemakkelijk leven (vissen springen in mijn pan ..de katoen staat hoog ..te bloeien in de zomer) Ik droom mijzelf in Amerika Schijnwerpers wachten op mij Ze volgen en bewonderen mij waar ik kom, in lichte hallen en schone straten geurend van wolken jasmijn en lieve mannen die buigen voor mijn analyse (ik spreek lichtvoetig ..met grote wijze…

het is de ochtend die na lange nachtelijke uren klaarheid brengt het dorp en het land weer mooier maakt de vrijheid schenkt waardoor een heerlijk hogelijk geluk het zijn de laatste sprokkels jeugd ze leven in mijn hoofd ze jagen door de dagen en mijn bloed kent nog geen pijn er is de eerste koffie en het honingbrood de wijze raad van Spinvis…