Alle inzendingen over liefde

wanneer het blad verkleurt een einde maakt aan uren onwetend wanneer de winter komt het slissend likken van golven tot stilte maant wanneer een sneeuwjacht het vuur dooft en de laatste schaduw van een lange zomer verdwijnt in een stilgevallen zee verwarmen wij elkaar tot de levenloze souvenirs te gronde gaan en jij weer bloemen spreekt…

Ze hield haar hoofd graag warm en droeg daarom een wollen muts die niet alleen haar twijfels maar ook haar mooie haar verborg. Zo fietste ze langs hagen en door mistige velden haast in trance hervond ze haar cadans Zo heerste ze en wekte mijn verlangen, ze wist me steeds te vinden waar ik me ook verschans. Wanneer ik slapeloos te bed lig…

Verfijnde wijn met een klinkende naam gerijpt onder de zonovergoten wolken och pittige geur sprankelende warmte robijnrood gekleurd van uitgelezen aloude wijngaarden ‘t zoete licht van glanzende serafijnen schommelt in ‘t kristal verwarmt in ‘t diepe dal waar zij aan de groeve opgesteld haar portret schilderde…

Op zee in schomlend schuitje, Zo rank gelijk een zwaan, Zou met een schalk-zoet bruidje Ik willen gaan. Geen bries, die ook maar even De zilverspiegel brak; Hoe zou ons bootje zweven Op 't glazen vlak! Hoe zou het golfje kabblen Met murmelziek gesus! Hoe spottend zou het babblen Bij elke kus! En wen wij minnensmoede…

De vrouw die in mij woont kijkt uit het raam van een stil huis en laaft zich aan de fado de weemoed van de cello het vuur van de gitaar de waaierende zang minstens één vergeefse liefde kent ze, een val die haar deed wankelen en misschien een vijand in haar vlees mooier is ze dan haar leven zachter haar strelen dan haar handen dieper…

'Lang en gelukkig' staat er op De Muur tegenover mijn thuis, Berlijn is mijn Berlijn Maar toch blader ik in een reisblad, de zee wenkt, de bergen roepen echo's Actie! Actie! Een man lacht me toe We zijn engelen, ik geef hem mijn angst, leen hem mijn kamer Ik moet gaan, weg van alleen, meer zijn dan mijn werk, iemand trouw beloven…

Jij. Je kwam van ver. Want jij zocht mij. Toen kwam je heel dichtbij. Jij. Je bent gebleven. Mijn hele leven. Vol van geluk, voor jou en mij. Jij. Jouw leven nam een eind. Verder nog bij mij vandaan. Alleen liet je mij. Jij. Jij hield van Gods belofte. Je gaf die ook aan mij. De hoop op eeuwig leven. Die belofte maakt me blij…

laat mij proberen van een voorjaar te schrijven dat langzaam ontwaakt en je wijst mij de kleuren die de ochtend brengt de geuren mengt van herboren tijd laat mij proberen van een zomer te schrijven die ons leidt ver voorbij de bemodderde paden van het gevlei waar verdwaalde nomaden van de nacht verblijven laat mij proberen van een herfst…

Als we dan toch die kant op lopen toch die kant op gaan Laat ons dan niet langer stilstaan en samen oversteken Als we toch die kant op lopen toch die kant op gaan Dan kan het toch geen kwaad om onderweg elkaar te dragen elkaars tranen te verdragen en kom geef me je hand Want als we samen oversteken samen naar de overkant om nooit…

Blijf, ik beloof niets, maar blijf, blijf vannacht bij mij -- bij mijn liefdespijn.…

Misschien zijn mijn woorden Als blokken ijs in de winter Bevroren water in een teil Maar ze zullen smelten voor de zon Van jouw liefde die komt als de lente En geeft kleur aan ontluikend blad Tooit tuin en veld met bloemengeur Wolken in blauw met zilver omvat Vergeet dan mijn woorden Als ijsblokken zo koud Ze zijn in jouw liefde gesmolten…

Vlinders in de buik Liggen zwaar op de maag Het valt niet mee Verliefd te zijn Als vegetariër…

Ik zag ze wel komen, je ratten van honger en razernij. Nu je schip ten langen leste langszij ligt en je koorden en lijnen zijn aangebeten is de lucht nauwelijks te harden.. Met mijn arendsoog monster ik je lichaam dat uitgezakt is en gebruikt, nu nog koud en verlaten op het koedek maar later brandend zal behagen wanneer de poolnacht…

Fietsen wachten voor de brug school en regen walkman the police this car is warm and dry Ik wist dit wordt een lange dag stapte af Vroeger visten wij hier Was je graag alleen De zonden moesten nog komen Kant nog niet gekozen de contemplatie kwam het water leek onschuldig nog voor niemand bang Opstaan doorgaan doorfietsen je kwam…

Je blies donderwolken en waaide de warmte weg, je waaide weg Ik droom jou veilig in mijn liefde onder watervallen van geluk Ik droom en droom en droom nog een keer maar het blijft sneeuwen Is er een jas tegen de kou? Is er een jas met dikke zakken? Is er een jas warm genoeg? Kom in mijn armen, ik tover wat je wenst, alles kan Trek…

Alles wat ik jou vertelde Over mij en mijn verleden Woorden die in mij opwelden Weet geen andere vrouw Dat weten wij Alleen Wat ik je vanavond zei Houdt niets anders in Dan met je willen Samenzijn Samen zijn Bij jou Alleen…

En weet je wat het raarste is je praat je hebt weer zin achterop de fiets Pap weet je wat het raarste is terug van dansen lichten zien zichzelf niet kleine filosoof Weg weer in gedachten En weet je wat het raarste is achterop de fiets dat de regen ook koud wordt want water kan niks weten Denk je dat het winter wordt Achterop…

Ik voel Een sterk Verlangen Jij maakt Veel los In mij Ik voel Een sterk Verlangen Naar jou Hier heel Dichtbij Mij Ik voel een Sterk verlangen Het laat Me niet Meer los Ik voel Een sterk Verlangen Wil jij Ook dicht Bij mij…

Ik zing Regelmatig Met jou Online via Een app Je raakt me Met je stem Met je ogen Met je Verschijning Jij woont Aan de andere Kant van De wereld Jij Met wie Ik zing Je raakt me Ik vind Je zo mooi En bijzonder Jij Mooi mens Aan de andere kant Van de wereld Ik lijk Wel verliefd…

Laat me verdwijnen onder je vleugels in een slaap van ongerepte warmte Laat me verdwijnen in de slagen tegen mijn borst Laat me onder je vleugels in de engte van een zware herinnering naast je verdwaalde voeten Laat me verdwijnen als mijzelf…

eerst nog trok zij zich stiekem terug om zekerheid stilletje voor zichzelf het plastic van het pakket openend dat de toekomst voorspellen moet zou ze het zijn en zou het er wezen het wachten duurt monsterlijk lang minuten zijn eerder dagen dan uren haar adem ingehouden stokt de tijd als hoop en verwachting wakkeren in wat de boodschap haar…

Zingen Laat Mij voelen Zingen met jou Brengt me Dichterbij Brengt me Dichter Bij mij…

Toen het nachtelijk stil zacht zuchtte ruiste de wind de dorste bladeren eruit Verloor de herfst zijn laatste vruchten zo zuchtte ‘t stil zijn ritselend geluid   Toen ‘t gele licht in ’t duister landde wachtte ‘t donker hem hunkerend op De zachte gloed, die hem overmande gleed geruisloos op de hoge duintop   Ik woonde stil in het holst der…

Ach liefste, mijn liefste Eens zijn de velden met Parelen weer bedekt Over de smaragden dekens Bekleed met saffieren en zirkonen Beschenen door gouden licht Ach liefste, mijn liefste, wanneer Ach liefste, mijn liefste Zal in de kruinen der bomen Tussen het weelderig struweel De zang der vogels ons weer lokken Zullen wij in de schaduw weer…

Iets kleins viel uit haar mond, was het een onwelriekend vogeltje of eens te meer een bitter woord dat thans heel mijn hofhouding en de rest van de dag ontspoort. Het is laat in november, de straten zijn verregend en.. jouw wrede mond blaast wolkjes over de vaart, ik kan ze lezen SOS, averij, schip in nood. Het leven in mijn schoot gaat…

Winterse kou Waar buiten een mistig spook rondwaard Op de buitenramen druipt de dauw Een sfeervolle open haard Je denkt aan de kou van buiten Terwijl de houtkachel vlammetjes vergaard Geen vogels die nu fluiten Slechts een merel die jouw broodkorstjes spaart De warmte van binnen beleven Als het buitenspook door de lucht rondwaard Een extra…

De kast uit Ik moest uit de kast En ik zocht naar een list Ik wilde niet eindigen Van de kast in de kist Het moment uitgekozen De woorden in nette taal En na wat tussenpozen Tussen dessert en journaal Ik had het er zwaar mee te stellen Dus nam mijn moeder even apart Mam, ik moet je wat vertellen En bereidde zo voor op de komende smart…

we kasteelden speelden met nat zand op strand middeleeuwen met hoge torens een slotgracht de ophaalbrug met lange schelpen torenkamers met uitzicht op zee voor jonkvrouwen die wachtten op hun prins aanvarend op golvenwit of in galop op strand met spattend zand in witte herinnering zakdoekjes die vrolijk fladderend hun afscheid…

Ik wist als kind al waar ik lang mocht warmen bekende armen hielden mij altijd liefdevol vast met een lach ik voelde het vlammen herkende als baby al geur ben als kind al op zoek geweest naar een plaats waar mijn geest kan rusten als mijn lichaam in een kouder wordende wereld zijn eigen warmte hard nodig had was er altijd…

Ik ben Zomaar Op weg Dwalend Ik weet Niet Waar heen Hoe De weg Zal gaan Vertrouw Op de Oneindig Sturende energie Die me De weg wijst…