Alle inzendingen over Grootouders nemen he

buiten schijnt de zon dagen lengen nog wat dagen natuur oogt fris en groen in duin gisteravond voor het eerst sinds vele jaren vele konijnen jong en oud ze springen weer om te knagen en te vreten van het helmgras opdat de wortels groeien de korrels niet verstuiven de poolse paarden prachtig allemaal alleen ja moeilijk uit te leggen wat…

het gevoel heb eerbied buig opzij voor mij wil me maar niet bekruipen bij glazen paleizen stenen kastelen zoek ik bang steeds achteringangen om onbemerkt binnen te sluipen uit schaduwen in nissen op priëlen zwijgend langs promenades en stoepen behalve als ik hoog nodig moet zuigen en stangen pissen en poepen…

Kijkend in de spiegel zie ik mijn gelaat diffuus en wazig zonder bril; een ochtendritueel vlak voor het scheren. Over mijn huid, ooit strak gespannen, glijden over rimpels tastend mijn vingers, die de weg voor het scherpe mes voor een lange haal in de juiste richting banen. Weer met zorg en netjes glad geschoren voel ik me altijd weer…

Een Gutmensch was hij Altijd al geweest, Altijd beter voor anderen Dan voor zichzelf - Het vreemde is Dat niemand dit zag, Want als mens Was hij niets anders Dan een nachtbloem, Die opbloeide als Niemand het zag, Als alles donker was…

Voordat hij zijn leerlingen paraat bevond En naar het Oosten en Westen uitzond Ondervroeg hij hen ten lange leste Teneinde ze spiritueel te testen: Dus als jullie straks de wereld ingaan En ze de deuren in je gezicht dichtslaan En mijn bevindingen enkel misverstaan Wat geef je dan ten beste? Dan laten we ons onbewogen kwetsen Omdat ze ons…

die ik zo voel wegkruipend voor alles sluit je je af uit veiligheid door de pijn zo doordringend met steken die zelfs mijn hart bereiken mijn hand reikt naar de jouwe mijn hart is bij het jouwe door de pijn heb je ook de kracht, om als het weer kan mijn hand aan te nemen en mijn liefde aan te nemen en zelfs weer…

neem mij mee van hier tot ginder neem mij mee naar jouw idee boetseer, kneed mij of beeld mij uit in zwart /wit maak mij de David van je ultieme dromen naakt en honderd op een rij genoeg om dagelijks klaar te komen stapel mij op in glazen urnen versier daarmee het eiken dressoir stof mijn potten dagelijks steevast af met…

Maar soms neem ik een vrije dag, of twee Dan ben ik geen Mona maar gewoon mezelf Dan kunnen ze roepen of mailen en bellen, En neem ik Mona met me mee.…

." Sinds kort neem ik het allemaal voor lief, al blijft het sokkenmonster steeds actief.…

van de stilte drempel en ene die van de liefde kraakt dat neem ik allemaal mee, echt waar!…

af in deze ogenblikken van dit stervensuur Je ogen nemen nu afscheid Laten zich dalen ver van hier Wij dragen je langzaam weg Je was zó sterk en fier……

mij mee roep ik nog neem me mee.....…

want wat is het leven waard zonder zelfs maar jouw schim waar te nemen of een fluistering te horen die mij vertelt dat jij in jouw dood gelukkig bent…

de liefde van mijn leven zij heeft mij pijn gedaan zij heeft mijn hart gebroken om mij daarna te verlaten de liefde van mijn leven kun je het niet zien ik wil haar terug breng haar terug neem haar niet van me weg want jij en niemand weet wat zij voor mij betekent de liefde van mijn leven zij heeft mij alles gegeven wat voor mij…

Maar dan neem ik er geen één want ik neem altijd meer dan twee. En met voorbedachte rade zit ik te zuipen op de plee.…

Als het donker pijn doet aan je ogen, Als het licht enkel leeft in de krochten van je ziel, Neem dan mijn doornenhand, Waterbloed zal stromen, En laaf je aan mijn verleden, Omarmd door mijn engelen, Versier je met mijn demonen.…

Als je dan echt moet gaan En aan iets anders zult beginnen Neem mij dan mee en houd me daar Ergens diep van binnen….…

Woestijnroute Vertwijfeld loop ik door, Door de hitte van de woestenij Mijn schaduw achtervolgt me, de zon brandt op m’n rug Moet ik teruglopen, Naar de plek van mijn bestaan Of moet ik doorgaan En het risico nemen om van de hitte te vergaan….…

Dus nemen bij de nadering van haar Nu alle paarden hinnikend de benen. Want ik weet wel als echte dierenvriend: Een paard is van haar praatjes niet gediend.…

wil je met mij lopen over land en over zee me niet ontlopen ik neem je mee en zie hier lucht asgrauw mijn plezier hier in de kou wil je met mij lopen naar hier ver vandaan en toch blijf ik hopen eventjes te blijven staan…

als tiener droomde ik reeds van warmte, liefde, leven, van iemand die me bij de hand zou nemen. Iemand die me mee voeren zou naar het heelal in stille verrukking en ontroerd begrijpen. Iemand die van me houden zou. Die iemand was er en het was mooi, maar nu voel ik alleen nog kilte.…

Men vreest dat de bevolking af zal nemen, Maar godzijdank wordt op het ogenblik De doorsnee Nederlander extra dik En zo voorkomt hij dreigende problemen, Want als hij maar flink dooreet onderwijl Dan blijft hier de bevolkingsgroei op peil.…

liefde denkt niet gelukkig maar niets met iets verbinden men neme ´niets´ trekke er de ´n´ van af en houdt wat over als het verveelt doet men de omgekeerde bewerking niets ruimt makkelijk op neemt weinig ruimte in beslag…

Afstand neem je stilte om je heen ik weet dat dit niet goed is je laat mij straks alleen. Dit was de laatste keer ik ben alleen met mijn verdriet ik voel de pijn en huil alleen jij ziet het niet.…

Afstand neem je stilte om je heen ik weet dat dit niet goed is je laat mij straks alleen. Dit was de laatste keer ik ben alleen met mijn verdriet ik voel de pijn en huil alleen jij ziet het niet.…

'stilstand is niet bewegen' en de onbewogen tijd toch zien vervliegen als vluchtigheid neem de wereld op het oog ook al onbewogen... maar ik weet beter bijvoorbeeld wanneer ik draaierig wordt en moet kotsen Lejo van Kuijeren…

ze komen je halen je weet, je wacht ze nemen je mee je geeft je over ze lopen naar beneden ik hoor je droeve, aarzelende tred ze plaatsen je in een auto ik zie je tengere, weerloze rug…

Neem mijn lijf, ontgruwel en verdoof mijn geest. Laat mij laven aan de liefde, gedompeld in vannacht. Samen vloeit ons zacht geworden vlees. Onzedig hunkert mijn verwelkt geslacht.…

Jouw kleur wordt mijn kleur Je gemoed de mijne Jouw tranen rollen van mijn gezicht Mijn leegte vult zich met jouw aanwezigheid Ik neem het over en geef het terug En ik eindig, ik eindig Kleurloos…

Neem deze roos. De laatste roos die ik je geven zal. Bewaar ze maar zolang je kunt. Over een paar dagen zal ze verwelken. Langzaam vergaan tot stof. Net als mijn liefde voor jou. Ik wil je nooit meer zien…